2690 หว่านพืชหวังผล
“พี่เย่หยวน พวกเขาทั้งหลายนี้บอกว่าพี่จะออกมาไม่ได้แล้วแต่ข้านั้นรู้ว่าพี่ต้องออกมาแน่! ฮี่ๆ เห็นไหมเล่า ข้าเดาถูกด้วยเนอะ?”
จิงเฟยนั้นรีบพุ่งตัวเข้าไปกอดแขนของเย่หยวนไว้พร้อมเอาตัวซบขาเย่หยวน
ราชามังกรน้ำดำนั้นรีบเดินเข้ามาหาด้วยรอยยิ้ม “ก่อนหน้าที่ข้าเห็นว่าสหายหนุ่มเย่ไม่ออกมานั้นราชาผู้นี้ก็กังวลเหลือเกิน สหายหนุ่มเย่นั้นช่างมีโชคเหลือเกิน!”
แม้ว่าพ่อลูกคู่นี้จะเดินเข้ามาแสดงความยินดีเหมือนๆ กันแต่ว่ามันกลับแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
เพราะจิงเฟยนั้นเข้ามาเพราะความรักเคารพที่มีต่อเขาอย่างจริงใจส่วนตัวราชามังกรน้ำดำนั้นซ่อนมีดแหลมไว้หลังใบหน้ายิ้มแย้มนั่น
เย่หยวนนั้นยกมือขึ้นมาลูบหัวจิงเฟยด้วยรอยยิ้มน้อยๆ
เย่หยวนนั้นหันไปมองหยูชิงก่อนจะยิ้มตอบกลับไป “ในเมื่อออกมากันได้หมดแล้ว เราก็มาสะสางเรื่องราวให้จบสิ้นเถอะ!”
หยูชิงนั้นผงะไปเมื่อได้ยินแต่ก็ยิ้มตอบกลับมาอย่างเย็นเยือกได้ “สะสางเรื่องราว? หึๆ มันถึงเวลาสะสางแล้วจริงๆ! ในแดนมังกรหลับนั้นเจ้าได้รับการปกป้องจากพลังลึกลับนั้นทำให้เจ้ารอดหายนะไปได้! เวลานี้ข้าอยากจะรู้นักว่าเจ้านั้นจะยังเอาอะไรมารอด!”
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com