110

娱乐圈头条 หัวข้อข่าว แห่งวงการบันเทิง

ผู้แต่ง กว๋านเอ่อwr

ผู้แปล เติ้ง ลี่เฟิน

บทที่ 110 โฉมหน้าที่แท้จริง

ตอนที่อยู่ในงานเปิดตัวหนัง ครั้งแรกทีได้ยินเสียงดนตรีนั่นขึ้นมาก็แค่รู้สึกว่ามันเป็นดนตรีที่ยอดเยี่ยมไปเลย เพราะมันคือเพลงที่ซือเจียต้งเป็นคนแต่งขึ้นมา แน่นอนว่าต้องออกมาสวยงามและไพเราะมากๆ อยู่แล้ว

ตอนนั้นในท่ามกลางความมืดมิด เสียงดนตรีเสนาะหูบรรเลงขึ้นมา ความรู้สึกตอนนั้นช่างงดงามมากๆ

แต่พอได้มานั่งอยู่ในโรงหนังแบบนี้ อาจจะเป็นเพราะว่าเธอได้ดูหนังในงานปฐมทัศน์ไปแล้วก็ได้ พอได้มาฟังอีกรอบแบบนี้แล้ว ก็ทำให้นึกถึงเรื่องราวในหนัง ’99 Love Letter’ ขึ้นมา ในตอนที่ชุยซิ่งได้ยินเสียงนี้ขึ้นมา ก็มีท่าทางตกหลุมรัก

คนดูทั้งโรงหนังต่างก็กำลังเคลิบเคลิ้มและถูกดึงดูดไปกับหนัง ความรู้สึกของทุกต่างก็สงสารคนที่ชอบและรักเปียโนแต่ฐานะทางบ้านกลับยากจนอย่างหลี่ชิงหยาง

ตอนที่เขาเล่นหยอกล้อกับจูพ่านอย่างไม่คิดอะไร ถึงจะเป็นเพียงฉากง่ายๆ ธรรมดาๆ ทั่วไป แต่ก็ยังสามารถทำให้ทุกคนต้องยิ้มอย่างมีความสุขได้ทุกครั้ง และคนทั้งโรงต่างก็ยิ้มหัวเราะออกมา