ตอนที่ 109 พบกันอีก
“ในดอกไม้หนึ่งดอกมีอีกหนึ่งโลก ในใบไม้หนึ่งใบก็มีอีกหนึ่งโลก นี่เป็นคำกล่าวที่ไร้ตัวตน ที่จริงแล้วไม่ถูกต้อง หรือว่าพวกเราจะอยู่ในดอกไม้และใบไม้จริงๆ เล่า เรียกว่าใบไม้ดอกไม้ล้วนแต่เป็นเพราะบรรพบุรุษใช้ศาสตราวิเศษสร้างขึ้นมา เพื่อเป็นประตูข้ามผ่านระหว่างเศษเสี้ยวช่องว่าง”
ถังซานสือลิ่วกล่าวต่อ “เศษเสี้ยวช่องว่างยิ่งกว้างใหญ่ยิ่งมั่นคง ปรารถนาจะเปิดประตูยิ่งยาก ต้องการอภินิหารที่แท้จริง ถึงจะสามารถสร้างศาสตราวิเศษได้สำเร็จ มาถึงก้าวนั้น พวกเราถึงจะกล่าวได้ว่า นี่คือโลกใบเล็ก ซึ่งมีเจ้าของของมันเอง”
เฉินฉางเซิงครุ่นคิดที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ เหตุผลนี้ทำให้เข้าใจอย่างยิ่ง เซวียนหยวนผ้อตั้งแต่เยาว์วัยเติบโตอยู่ที่เผ่าพันธุ์ในป่าเขา จึงไม่มีความรู้ทางด้านนี้ และก็ไม่มีความรู้ที่เกี่ยวข้อง เมื่อได้ยินบทสนทนาของทั้งสอง จึงไม่เข้าใจอย่างยิ่ง เกาศีรษะพลางเอ่ยถาม “ที่แห่งนี้กว้างใหญ่ เหตุใดถึงเรียกว่าโลกใบเล็กเล่า”
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com