บทที่ 479 : ผมเป็นคนมีการศึกษา!
________________________________________________
เพิ่งจะเปิดเวที เพิ่งจะเล่นไปได้ไม่กี่คำ ท่าทางของจางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉก็ทำให้ทุกคนต้องตกตะลึงมือไม้ปั่นป่วน เหยาเจี้ยนไฉยังพอว่า เพราะเมื่อก่อนเคยเป็นถึงนักแสดงตลกมืออาชีพ
แต่จางเย่ล่ะ?
เขาเป็นคนนอกวงการของแท้เชียวนะ!
ศิลปะเซี่ยงเซิงธรณีประตูต่ำเตี้ย แค่มีปากพูดได้ก็พอ แต่ถ้าคิดจะข้ามประตูเข้าไปกลับเป็นเรื่องยากเย็นแสนเข็ญ หากไม่ได้ผ่านการฝึกฝนหลายสิบปีไม่มีทางทำได้ดีแน่ แม้จางเย่จะเป็นพิธีกรทอล์คโชว์ รายการทอล์คโชว์นั้นเพียงเน้นแค่การเปิดหัวข้อและพูดคุยตลกขบขัน ซึ่งเล่นตลกได้เรื่อยๆ อาจจะมีแขกรับเชิญหรือภาพอื่นประกอบ ไม่จำเป็นต้องตรงตามหลักการ ขอแค่มุกเล่นอยู่รอบๆ หัวข้อคือใช้ได้ ทว่าตัวเซี่ยงเซิงนั้นความยากอยู่ตรงนี้นี่เอง มีแค่สองคนสองปาก ใช้ได้แต่ภาษา แสดงท่าทางตัวละครบรรยายฉากและสถานการณ์ไปเท่านั้น กล่าวคือไม่ใช่สิ่งที่จะเอาไปเล่นด้วยมุกตลกทั่วๆ ไปได้!
‘อืม’
‘เฮ้ย’
‘โอ้’
‘เอ๋’
แค่การใช้คำอุทานเหล่านี้ ยังต้องฝึกฝนกันหลายปีแล้ว!
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com