078 ฉินเวยเวยว้าวุ่นแล้ว (3)

บทที่ 78 ฉินเวยเวยว้าวุ่นแล้ว (3)

"เจ้าออกไปก่อน!" ฉินเวยเวยไล่ตันเปี่ยวอี้ให้ถอยออกไปด้วยสีหน้าเย็นชา

หลังจากที่รอให้ตันเปี่ยวอี้ออกไปแล้ว หงเหมียนที่อยู่ข้างๆ ก็ถามขึ้น "ท่านประมุขขุนเขา เรื่องนี้จำเป็นต้องรายงานให้แก่ประมุขจวนทราบหรือไม่?"

"สถานการณ์ในตอนนี้ไม่มีความชัดเจนวุ่นวายไปหมดแล้ว เจ้าท่านจะให้ข้ารายงานแบบมั่วซั่วได้อย่างไร?"

ฉินเวยเวยส่ายหน้าปฏิเสธ รีบให้ลู่หลิ่วไปตามศิษย์สำนักหยกครามคนใดก็ได้มาหนึ่งคน

ผ่านไปสักครู่หนึ่ง หลังจากศิษย์สำนักหยกครามหนึ่งคนหนึ่งเข้ามาคารวะประมุขขุนเขาที่เขาตำหนักใหญ่แล้ว ฉินเวยเวยก็เอ่ยถาม "เจ้ารู้จักซ่งฝู ซึ่งเป็นศิษย์ร่วมสำนักเดียวกับเจ้าหรือไม่?"

"ซ่งฝู?" ผู้ศิษย์ที่มาติดตามตกตะลึง ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่ก็พยักหน้าและกล่าวว่า "รู้จักขอรับ"

ฉินเวยเวยถามอีกครั้ง "ลักษณะนิสัยของซ่งฝูเป็นเช่นไรบ้าง?"

ศิษย์ที่มาตกตะลึงอีกครั้ง ไม่รู้ว่าเหตุใดประมุขขุนเขาจึงถามเช่นนี้ แต่เขาก็กุมมือขออภัยและกล่าวว่า "ศิษย์น้องซ่งเป็นผู้ที่จริงใจและซื่อสัตย์ เคารพอาจารย์นับถือคุณธรรรม ลักษณะนิสัยของเขานั้นไม่มีที่ติ!"