497

บทที่ 497 ตามหาเธอ

“ผม...” เสี่ยวหลิวยังอยากอธิบาย แต่เฝิงจงเหลียงกลับยกมือขึ้นโบก

“เธอคิดให้ดี ว่าจะรับใช้ใคร ฉันคิดว่าพวกเขาคงเต็มใจรับเธอเอาไว้” เขาพูดถึงตรงนี้ด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง แต่กลับไร้ซึ่งความโกรธ

ความจริงแล้วเสี่ยวหลิวรับใช้เฝิงจงเหลียงมานานหลายปีแล้ว หากไม่ใช่เพราะเขาทำอะไรโดยไม่ปรึกษา เฝิงจงเหลียงก็คงไม่คิดจะไล่เขาไป

แต่ว่า เขาเป็นกังวลหลายครั้งเกินไปและเกินหน้าที่ของตนเอง เจียงเซ่อเป็นหลานสาวของเขา และไม่ใช่เรื่องง่ายกว่าจะได้กลับคืนมา เฝิงจงเหลียงไม่อยากให้เพราะการกระทำบางอย่างของเสี่ยวหลิว ทำให้หลานสาวที่ยังไม่กลับมายิ่งถูกผลักออกไปไกลกว่าเดิม

เขาอายุมากแล้ว คงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่ปี เคยให้โอกาสเสี่ยวหลิวแล้ว แต่ว่า เขากลับไม่เคยรู้ตัว ทำให้เฝิงจงเหลียงไม่อยากให้เขาอยู่ข้างๆ อีกแล้ว

“แต่ว่าเรื่องของเซ่อเซ่อและเจียงจื้อหยวนเธออย่ายุ่งอีก”

เฝิงจงเหลียงเตือนด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

“ฉันยังไม่ถึงขั้นแก่จนตาพร่ามัว ไม่ต้องการให้ใครมาคอยสอนว่าต้องทำยังไง”