ตอนที่ 122
ตอนที่ 122 อยากให้พี่ชายอุ้มไปใช่ไหม
จงมั่นหวาย่อมรู้จักสมาคมศิลปะอักษรพู่กันแห่งประเทศจีน
นี่เป็นสมาคมศิลปะอักษรพู่กันที่ใหญ่สุดในประเทศจีน สมาคมตามท้องถิ่นเป็นเพียงสาขาย่อย
สมาชิกของสาขาย่อยไม่มีแม้แต่สิทธิ์ที่จะได้เข้าไปอยู่สมาคมใหญ่
สมาคมศิลปะอักษรพู่กันแห่งประเทศจีนมีสถานะที่สูงมากในแวดวงศิลปะระดับโลก มักมีการติดต่อพูดคุยกับปรมาจารย์ด้านศิลปะชาวต่างชาติอยู่บ่อยครั้ง
แต่สมาคมศิลปะอักษรพู่กันแห่งประเทศจีนโทรหาเธอทำไม
เธอเคยอยากเชิญสมาชิกของสมาคมศิลปะอักษรพู่กันแห่งประเทศจีนมาเป็นอาจารย์ให้เสี่ยวเซวียน เพียงแต่ทางนั้นไม่มีใครว่างมาทำเรื่องแบบนี้
อย่างไรเสียพวกปรมาจารย์ภาพเขียนอักษรพู่กันแค่ตวัดมือเขียนภาพเดียวก็ขายได้ราคาสูงแล้ว ย่อมไม่มีทางมาสอนเด็ก
จงมั่นหวาสงสัย “ไม่ทราบว่าโทรผิดหรือเปล่าคะ”
“โทรผิดเหรอครับ”
ปลายสายเป็นเจ้าหน้าที่ พอได้ยินแบบนี้ก็หันไปเช็กเบอร์อย่างละเอียด “โทรไม่ผิดครับ คุณใช่คุณแม่ของอาจารย์อิ๋งหรือเปล่าครับ”
จงมั่นหวาอึ้งไปอีกรอบ “อาจารย์อิ๋งเหรอคะ”
ตระกูลอิ๋งแต่ละรุ่นทำธุรกิจมาตลอด มีใครเป็นอาจารย์ตั้งแต่เมื่อไรกัน
Capítulo Bloqueado
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com