1133 ก้มหัวยืมเงิน

บทที่ 1133 ก้มหัวยืมเงิน

เหมียวอี้ก้าวขึ้นมาข้างหน้าแล้วหยุดฝีเท้า ทำสีหน้าท่าทางเหมือนหมาป่าที่ชั่วร้าย

อวี้หนูเจียวรีบใช้สองมือปิดหน้าอกพลางก้าวถอยหลัง เตรียมพร้อมป้องกันตัวอย่างสูง

"ไม่ถอดจริงเหรอ?" เหมียวอี้ไม่ถอดจริงเหรอ

"ไม่ถอด!" อวี้หนูเจียวแถลงด้วยน้ำเสียงคับแค้นอีกอีกครั้ง

เหมียวอี้ไม่ได้บังคับ แสยะหัวเราะเบาๆ แล้วถามว่า "งั้นเจ้าแต่งงานกับข้าทำไม?"

"..." อวี้หนูเจียวกัดริมฝีปากไม่พูดอะไร ชั่วขณะนั้นไม่รู้ว่าควรจะตอบคำถามของเขาอย่างไร ตามหลักการแล้ว เรื่องที่อีกฝ่ายอยากจะทำก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไร แต่ว่า…นางทำได้เพียงกล่าวอีกครั้งว่า "เจ้าจงใจสร้างความอัปยศให้ข้า!"

เหมียวอี้พ่นเสียงทางจมูกแล้วถามว่า "เจ้าแน่ใจนะว่าจะไม่ถอด?"

อวี้หนูเจียวจะทนรับความอัปยศอดสูแบบนี้ได้อย่างไร ต่อต้านอย่างเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ "ไม่ถอด!"

"ถ้าไม่ถอดข้าจะหย่ากับเจ้า!" เหมียวอี้เตือนอีกครั้ง

"เหมียวอี้ เจ้าอย่ารังแกกันเกินไปหน่อยเลย! ถ้าเจ้าดึงดันจะสร้างความอัปยศให้ข้าให้ได้ ถ้าเจ้าอยากจะหย่าก็หย่าได้เลย!" อวี้หนูเจียวกล่าวเสียงเศร้า