845 ความลับของแผนที่สมบัติ

บทที่ 845 ความลับของแผนที่สมบัติ

"..." เหมียวอี้แก้ตัวได้ยากแล้ว รู้ว่าเป็นเรื่องยากที่จะไม่ให้คนเข้าใจผิดภาพที่เห็นเมื่อครู่นี้ คงจะบอกไม่ได้ว่าเกราะทองนี้ได้มาจากการปล้น ถ้าบอกว่าเก็บได้อีกฝ่ายก็อาจจะไม่เชื่อ ทำได้เพียงเงียบงันไม่ตอบอะไร

จงหลีค่วยหันกลับไปมองตรงสถานที่ที่เพิ่งเข่นฆ่าไป พ่นเสียงทางจมูก แล้วบอกว่า "มารปีศาจพวกนี้ใจกล้าคับฟ้าจริงๆ บังอาจไล่สังหารคนของตำหนักสวรรค์ เดี๋ยวกลับไปแล้วเจ้ารายงานตำหนักสวรรค์ด้วยนะ!"

เหมือนเขาอยากจะยืมมือของตำหนักสวรรค์มากำจัดมารปีศาจบนดาวมารโลหิต

รายงานบ้าบออะไรล่ะ ถึงตอนนั้นตำหนักสวรรค์คงเล่นงานข้าตายก่อนน่ะสิ! เหมียวอี้ถอนหายใจแล้วบอกว่า "มารปีศาจที่นี่กำเริบเสิบสานจริงๆ ตำหนักสวรรค์ไม่รู้จักควบคุมเสียบ้าง"

จงหลีค่วยหัวเราะเบาๆ แล้วถามว่า "ถ้าหากเป็นปฏิปักษ์กับความชั่วร้าย แล้วตำหนักสวรรค์จะยืนด้วยตัวเองได้อย่างไร?"

"หมายความว่าอย่างไร?" เหมียวอี้ถาม

จงหลีค่วยตอบว่า "พูดส่งเดชไปอย่างนั้น ไม่ได้มีความหมายอะไร" เหมือนจะไม่อยากพูดเรื่องนี้สักเท่าไร จึงเปลี่ยนประเด็นสนทนา "พวกตั๊กแตนประหลาดพิลึกเมื่อครู่นี้มันคืออะไร?"