บทที่ 804 กล้าตามข้าไปปล้นสักรอบไหม
"อา..."
พวกเถ้าแก่เนี้ยเพิ่งจะออกไป ในถ้ำแห่งหนึ่งของนภาจอมมารก็มีเสียงกรีดร้องโหยหวนดังอยู่พักหนึ่ง เสียงกรีดร้องดังไม่ขาดสาย ดังต่อเนื่องเกือบครึ่งชั่วยาม ก่อนที่เสียงจะค่อยๆ อ่อนลง
ผ่านไปไม่นาน ร่างคนที่สภาพเหมือนผลน้ำเต้าเลือดก็เดินกะเผลกออกมาจากปากถ้ำ เดินโซซัดโซเซ สองมือประคองจับผนังหิน มีรอยมือเปื้อนเลือดตลอดทาง มีรอยเท้าเปื้อนเลือดตลอดทาง ทั้งตัวเหมือนเพิ่งอาบบ่อน้ำเลือดมา มองไม่ออกว่าหน้าตาเป็นอย่างไร กำลังเดินงกๆ เงิ่นๆ
เมื่อออกจากถ้ำมาเจอแสงอาทิตย์ เขาก็ยกมือขึ้นบังตาโดยสัญชาตญาณ เหมือนปรับตัวกับแสงสว่างภายนอกไม่ค่อยได้
ข้างหลังมีชายหนุ่มสองคนตะโกนไล่หลัง "รีบไสหัวไป! ถ้ายังไม่หนีก็ไม่ต้องหนีแล้ว!"
คนที่ตัวเปื้อนเลือดคนนั้นกัดฟันเดินไปข้างหน้าต่อ
ตุ้บ! จู่ๆ ข้างหลังก็มีคนเตะเท้าเข้ามา เตะคนคนนั้นกระเด็นขึ้นมาโดยตรง จากนั้นก็มีคนเหาะแฉลบมา ร่ายอิทธิฤทธิ์หอบคนคนนั้นเหาะขึ้นฟ้าไป หลังจากออกจากนภาจอมมารแล้ว ก็ทิ้งคนคนนั้นไว้ที่ตีนเขา...
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com