554 โยนกระเบื้องล่อหยก

บทที่ 554 โยนกระเบื้องล่อหยก

ฤดูกาลที่มีแต่กลางคืน ปราสาทน้ำแข็งที่เจิดจ้าสว่างไสวกลายเป็นสีดำมืด มีเพียงเปลวเพลิงสีฟ้าตรงกลางโถงใหญ่ ที่ระบายสีจนผู้คนที่ล้อมดูอยู่กลายเป็นสีฟ้าสว่างสดใส

ตอนนี้ทุกคนเพิ่งจะเข้าใจ แสงสีฟ้าอ่อนอันงดงามตระการตาที่เลือนรางอยู่ในชั้นน้ำแข็งก่อนหน้านี้ ก็คืออัคคีน้ำแข็งที่กระจายตัวกันนั่นเอง

ในที่สุดเหมียวอี้ก็ยืนยันคำตอบในใจได้แล้ว ที่แท้สิ่งที่ตัวเองดูดซับไปก็คืออัคคีน้ำแข็งนั่นเอง และนั่นก็คือไฟหยินตามที่เยารั่วเซียนบอก

ปรมาจารย์ขั้วใต้พลิกฝ่ามือหนึ่งครั้ง เปลวเพลิงร้อนแรงที่รวมตัวกันอยู่ก็ขยายตัวอย่างรวดเร็ว แผ่คลุมตัวของเขาเอาไว้ พร้อมทั้งแผ่คลุมเสาน้ำแข็งสามต้นนั้นไว้เช่นกัน ทำให้ในโถงใหญ่ดูสว่างไสวขึ้นไม่น้อย