บทที่ 162 เริ่มวันแรกก็ต้องเตรียมตัวให้ดี
ลูกศิษย์ที่น่าภาคภูมิใจของอวี่เจ๋อ ตอนนี้เอามือกอดอกและเอาหัวเกยอยู่บนมือ กำลังมองหน้าต่างกระจกของห้องเรียนอย่างเหม่อลอย คนลิขิตสู้ฟ้าลิขิตไม่ได้จริงๆ อุตส่าห์สอบเข้าโรงเรียนมัธยมได้สมใจปรารถนาแล้วแท้ๆ แต่คาดไม่ถึงว่าจะไม่ได้เรียนห้องเดียวกับเซียวเซียวและจื่อเถิง
โดดเดี่ยวเกินไปแล้ว!
เธอกำลังคิดว่าควรจะใช้ชีวิตในสามปีที่ยาวนานนี้อย่างไรดี วันแรกที่เข้าเรียนอาจารย์ที่ปรึกษาก็พูดกับพวกเขาว่า อย่านึกว่าสามปีมันยาวนานมาก มันก็แค่ชั่วพริบตาเดียว ตอนนี้พวกเธออยู่ ม.4 ผ่านไปแวบเดียวก็ ม.5 จากนั้นก็เป็น ม.6 แล้ว ถึงตอนนั้นการแข่งขันสอบเข้ามหาวิทยาลัยอันดุเดือดก็รอพวกเธออยู่แล้วล่ะ ดังนั้นตั้งแต่วันนี้ไปก็ต้องเตรียมตัวให้ดี อย่าเอ้อระเหยลอยชาย นึกว่ายังเหลือเวลาสอบเข้ามหาลัยอีกมาก!
นึกไม่ถึงว่าวันแรกก็โดนเคาะระฆังเตือนภัยซะแล้ว อวิ๋นตั่วแทบจะมองเห็นสภาพอากาศของสามปีในอนาคต มันต้องอึมครึมอย่างแน่นอน
จื่อเถิงวิ่งมาเคาะตรงด้านนอกหน้าต่าง อวิ๋นตั่วเงยหน้าขึ้นอย่างไม่มีกระจิตกระใจ ก็มองเห็นใบหน้าอ้วนตุ้ยนุ้ยของจื่อเถิง
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com