1744 ของสามัญ

1744 ของสามัญ

“เห็นไหมไอ้เด็กน้อย? ปากเก่งมือต้องเก่งด้วย! หากเจ้าผ่านกระดาษจากไม้หอมควันม่วงเทวะได้ข้าจะถือว่าข้าแพ้ให้เลย!”

หลังจากกลับมามู่หยวนชุนก็มีท่าทางพึงพอใจอย่างมาก และกลับมาเย้ยหยันเย่หยวนต่อ

ด้วยพลังฝีมือของเขา เรื่องผ่านการทดสอบนั้นมันง่ายแสนง่าย

สุดท้ายแล้วการทดสอบนี้มันก็แค่ทำเรื่องราวให้เป็นทางการเท่านั้น

กงหลินพูดกับมู่หยวนชุนราวกับว่าเขานั้นเป็นศิษย์น้องไปแล้วต่อหน้าผู้คน การปฏิบัติเช่นนี้ย่อมมิใช่ทุกคนที่จะได้รับมัน

เพราะฉะนั้นตอนนี้มู่หยวนชุนจึงยิ่งผยองตัวอย่างถึงที่สุด

แน่นอนว่าไม่มีใครมองว่าเขาอวดดี ตอนนี้ทุกสายตาที่มองมานั้นมันเปี่ยมไปด้วยความนับถือเสียด้วยซ้ำ

เย่หยวนมองดูที่เขาและกล่าวขึ้น “งั้นเจ้าคงแพ้แน่”

เมื่อมู่หยวนชุนได้ยินเขาก็หัวเราะลั่นออกมา “ช่างคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่เสียจริงๆ! โอหัง ลองทำตัวโอหังเช่นนี้ต่อไปเถอะ! ข้าอยากรู้จริงๆ ว่าเจ้าจะรักษาหน้านั้นไว้ได้จนจบไหม!”

ได้ยินแบบนั้นเย่หยวนก็แค่ยักไหล่ตอบกลับไปโดยไม่พูดอะไร

“ต่อไป เย่หยวน!”

สุดท้ายเย่หยวนก็ขึ้นมาบนสนามบ้าง ตอนนี้สายตาทุกคู่กำลังมองมาที่เขาด้วยความสงสาร