ตอนที่1037 รอยเท้าอาจารย์ปู่
“ท่านอาจารย์ เจ้านั้นก็ยังคุกเข่าอยู่ด้านนอก ไม่ว่าอย่างไรมันจะให้ข้ายอมรับเป็นศิษย์ให้ได้! ข้าทั้งดุทั้งด่าไม่รู้กี่จบแล้ว แต่มันก็ไม่ยอมจากไปท่าเดียว!”
เสี่ยวหลู่หยานปวดเศียรอย่างยิ่งกับพฤติกรรมตามติดของกู่เย่วยิ่งกว่าตังเม จนตอนนี้นางแทบไม่มีอารมณ์ทำอะไรต่อแล้ว
ไม่ว่านางจะดุด่าหรือตีอีกฝ่ายอย่างไร กู่เย่วก็ยังคุกเข่าอยู่แบบนั้นไม่ไปไหน
แม้กู่เย่วจะถูกเสี่ยวหลู่หยานตบตีไปหลายกระบวน แต่เขาก็มิได้มีท่าทีตอบโต้เลยสักนิด แถมก็ยังยืนยันคำเดิมว่า จะขอคุกเข่าเช่นนี้จนกว่านางจะยอมรับเป็นศิษย์
“นายท่าน ให้ข้าออกไปทะลวงจุดตันเถียนจนอีกฝ่ายพิการและฆ่าทิ้งเลยดีหรือไม่? เดี๋ยวข้าลักลอบเอาศพไปโยนทิ้งข้างเมืองเอง เรื่องฝีเท้าเบาต้องยกให้ข้า”
เจี้ยนไท่ฉางกล่าวเสนอขึ้น
เย่หยวนพลันโบกมือปัดและกล่าวตอบด้วยรอยยิ้มว่า
“เจ้าก็เหี้ยมได้ใจนัก ไม่จำเป็นต้องถึงขั้นนั้น ลองดูท่าทีไปก่อนเป็นดีกว่า หร่วนซวงจง ที่ข้าสั่งให้พวกเจ้าเที่ยวไปกระจายข่าวว่า ตัวข้าต้องการหญ้าหอมแกนจิตบรรพกาล และเกสรบุปผาหยกเทวะ เสร็จแล้วรึ?”
หร่วนซวงจงก้าวออกมาคำนับหนึ่งทีและกล่าวว่า
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com