0083

บทที่ 82 : จางเย่พาหนูน้อยไปโรงเรียน!

ช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ จางเย่ใช้เวลาส่วนมากของเขาไปกับการนอน กิน แล้วก็ดูโทรทัศน์ เขาแทบไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย กลับกันชายหนุ่มเลือกที่จะพักผ่อนและปล่อยตัวตามสบายมากกว่า ล่วงเข้าสู่วันจันทร์แล้ว จางเย่ตั้งใจว่าจะนอนหลับจนกว่าพระอาทิตย์จะปลุกเขา ทว่าใครบางคนก็ไม่ยอมให้เขาทำเช่นนั้น

ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเช้า

มีใครบางคนกำลังเคาะประตูห้องอยู่

จางเย่แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินและหลับต่อ

ปังๆๆ เสียงเคาะเปลี่ยนเป็นเสียงทุบประตู ถัดมาก็เป็นเสียงไขกุญแจดังคลิก ประตูถูกไขเปิดเข้ามาจากด้านนอก

“เห็นไหม เขาอยู่ที่บ้านจริงด้วย!” เป็นเหราอ้ายหมิ่นก้าวเข้ามาในบ้าน “เจ้าหนูตัวแสบนี่ แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินตลอดแหละ!”

คุณน้าเจ้าของห้องจูงมือเล็กๆ ของเด็กหญิงตัวน้อยน่ารักเข้ามา เฉินเฉินนั่นเอง เขาได้ยินเสียงเด็กหญิงเอ่ยย้ำคำน้าสาวเจ้าของห้องเรียกเขา “เจ้าหนูตัวแสบ”

เหราอ้ายหมิ่นตวัดตาขุ่นมองเธอ “คำนั้นมีแต่ป้าเท่านั้นที่เรียกได้”

“ถ้าอย่างนั้นหนูก็ต้องเรียกได้เหมือนกัน” เฉินเฉินกล่าวหน้าตาย