537 หลบหลีก

บทที่ 537 หลบหลีก

"อยู่ต่อหน้าข้าไม่ต้องแกล้งถ่อมตัวหรอก จะแสร้งเป็นบริกรโรงเตี๊ยมทำไม" อวิ๋นรั่วซวงนับนิ้วอย่างมีลับลมคมในต่อหน้าเหมียวอี้ แล้วก็เปลี่ยนเป็นถ่ายทอดเสียงทันทีว่า "ถ้าข้าเดาไม่ผิด เจ้าแซ่เหมียว ใช่มั้ยไหมล่ะ?"

เหมียวอี้ยังเงียบอยู่ นางจึงถ่ายทอดเสียงอีกว่า "เจ้ามาจากแดนเซียน สายมะโรง ปราสาทดำเนินธารา เป็นประมุขของจวนเมฆธารา ถูกไหม?"

เหมียวอี้ถอนหายใจ แล้วถ่ายทอดเสียงตอบ "คุณหนูอวิ๋นขอรับ ท่านจะแสร้งทำเป็นไม่รู้ทำไม เถ้าแก่เนี้ยบอกท่านมาใช่มั้ยไหมล่ะ? ท่านคิดจะทำอย่างไรกันแน่?"

ดูเหมือนพี่หญิงใหญ่จะรู้แล้วจริงๆ! อวิ๋นรั่วซวงโมโหจนตาเป็นสีแดงอ่อนๆ ทันที กัดฟันถามว่า "เจ้ายอมรับแล้วใช่มั้ยไหม ว่าเป็นไอ้เวรเหมียวอี้ที่จิตใจสกปรก?"

"คุณหนูอวิ๋น เหมือนข้าจะไม่ได้ทำอะไรให้ท่านเคืองขนาดนั้นนะ? ข้าไม่ถือสาท่านเพราะเห็นแก่หน้าเถ้าแก่เนี้ย ถ้าทำให้อับอายแบบนี้อีก ผู้น้อยขอตัวก่อน"

"เจ้ายังกล้าบอกอีกเหรอว่าไม่เคยทำให้ข้าเคือง!" อวิ๋นรั่วซวงขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน "อวิ๋นเฟยหยาง เจ้ารู้จักใช่ไหม?"