webnovel

Chapter 31

Millary POV

Nasa kwarto ako ngayon ni sir jann michael at nag-iisip kung itutuloy ko ba ang aking pag-alis dito o hindi na parang nagdadalawang isip ako at bigla akong napaisip kung no ba ang aking gagawin?t ama ba na magsstay ako dito bilang girlfriend nito o aalis na ko dito? At alam ko naman kahit magstay ako dito, hindi ko makukuwa ang kanyang pusong buong buo dahil laging napagitan sa amin ang kanyang dating asawa kasi anong gawin ko hindi ko mapapantayan ang kanyang dating asawa pero kailangan sumugal kung talagang nais ko makuwa ang kanyang puso ay kailangan kong manatili dito at paano ko malalaman kung may pag-asa ba akong makapasok sa knayng puso kung hindi ko susubukin magstay dito at bigla kong naisip paano kaya bigya ko ito ng dalawang linggo palugit at kung tuluyan hindi ako makapasok sa kanyang puso soguro yun na ang sensyales na kailangan ko ng magpakalayo layo at iyon na ang tamang panahon para umalis na ako sa mansyon nila kasama ang aking anak , ayy tama yung na lang ang aking gagawin bulong ko sa aking sarili at bigla kong naalala kanina ng mag-usap kami sa library pagkatapos ay napagdesisyunan na nila tita paulina na umalis na at ito nalang daw ang bahalang magpaliwanag kay melanie at matapos umalis ang ina nito at si maam melanie ay kaagad nitong inutusan ang ibang katulong dito na pinaakyat ang aking mga gamit sa kwarto nito at simula daw sa araw na iyon ay doon na daw ako magsstay at sinabihan din ang mga kasama kong kasambahay na kung paano nila ito respetuhin ay dapat daw ganoon din ang ibigay nila sa akin dahil girl friend daw nito ako na kinatingin sa akin nila sarah, rachelle, yeng , manang carol, manang rosana at annie sa akin, ang tamis ng ngiti ni annie sa akin pero sina sarah, rachelle at yeng ay ndi man makangiti o makasimangot at alam ko pag-uusapan na naman nila ko mamaya, bahala kayo kung gusto ninyo akong pag-usapan basta ako eenjoy ko muna ang pananatili ko dito sabi ng isip ko at ngayon mag -aalas diyes na ndi pa ito bumbalik sa kanyang kwarto kung saan ako nakahiga ngayon at nasaan naba ito alas diyes na inaatok na ako bawal pa naman sa buntis ang magpuyat at siguro nasa library ito para tapusin ang mga hindi pa nito tapus na gawain, ayy naku apakaworkaholic talaga nito at sobrang sipag nito at ahil bawal akong magpuyat kaya naspasya na akong matulog kaya hinhanda ko na ang aking sarili para matulog at hindi ko namalayan nakatulog na ako ng may maramdaman kong may pumasok sa aming kwarto at ilang saglit lang narinig kong tumutulo ang tubig sa banyo na tanda na naliligo ito o nagsshower ito at ilang sandali pa naramdaman kong lumubog ang kama sa akingtabi tanda na dumating na ito at habang nakapikit ako ay nakikiramdam ako kung ano pa ang kanyang susunod na gagawin at ilang saglit lang ay agad itong yumakap sa akin at narinig ko sa malabing nitoong tinig ang mga salitang "goodnight mila" bulong nito sa tengga ko

Maaga akong nagising kinabukasan dahil nasanay na yata ang aking katawan na nagigising ng als sais ng umaga kaya agad akong inunat ang aking mga kamayat bahagyan pa akong napangiti na makita ko ang kamay na nakayakap sa akin at dahan dahan kong inalis ang kanyang kamay na nakpulupot sa aking beywang ,napakahirap naman alisin nito dahil sa bawat pagtatangka ko ay lalonghumihigpit ang kanyang pagkakahawak dito at nakailang subok din ako at sa ilang beses kong ginawa yun ay nagtagumpay ako at ng makababa ako ay kaagad akong pumunta sa hardin para magdilig ng halaman ng pigilan ako ng mayordoma ng mansyon

"maam millary ako na po ang gagawa niyan" nabigla ako ng tawagin ako nito ng maam pero agad din akong nakabawi sa pagkabigla ay oo nga pala sinabihan nito ang mga katulong sa bahay na irespeto ako tulad ng pagrespeto nila dito

"millary nalang manang rosana" sabi ko dito at ngumiti ako ng matamis

" sige po kung talagang pinipigilan ninyo ako" sabi ko dito sabay bigay ng hose na pandilig

"oo baka mapagalitan ako ng boy friend mo alam mo naman sinabihan kami kahapon na ndi ka na daw pwedeng magtrabaho sa mga gawaing bahay at irespeto ka namin tulad ng pagrespeto namin sa kanya at kung ndi namin gagawain yun ay baka matangal kami sa trabaho" sabi nito sa akin

" ano nalang po pwede ko gawin" sabi ko dito dahil ndi na ako pwedeng gumawa ng gawaing bahay

"wala ka ibang gagawin kung hindi pagsilbihan ang iyong boyfriend" sagot nito sa akin

"okay po" sabi ko dito at umalis na ako sa hardin babalik na ako sa taas ng nasa second floor na ako ng bigla kong nakita ang kwarto na bawal pasukin at nakita kong nakabukas ang ilaw nito at bahagyan nakasiwang ang pinto at akala ko ba lagi ito nakalock bakit ito nkabukas ngayon dala ng aking kuryosidad ay ninais ko itong pasukin at parang may mahika ito na pinipilit akong pasukin ko ito at dala ng kuryusidad pumasok ako sa pinto iyon o sa kwartong pinagbabawal at ganoon na lang ang aking pagkabigla dahil sa aking nakita nalaglag ang aking mga balikat sa aking nasaksihan o sa aking nakita at bigla ko natakpan ang aking bibig dahil sa akin pagkakabigla dahil ang buong kwarto na ito ay ginawa para sa namayapang asawa nito at ng kwarto ito puno ng gamit ni maam marjorie at anoon ba nito sobrang kamahal ang asawa nito para gawan ng museo ang kwartong ito para sa namayapang asawa nito, sobra nga nitong kamahal ang asawa nito parang gawin iyon at dahil doon ay nararamdaman ko naman na parang nag-uulap ang aking mga mata at pinigilan ko ang aking mga luha na pumatak at agad kong sinabihan ang aking sarili na kalma ka lang millary bawal kang umiyak at ikaw ang may gustong pasukin ito kaya bear the consequence sa nakita mo at ng maalala kong buntis ako at naalala ko na makakasama kay baby ang pag iyak ay aagad ko pinagalitan ang aking sarili at ilang saglit lang ng nabigla na lang ako ng may humawak sa aking braso at parang bakal ang kamay nito na nakahawak sa akin sobrang sakit ang pagkakahawak nito at parang bumahon ang mga kuko nito sa akin at hinila nito ako palabas ng kwartong iyon kahit nasasaktan ako ay nagpatangay nalang ako at balak ko na sana alisin ang kanyang kamay pero hindi ko maalis alis ang pagkakahawak nito sa akin at alam ko mamaya magiging pasa ito dahil sa higpit ba naman ng pagkakawak nito sa akin at ng tuluyan kaming makalabas ay agad nito binitiwan ang aking kamay ko ng pabalya kaya ndi ko maiwasan na mapatumba buti nalang nakahawak ako sa dingding kung ndi baka mapano ang aking anak at agad kong tinignan ang kanyang mukha galit na galit ito at nakita ko sa kanyang leeg yung ugat nitong parang gustong lumabas dito at parang gusto kong umiyak hindi dahil sa sakit ng aking kamay kung hindi dahil parang pinipiga ang aking puso at halatang halata sa mukha at sa mata nito ang galit at poot dahil sa walang paalam kong pagpasok sa pinagbabawal na kwarto at ganoon na lang ang aking pagkabigla ng magsalita ito na parang tumarak sa aking puso, grabe naman ang sakit