1761 หมากล้อมนิรันดร์

บทที่ 1761 หมากล้อมนิรันดร์ 'อย่าถาม'

ชายชราผมขาวคนนี้ค่อยๆ เปลี่ยนสีหน้าไป “ห้าสิบล้านปีก่อน มหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลของเผ่าอสูรเราได้บรรลุเต๋า เพื่อที่จะสร้างชื่อให้เผ่าอสูรเขาคนนั้นจึงได้ไปท้าทายโอสถบรรพกาลของเผ่ามนุษย์! ไม่มีใครคาดคิดว่าการท้าทายครานั้นมันจะเป็นการสร้างวิถีวิชาใหม่ เปลี่ยนการถกความรู้โอสถเป็นเกมกระดาน นามว่าหมากล้อมนิรันดร์ 'อย่าถาม'!”

เมื่อเย่หยวนได้ยินเช่นนั้นเขาก็กล่าวขึ้นมาอย่างตื่นตกใจ “ท้าทายโอสถบรรพกาล! มหานักบวชศักดิ์สิทธิ์บรรพกาลของเผ่าอสูรผู้นี้เก่งกาจขนาดนั้นเลย?”

คำพูดนั้นมันทำให้ชายชราทำหน้าตาไม่ค่อยพอใจออกมา “เจ้าหมายความว่าอย่างไร? หรือเจ้าคิดว่าเผ่าอสูรเราจะไม่มีผู้ที่เก่งกาจและทำได้แค่เดินตามความรู้ของเผ่ามนุษย์?”

เย่หยวนได้แต่หัวเราะแห้งๆ ออกมา “หึๆ ผู้อาวุโสอย่าได้ว่ากล่าวข้าเลย ผู้น้อยแค่เคยได้ยินมาว่าโอสถบรรพกาลนั้นเหลืออีกแค่ก้าวเดียวก็จะขึ้นสู่อาณาจักรเต๋าบรรพกาลได้ ข้าจึงคิดมาเสมอว่าโอสถบรรพกาลคนนี้คือยอดนักหลอมโอสถอันดับหนึ่งแห่งมหาพิภพถงเทียน”