บทที่ 296 จู่ๆ ก็ได้น้องสาวเพิ่ม
พออ่านถึงตอนที่เหมียวอี้และพรรคพวกหนีรอดจากการไล่สังหารของนักพรตบงกชแดงมาได้ เนื้อหาก็จบลงเพียงเท่านั้น หยางชิ่งวางแผ่นหยกแล้วถอนหายใจออกมา ถามว่า "เป็นโชคดีจริงๆ! 'ใบเรียกค่าเสียหาย' ฉบับบนั้นมันเรื่องอะไรกัน?"
เหมียวอี้ระมัดระวังอยู่ในใจ ภายนอกพูดอย่างผ่อนคลายว่า "ในปีนั้นหลังจากเขากุยอี้โจมตีถ้ำคล้อยบูรพา ข้าน้อยก็ทนโมโหไม่ไหว ให้คนไปส่งใบเรียกข้าเสียหายทุกปีขอรับ เสี่ยงโชคเอาแท้ๆ หวังให้อีกฝ่ายชดใช้สักหน่อยก็ยังดี ใครจะคิดว่าฝ่ายนั้นจะไม่ชดใช้เลยสักส่วน ครั้งนี้ก็เลยได้ใช้งานมันแล้ว"
หยางชิ่งหัวเราะ "สงเซียวเป็นศัตรูเก่าของเจ้า ครั้งนี้นับว่าเจ้าได้แก้ไขความกังวลในภายภาคหน้าแล้ว"
"เป็นเพราะโชคดีมากกว่าขอรับ ถ้าไม่ใช่เพราะกองกำลังแต่ละสายของจวนเฟื่องฟูยังไม่สวามิภักดิ์ต่อสงเซียว ไม่เชื่อฟังคำสั่งระดมพลของสงเซียว เกรงว่าคนที่โดนตัดหัวคงจะเป็นข้าน้อยแล้ว" เหมียวอี้ไม่กล้ายอมรับว่าตัวเองเก่งกาจขนาดไหน เมื่ออยู่ต่อหน้าประมุขจวน การบอกว่าตัวเองสังหารประมุขจวนอีกคนได้อย่างง่ายดายก็ไม่ใช่เรื่องดีอะไร
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com