บทที่ 347 แบ่งทรัพย์สินเฉลี่ยกันไม่ได้
พอพวกเขาถอยออกไปแล้ว เหมียวอี้ก็ยกมือขึ้นบังปาก ประกายดาวลอยออกจากกำไลเก็บสมบัติกลุ่มแล้วกลุ่มเล่า และถูกดูดเข้าไปในหน้าอกของเหมียวอี้ ความรู้สึกเย็นผ่อนคลายขยายไปทั่วร่างกายอย่างรวดเร็ว ปลอบประโลมบาดแผลในร่างกาย รู้สึกได้ทั้งตัวว่าอาการบาดเจ็บกำลังฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว สมกับเป็นยาวิเศษรักษาบาดแผลของแดนฝึกตน
ที่เขาทำลับๆ ล่อๆ ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อใจคนพวกนี้ แต่เป็นเพราะสมุนไพรเซียนซิงหัวเป็นสมบัติล้ำค่ามากในสถานที่ที่เข่นฆ่ากันเป็นแถบแบบนี้ ดึงดูดให้คนจ้องตาเป็นมันยิ่งกว่าของวิเศษ เป็นสมุนไพรเซียนช่วยชีวิตที่ทุกคนต้องการด่วน ถ้าไม่ถึงเวลาจำเป็นก็ไม่ต้องเอาออกมาดีกว่า จะได้ไม่สร้างความยุ่งยาก
หลังจากดูดกินประกายดาวไปไม่น้อยเพื่อควบคุมอาการบาดเจ็บ เหมียวอี้ก็กางแขนสองข้าง เกราะรบบนตัวสัตว์พาหนะและตัวของเขาเองกลายเป็นหมอกดำปกคลุมเขาไว้ ยาปีศาจขั้นหนึ่งสิบกว่าเม็ดถูกโยนออกมาให้เกราะรบกินเพื่อเติมพลังงาน
ถือโอกาสตอนที่มีสิ่งอำพรางนี้ เป่าประกายดาวเข้าไปในปากเฮยทั่นอีก มันเพิ่งจะถูกทำร้ายไปไม่เบาเช่นกัน
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com