1737 ทรยศ
ขากลับออกมานั้นมันแสนง่ายดาย เพราะเย่หยวนนั้นถือดอกสุคนธรสดำยมโลกไว้ในมือเหล่าแมลงน้ำแข็งเมฆาเพลิงจึงไม่กล้าที่จะเข้ามาใกล้พวกเขาเลยแม้แต่น้อย
ต่อให้เป็นราชาแมลงก็ไม่กล้าที่จะเข้ามาใกล้พวกเขา
แค่นี้มันก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนแล้วว่าดอกสุคนธรสดำยมโลกนี้มันเป็นศัตรูตามธรรมชาติกับแมลงน้ำแข็งเมฆาเพลิง
หลังจากนั้นพวกเขาทั้งหลายก็มาหาทางไปเก็บผลภูติดินปีกเงินกันต่อ
และตอนนี้สถานะของเย่หยวนในกลุ่มก็สูงส่งขึ้นอย่างมาก
เดิมทีทุกคนต่างคิดว่าเขาไม่มีพลังฝีมือใดๆ และแค่คิดเข้ามาเกาะกลุ่มกินผลประโยชน์
แต่ตอนนี้พวกเขาทั้งหลายต่างเห็นเย่หยวนเข้าปะทะกับราชาแมลง เขามีพลังมากพอที่จะยืนอยู่เหนือด้วนเผิงหรือลัวยองได้ง่ายๆ
ผ่านไปได้ครึ่งเดือน ด้วยการนำทางของด้วนเผิง ในที่สุดกลุ่มนักล่าก็เดินทางมาถึงหน้าถ้ำที่ว่า
ด้วนเผิงหน้าเปลี่ยนสีไปทันทีที่มาถึง “ไม่ดีแล้ว มีคนมาก่อนเรา!”
ในพุ่มหญ้าที่ด้านหน้านั้นมีรอยเท้าจางๆ อยู่ ดูท่ามันคงมีใครบางคนมาถึงก่อนแน่ๆ แล้ว
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com