บทที่ 270 ใช้ร่างกายตอบแทน
ฉินเวยเวยที่จุกจนพูดไม่ออกเข้าใจแล้วจริงๆ
ไม่เข้าใจยังดีกว่า พอเข้าใจแล้วแทบจะยกกาน้ำชาบนโต๊ะธทุ่มใส่หน้าเขา นางพลันยืนขึ้น กัดริมฝีปากและจ้องเหมียวอี้ตาเขม็ง เรียกได้ว่าโมโหจนหน้าซีดเผือด ทั้งชีวิตนางไม่เคยรู้สึกได้รับความอยุติธรรมอย่างนี้มาก่อน แค่เรื่องนี้ยังไม่มีปัญญาอธิบายให้กระจ่างได้
เหมียวอี้เองก็รีบยืนขึ้นเช่นกัน เตรียมป้องกันการถูกลอบโจมตี
พอเห็นเขาป้องกันตัวเองอย่างนี้ ฉินเวยเวยกลับผ่อนคลายลง นางรู้ว่าเรื่องนี้จะโทษเหมียวอี้ทั้งหมดไม่ได้ ส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับตัวนางเอง นึกถึงตอนแรกที่นางเพ่งเล็งเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า นอกจากคิดจะกำจัดตำแหน่งประมุขถ้ำของเขาแล้ว นางถึงขนาดอยากฆ่าเขาให้ตายด้วยซ้ำ พบกันครั้งแรกก็โจมตีเขาจนเจ็บหนัก ถ้าเปลี่ยนเป็นตัวนางยืนอยู่ในมุมนั้นบ้างก็ต้องระแวดระวังตัวเหมือนกัน เป็นเรื่องธรรมดามากในแดนฝึกตน
ต่อให้ความจริงจะเป็นเช่นนี้ แต่เขาก็ยังตอบแทนความแค้นต่อนางด้วยคุณธรรม ตอนที่นางอยู่ในวงล้อมคราวนั้น ถ้าเปลี่ยนเป็นคนทั่วไป คงปรารถนานาจะให้ศัตรูอย่างนางตายเร็วๆ แต่เขายังไปช่วยนางอย่างไม่เสียดายชีวิต
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com