บทที่ 707 ทำให้โจรทะเลทรายเสียหน้า
"ข้าว่าพวกเจ้าคงเบื่อหน่ายที่จะมีชีวิตอยู่แล้วจริงๆ กระมัง!" เหมียวอี้พูดเย้ยคนข้างล่าง แล้วเงยหน้าจ้อง "เฉิงอิงอู่ ข้าจะให้โอกาสเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า อย่ามาหาเรื่องข้าเลย!"
"นั่นก็ไม่แน่หรอกน่า!" เฉิงอิงอู่แสยะยิ้ม แล้วจู่ๆ ก็เด้งนิ้วออกมานิ้วหนึ่ง นางเป็นฝ่ายลงมือก่อน ฉาบทองคู่หนึ่งลอยวนออกมา มันเปล่งแสงสีแดงพร้อมขยายใหญ่ขึ้นหลายเท่า ราวกับชามใหญ่สองใบที่ประกบกัน โจมตีไปที่เหมียวอี้อย่างฉับพลัน
ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นของวิเศษขั้นสามที่ทำจากทองผลึก สงสัยก๊วนรวงผึ้งที่ทำตัวกร่างอยู่ที่ทะเลทรายม่านเมฆามาหลายปีจะไม่ได้กระจอกๆ เหมียวอี้ตกใจนิดหน่อย สงสัยจะมีของวิเศษเป็นที่พึ่ง ไม่แปลกใจที่กล้าลงมือกับตนแม้จะรู้ว่าตนเป็นใคร
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com