096 ลมหิมะหนานเสวียน (2)

บทที่ 96 ลมหิมะหนานเสวียน (2)

เหมียวอี้มองไปยังเหยียนซิว "เหยียนซิว ท่านคอยนำให้ทุกคนดูแลจวนของถ้ำให้ดี!"

"ขอรับ!" เหยียนซิวประสานมือรับคำสั่งเช่นกัน

เหมียวอี้ลงจากแท่นสูง สาวเท้าเดินออกไปนอกตำหนัก โดยมีพวกเจิ้งจินหลงอีกห้าคนรีบตามไป

เฮยทั่นที่ได้ยินเสียงผิวปากเรียกก็พุ่งพรวดออกมาเช่นกัน กระโดดโลดเต้นอย่างร่าเริง มันไม่ได้ออกไปเดินเที่ยวข้างนอกนานแล้ว

เหมียวอี้ปีนขึ้นสัตว์พาหนะ เฮยทั่นแบกเขาถลันลงบันไดราวกับเสือกดุออกจากภูขา วิ่งห้อเหยียบหิมะไปตามทาง

เจิ้งจินหลงและพวกขี่อาชามังกรพร้อมถืออาวุธในมือ รีบตามชุดคลุมสีดำขาวที่ปลิวสะบัดนั่นไป คนกลุ่มนั้นหายลับไปไกลอย่างรวดเร็ว

เหยียนซิวมองเชียนเอ๋อร์กับเสวี่ยเอ๋อร์ที่กำลังเหม่อมองตามอยู่ตรงประตูแวบหนึ่ง แล้วก็หันไปสั่งให้คนอื่นเก็บของกำนัลรายปีที่อยู่ตรงบนลานกว้าง...

การเดินทางที่ยาวนานภายใต้พายุหิมะ ฝูงอาชามังกรหกตัวเหยียบหิมะสาดกระเด็น วิ่งไปอย่างรวดเร็วเร็วปานลมกรดและสายฟ้าแลบ

เมื่อเจอกับที่โล่งกว้าง พวกเจิ้งจินหลงก็จะรีบตามไปประชิดหลังเหมียวอี้