บทที่ 756 กู้ชีพ
เถ้าแก่เนี้ยเดินตรงไปที่ประตู แล้วพูดอย่างไม่แยแสว่า "บุญคุณความแค้นของพวกเจ้ากับกลุ่มโบตั๋นก็คือบุญคุณความแค้นของพวกเจ้า ที่กลุ่มโบตั๋นมาทำลายกฎของโรงเตี๊ยม ข้าย่อมไปคิดบัญชีกับเขาอยู่แล้ว เป็นคนละเรื่องกัน ข้าไม่จำเป็นต้องอ้อมค้อมหาเหตุผลข้ออ้างมาทำลายกฎของโรงเตี๊ยมเพื่อคนอื่น"
บัณฑิต ช่างไม้ ช่างหินก็เดินออกประตูตามหลังเถ้าแก่เนี้ยไปเช่นกัน
พ่อครัวเอาหลังพิงประตูห้องหัว ยื่นมือเชิญพวกหยางชิ่ง "ทุกท่าน อย่าทำให้พวกเราเสียเวลาก่อไฟทำอาหารให้ลูกค้าเลย"
พวกอู่ฉุนฟางทำได้เพียงจากไปพร้อมสีหน้าเศร้าโศก พวกเขาจะมีกะจิตกะใจอยู่ที่นี่นานได้อย่างไร รีบคืนห้องและจากไปอย่างรวดเร็ว
ม่านราตรีลงมาเยือน บนดาดฟ้า เถ้าแก่เนี้ยกระโปรงปลิวสะบัด มองดูคนกลุ่มนั้นรีบร้อนจากไป
ช่างไม้ที่อยู่ข้างๆ ถ่ายทอดเสียงถามว่า "เถ้าแก่เนี้ย เห็นได้ชัดว่าก๊วนรวงผึ้งเป็นพวกเดียวกับหนิวเอ้อร์ ท่านไม่ยื่นมือช่วยชีวิตเฉิงเย่าเวย ถ้าหนิวเอ้อร์รู้เข้าจะไม่โกรธเหรอ?"
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com