782 ร้านขายของชำ

บทที่ 782 ร้านขายของชำ

เมื่อกวาดทำลายหินหยกตรงหน้าประตูจนแตกพังแล้ว ก็ผลักประตูเข้าไป กลิ่นไม้ผุโผเข้าจมูก พวกโต๊ะยาวและเก้าอี้ยังคงสภาพเดิมไว้เหมือนตอนถูกอายัด

พวกเขาเดินผ่านห้องโถงมาถึงเรือนเล็กด้านหลัง เป็นที่รกร้างไร้คนดูแล มีหญ้าขึ้นรก ทำให้คนรู้สึกไม่ดีที่จะเหยียบเท้าลงไป แต่ไม่สามารถกลบอารมณ์ตื่นเต้นดีใจของศิษย์สำนักลมปราณได้ รกร้างก็ไม่เป็นไร เก็บกวาดสักหน่อยก็สิ้นเรื่องแล้ว ถึงอย่างไรก็ดีกว่าไม่มีร้าน ทั้งดาวไร้ลักษณ์มีสำนักลมปราณสำนักเดียวที่ได้ร้านค้าในตลาดสวรรค์

พวกเขาตรวจดูจนทั่ว เหมียวอี้ที่ยืนอยู่ในลานบ้านเหลียวซ้ายแลขวาหันหน้าหันหลัง เรือนพักของร้านค้านี้ซอมซ่อพอสมควร ฝั่งซ้ายและขวามีร้านค้าที่เป็นตึกสูงห้าชั้นขนาบไว้

หลังจากทุกคนเดินตรวจดูจนทั่วแล้ว ก็ไปหาโรงเตี๊ยมใกล้ๆ ข้างนอกเพื่อพักแรม

อวี้หลิงเจินเหรินและอวี้ซีเจินเหรินปรึกษาหารือกันอยู่ในโรงเตี๊ยมแล้วนิดหน่อย สุดท้ายก็ตะโกรเรียกเหมียวอี้ให้เข้ามา อวี้หลิงเจินเหรินบอกว่า "ฆราวาส ร้านค้านี้แบ่งให้ท่านส่วนหนึ่ง ไม่ทราบว่าท่านมีความเห็นอย่างไรกับการปรับปรุงร้านค้านี้?"