บทที่ 516 เชื่อใจผิดคน
“ข้าจะบอกเจ้าให้ สถานการณ์ตอนนี้อันตรายมาก เส้นทางถอยของเราถูกตัด” จินเฟยเหยาเข้าใกล้จูเชวี่ย เอ่ยด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
จูเชวี่ยมองจินเฟยเหยาด้วยสีหน้างุนงง หลังจากเขาถูกคนจับตัวมาที่นี่ ย่อมรู้ว่าตนเองเผชิญเรื่องอะไร ก่อนสลบไปเขาไม่หวังอะไรอีก ทว่าหลังได้สติกลับพบว่าตนเองยังอยู่ดี เบื้องหน้ามีคนเพิ่มมาหลายคน ทั้งยังเป็นคนรู้จัก
เห็นมันมองตนเองอย่างโง่งม จินเฟยเหยาก็ยื่นมือไปหยิกแก้ม “ได้ยินคำพูดของข้าหรือไม่ จะตะลึงทำไม!”
“ได้ยินแล้ว! เพียงแต่เจ้าช่วยข้าทำไม ก่อนหน้านี้พวกเราเป็นศัตรูกันมิใช่หรือ?” จูเชวี่ยกันมือของนางออกไปพลางถามอย่างไม่เข้าใจ
“เจ้าบ้าหรือเปล่า ตอนนี้มันเวลาไหนแล้วยังพูดแบบนี้อีก อีกฝ่ายมีผู้บำเพ็ญเซียนขั้นว่างเปล่า ก็คือคนที่จับตัวเจ้ามา พวกเรารีบคิดหาวิธีหลบหนีก่อน เรื่องพวกนี้หลังจากออกไปพวกเราค่อยๆ คุยกัน” จินเฟยเหยากลอกตาเหยียดหยามเขาและรีบเอ่ยตัดบท
จูเชวี่ยก็ตระหนักได้ถึงวิกฤติ ทว่ากลับคิดวิธีไม่ออก ได้แต่เบิกตามองดูจินเฟยเหยา “ข้าไม่มีวิธี เจ้ามีวิธีหรือ?”
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com