332 ถึงแล้ว

บทที่ 332 ถึงแล้ว

"บ่นไปก็ไร้ประโยชน์" อูเมิ่งหลันถอนหายใจ "เห็นแก่ที่เจ้าเรียกข้าว่าพี่หญิงหลายครั้ง พี่จะให้รางวัลเจ้าเพิ่มอีกแล้วกัน หากเจ้าสามารถมีชีวิตรอดกลับมา เจ้าก็มาที่ตำหนักเจิ้นปิ่งได้ ถึงตอนนั้นพี่จะให้เจ้าควบตำแหน่งประมุขจวนสองจวน ไม่แย่กว่าหยางชิ่งหรอก"

"..." เหมียวอี้ที่กำลังกัดฟันอึ้งไป แล้วถามอย่างสงสัยว่า "จริงหรือหลอก?"

อูเมิ่งหลันพยักหน้า "เจ้าวางใจเถอะ พี่นิสัยดีกว่าฮั่วหลิงเซียว พูดคำไหนคำนั้น ขอแค่เจ้ามีชีวิตรอดกลับมาหาข้าได้ ข้าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวังแน่นอน"

เดิมทีนางไม่ได้คิดจะให้เหมียวอี้ควบตำแหน่งประมุขจวนสองจวน เพียงแต่ได้รับกฎฏใหม่เรื่องเพิ่มรางวัลมา ผู้ที่รอดชีวิตกลับมาสามารถเลือกเป็นประมุขจวนที่ไหนก็ได้ในสายของตัวเอง หากเหมียวอี้สามารถเลือกจวนได้หนึ่งจวนในสายมะโรง ไม่ว่าใครก็เลือกที่ที่ทรัพยากรมาก อูเมิ่งหลันกลัวว่าสิบจวนธรรมดาๆ ใต้บังคับบัญชาของนางจะดึงดูดเหมียวอี้ไม่ได้ จึงใช้สองจวนมาหลอกล่อ

แม้โอกาสที่เหมียวอี้จะกลับมาได้มีไม่มาก แต่ถ้ารอดพ้นมาจากทะเลดาวนักษัตรได้จริงๆ ให้สองจวนก็ไม่เป็นการทำเกินไป