422 แก้แค้น

บทที่ 422 แก้แค้น

จงซู่มองทั้งสามคนที่เดินกลับมาก็รู้สึกโล่งใจ “พวกท่านกลับมาอย่างปลอดภัยก็ดีแล้วเหตุการณ์ครั้งใหญ่เมื่อครู่คงไม่ได้เกิดจากฝีมือคนใช่หรือไม่”

หยางชูรู้สึกหนักอึ้งและพยักหน้า “ตอนนี้เราไม่มีทางให้ถอยกลับแล้วจริงๆ หิมะถล่มครั้งใหญ่ได้ปกคลุมเส้นทางข้างหน้าไว้หมดแล้ว หากต้องการกลับคงต้องรอฤดูใบไม้ผลิ”

ฤดูใบไม้ผลิทางซีเป่ยมาช้า และตอนนี้เพิ่งผ่านปีใหม่ไปจะรอจนถึงเดือนสามให้หิมะละลายได้อย่างไร

จงซู่พูดด้วยเสียงสงบ “เช่นนั้นก็ไปชิงเนินกรวดกลับมาก่อนแค่สามเดือนพวกเรารอได้”

หยางชูถูกความสงบของอีกฝ่ายปลอบโยนในใจเขาคิดว่าอย่างไรก็เป็นแม่ทัพที่มีชื่อเสียงความอดทนเช่นนี้หาดูได้ยาก

เขาพูดเรื่องการปรากฏตัวของซูถูที่นี่และบอกว่า “น่าเสียดายที่ไม่สามารถฆ่าซูถูตายที่นี่ได้ เขาจะไม่ปล่อยให้พวกเราใช้เวลาสามเดือนอย่างสบายใจอย่างแน่นอน”

จงซู่พยักหน้าช้าๆ “กลายเป็นศัตรูที่ยากจะรับมือเสียแล้ว แม้แต่ความคิดของข้าเขายังดูออก ดูเหมือนว่าการเดินทางครั้งนี้ถูกต้องแล้วใช้โอกาสนี้เอาชนะความเย่อหยิ่งของเขามันจะง่ายขึ้นมากในอนาคต”

หยางชูตกใจ “แม่ทัพจง...”