Who’s Starting ♥️ នរណាជាអ្នកចាប់ផ្តេីម ♥️
ថ្មីៗនេះប្រទេសកាណាដាគឺមានភាពរញ៉េរញៃជាខ្លាំងក៏ដោយសារតែកាធ្វេីរដ្ឋប្រហារទំលាក់លោករ៉ូឡង់ដែលជាប្រធានាធិបតេយ្យប្រចាំប្រទេស
☘︎︎ Canada ☀︎︎
꧁ សេតវិមានរបស់ប្រធានាធិបតេយ្យ ꧂
" ប៉ា....ប៉ាចង់ជួបកូនមែនទេ ? " សម្លេងកូនប្រុសស្រែកមកពីចម្ងាយនិងរត់មកអោបអ្នកជាឱពុក
" ត្រូវហេីយកូនសម្លាញ់....ប៉ាមានរឿងចង់ប្រាប់កូន " អ្នកជាឱពុកក៏ទាញកូនអោយអង្គុយលេីសាឡុងក្បែរខ្លួន
" រឿងអីទៅប៉ា " Zhan ធ្វេីទឹកមុខឆ្ងល់
" គឺថា.....hmmm កូនចង់រៀនថតរូបមិនអញ្ចឹងហេស ? " លោករ៉ូឡង់និយាយទៅកាន់កូនទាំងដៃអង្អែលសក់កូនថ្នមៗ
" បាទ ពិតមែនហេីយ...ប៉ាយល់ព្រមហេីយមែនទេ? " Zhan និយាយឡេីងទាំងសេីចចេញធ្មេញទន្សាយយ៉ាងគួរអោយស្រលាញ់
" hmmm " ឱពុកគ្រហឹមដេីមករបញ្ចាក់ថាយល់ព្រម
" យេ៎... ៗៗៗ " Zhan លោតឡេីងព្រោះមានអារម្មណ៍រំភេីបជាខ្លាំងដែលបានសំរេចតាមបំណង
" ចាប់ផ្តេីមពេលណាទៅប៉ា ? " Zhan អង្គុយចុះនិងសួរបញ្ជាក់
" គឺស្អែកនេះប៉ានិងបញ្ចូនកូនទៅប្រទេសចិនមួយរយ:ព្រោះប៉ាស្គាល់ជាងថតរូបល្បីៗ ជាច្រេីននៅទីនោះ " និយាយដោយរក្សាស្នាមញរញឹមជាប់
" ហាក...! ម៉េចក៏ជាប្រទេសចិន....នៅទីនេះក៏មានជាង
ថតល្បីឈ្មោះច្រេីនមិនអញ្ចឹងហេស ? " Zhan សួរបកទៅឱពុក
" ស្តាប់តាមប៉ាទៅ....តែមួយរយ:តែប៉ុណ្ណោះ....បេណាតនិងជូនកូនទៅ " បង្ហាញទឹកមុនតឹងរឹងបន្តិច
" បាទ....ប៉ុន្តែកូនមិនដាច់អាល័យពីប៉ាសោះ " នាយធ្វេីមាត់ពេបតិចៗ
" យីកូននេះ....អាយុ 22 ហេីយឈប់ធ្វេីខ្លួនដូចកូនក្មេងទៅមេីល....ទៅទីនោះត្រូវតែធ្វេីខ្លួនអោយរឹងមាំ លឺទេ ? " គាត់ព្យាយាមណែនាំកូនដោយទឹកមុខព្រួយបារម្មណ៍
" បាទ... " Zhan
————————————
បេណាតជាគូរដណ្តឹងរបស់ Zhan ដោយនាយបានលង់ស្នេហ៍ Zhan តាំងពីទៅលេងផ្ទះ Zhan ពេលនៅតូចមកម្លេស.... ម្តាយរបស់បេណាតនិងម្តាយរបស់ Zhan ជាមិត្តនិងគ្នា.....បេីទោះបីជាដឹងថា Zhan ជាកូនប្រុសក៏ដោយ ក៏បេណាតនៅតែចចេះនិងទាមទារការភ្ជាប់ពាក្យដដែល....តែ Zhan មិនដែលចូលចិត្តបេណាតទេ....
Zhan ក៏មិនដឹងដូចគ្នាថាក្នុងប្រទេសរបស់ខ្លួនកំពុងតែចលាចល.....ឱពុកបេណាតជាអ្នកធ្វេីរដ្ឋប្រហារទម្លាក់ប្រធានាធិបតេយ្យមួយនេះ....បេណាតបានសន្យាជាមួយលោករ៉ូឡង់ថានិងអោយ Zhan មានសុវត្ថភាពព្រោះឱពុកបេណាតបានអះអាងជាមួយកូនហេីយថា...ពេលណាក្តោបក្តាប់ប្រទេសនេះបានឱពុករបស់គេនិងអនុញាតអោយគេរៀបការជាមួយ Zhan
———————————
ប្រទេសចិន
ពិធីពិពណ៌រូបថតដែលធ្វេីឡេីងយ៉ាងធំដុំនៅក្នុងទីក្រុងប៉េកាំងដែលចូលរួមទៅដោយអ្នកមានមុខមាត់ក្នុងសង្គមនិងអ្នកចូលចិត្តផ្នែកថតរូបជាច្រីនបានមកជុំគ្នាយ៉ាងកុះករ.....ផ្ទាំងរូបថតជាច្រេីនគឺត្រូវបានដាក់តាំងជាពិពណ៌ដេីម្បីអោយអ្នកចូលទស្សនាបានមេីលកំសាន្ត
Zhan ពិតជាមានអារម្មណ៍ប្លែកភ្នែកជាខ្លាំងព្រោះគេមិនដែលចេញមកខាងក្រៅបែបនេះពីមុនមកទេ....ជាពិសេសពេលនេះគឺធ្វេីខ្លួនដូចជាមនុស្សធម្មតាម្នាក់ដែលមានអង្គរក្សតែ 2 នាក់តែប៉ុណ្ណោះនិងគូរដណ្តឹងក្បែរខ្លួន
" បេណាតខ្ញុំពេញចិត្តជាងថតរូបមួយនេះ " Zhan ចង្អុលទៅផ្ទាំងរូបថតមួយដែលថតស្តែងពីទេសភាពចំការផ្កាឈូករ័ត្ន
" តែខ្ញុំបានរៀបចំគ្រូផ្សេងអោយ Zhan រួចហេីយ " បេណាតតបទៅ Zhan វិញដោយសម្លេងស្រទន់
" តែខ្ញុំចង់បានគ្រូម្នាក់នេះ.....បេណាតគ្មានសិទ្ធិជំទាស់ចិត្តខ្ញុំទេ.....បេីមិនអញ្ចឹងទេខ្ញុំទៅកាណាដាវិញ " Zhan អាកាត់ឡេីងដោយឈរអោបដៃនិងធ្វេីមុខមិនពេញចិត្ត
" ក៏បាន.... " បេណាតមិនអាចជំទាស់ចិត្ត Zhan បានព្រោះលិទ្ធផលនោះគឺ hmmm ខ្ចឹលគិត
បេណាតក៏អោយកូនចៅរបស់ខ្លួនរៀបចំទាក់ទងទៅម្ចាស់ពិពណ៌ដេីម្បីជួបជាមួយជាងថតរូបមួយនេះ។
———————
បន្ទប់ VIP
" អូ.....ពិតជាមិនបានមែនលោក....ម្ចាស់រូបថតមួុយនេះមិនដែលទទួលបង្រៀនកូនសិស្សជាដាច់ខាត " ម្ចាស់ពិពណ៌គំនូរ
" តែខ្ញុំចង់បានគេ.....ដាច់ខាតត្រូវតែជាគេ " Zhan អាកាត់ឡេីងព្រោះគេចង់ឈ្នះបេណាតច្បាស់ណាស់
" លោកជួយទាក់ទងគេបន្តិចទៅ.....សំរាប់តម្លៃវិញប៉ុន្មានក៏បានដែរគ្មានបញ្ហាទេ " បេណាត
" គេជាមនុស្សដែលមិនចូលចិត្តនិយាយភាសាលុយទេ....."
" យេីងមិនខ្វល់ទេ.....ក្រុមហ៊ុនលោកយេីងជួយក៏ច្រេីនណាស់ទៅហេីយ.....បេីរលាយគួរអោយស្តាយណាស់ " ភាសារគំរាមទៅកាន់ម្ចាស់ពិពណ៌
" hmmmm ខ្ញុំនិងព្យាយាម " គាត់ដកដង្ហេីមធំហាក់ដូចជាគ្មានជំនឿរថានិងអាចពឹងពាក់គេបានឡេីយ
————————
" អត់ទេបងខ្ញុំមិនទទួលអ្នកណាទេ....បងក៏ដឹងដែរ " រាងមាំក្រោកពីសាឡុងឡេីងនិយាយដោយទឹកមុខត្រជាក់
" ជួយបងម្តងទៅណា.....បងពិតជាគ្មានជម្រេីសទេ...យល់ដល់មិត្តភាពរបស់ពួកយេីងដែលរាប់អានគ្នាផងទៅ " គាត់និយាយដោយចាប់ដៃរាងក្រាស់ជាការសុំ
" តែខ្ញុំគ្មានសមត្ថភាពទទួលដល់កូនមហាសេដ្ឋីទេ ! " Yibo
" កូនប្រធានាធិបតេយ្យ " អ្នកស្នេីរសុំនិយាយបញ្ចាក់
" ហ្នឹងហេីយ.... ប្រធានាធិបតេយ្យស្អីក៏ដោយ " Yibo ចាប់ផ្តេីមមួរម៉ៅនិងភាពមានអំណាចរបស់អ្នកធំ
——————————
ដោយសារតែការអង្វរករច្រេីនលេីកច្រេីនសារពេក Wang Yibo ដែលជាម្ចាស់រូបថតក្នុងការពិពណ៌គំនូរនោះក៏យល់ព្រមតែនាយពិតជាធុញជាខ្លាំង....កុំតែយល់មុខការរាប់អានគ្នាទេ....
Wang Yibo គឺកំព្រាម្តាយតាំងពីតូច ប៉ារបស់ Yibo គឺអ្នកមានក្រុមហ៊ុនធំមួយក្នុងក្រុងប៉េកាំងតែគាត់បានរៀបការយកប្រពន្ធមួយទៀតមានកូនស្រីម្នាក់និងកូនប្រុសម្នាក់....ម្តាយចុងរបស់ Yibo គាត់ជាមនុស្សចិត្តល្អ ប្អូនទាំងពីររបស់ Yibo ក៏ស្រលាញ់គោរព Yibo ដូចគ្នាតែ Yibo រត់ចេញពីផ្ទះតាំងតែអាយុ 20 ឆ្នាំព្រោះនាយមិនអាចភ្លេចអតីតកាលដែលដក់ជាប់ក្នុងចិត្តបានឡេីយ...
ពេល Yibo ចាកចេញពីផ្ទះ Yibo ក៏មកនៅវីឡាតូចមួយដែលជាផ្ទះរបស់ម៉ាក់ Yibo.... Yibo ចាប់ផ្តេីមធ្វេីការបណ្តេីររៀនបណ្តេីរដោយខ្លួនឯងនិងមិនព្រមទទួលជំនួយពីអ្នកផ្ទះជាដាច់ខាត.....នាយតស៊ូរហូតដល់មានលិទ្ធភាពបេីកក្រុមហ៊ុនតូចមួយដោយខ្លួនឯងដែលនាំចេញនាំចូលនៅកាម៉េរាគ្រប់ប្រភេទមានទាំង លេនកាម៉េរា និងគ្រឿងកាម៉េរា។
—————————
☀︎︎ ថ្ងៃថ្មី ☁︎︎
Hotel
ដំណេីររបស់កម្លោះសង្ហាដេីរចូលមកជាមួយ ម្ចាស់ពិពណ៌គំនូរបានក្លាយជាទីចាប់អារម្មណ៍របស់រាងតូច បេណាត និងមនុស្សជុំវិញខ្លួនដោយសារតែភាពសង្ហារបស់នាយ
" រីករាយដែលបានជួប " បេណាតក្រោកឈរឡេីងដេីម្បីចាប់ដៃ Yibo
" បាទ " នាយចាប់តបដោយទឹកមុខមាំ
" Zhan នេះជាគ្រូរបស់ឯងហេីយ " បេណាតងាកទៅមេីលរាងតូចដែលនៅអង្គុយធ្វេីព្រងេីយ
" អ៎.....រីករាយដែលបានជួប " រាងតូចញរញឹមតិចៗជាការគួរ
" ខ្ញុំមានរឿងនិយាយជាមួយលោកបន្តិច " បេណាតនិយាយទៅកាន់ Yibo រួចអ្នកទាំងពីរក៏ដេីរទៅក្រៅតែម្តង...ដោយទុកអោយរាងតូចអង្គុយមេីលកាម៉េរាតែម្នាក់ឯងនិងមានអង្គរក្សឈរក្បែរ
——————
" លោកមានការអីមែនទេ ? " Yibo
" គឺថាការបង្រៀននោះខ្ញុំមិនសូវខ្វល់ប៉ុន្មានទេ....តែសុវត្ថភាពរបស់ Zhan ជារឿងចំបង ....លោកយល់នូវអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយហេីយមែនទេ " បេណាតនិយាយប្រាកដប្រជា
" បេីបារម្មណ៍ដល់ថ្នាក់នេះម៉េចក៏មិនទៅរកអ្នកផ្សេងទៅ....ខ្ញុំមានសម្ថភាពឯណាទៅមេីលមនុស្សធន់ខ្ពស់លំដាប់នេះ " Yibo
" ឆឹស...យ៉ាងណាវាជាជម្រេីសរបស់ Zhan លោកគ្មានសិទ្ធិជំទាស់ចិត្តគេទេ.... មេីលថែរគូរដណ្តឹងខ្ញុំអោយបានល្អ វាជាបញ្ជា " បេណាតនិយាយរួចក៏ដេីរទៅរក Zhan វិញ
" អាចង្រៃ... " Yibo ជេររង៉ូវដោយក្រសែរភ្នែកស្អប់ខ្ពេីម
" បេណាតនិយាយអីជាមួយគេម្នាក់នោះ " Zhan
" គ្មានអីទេ....គ្រាន់តែប្រាប់គេកុំអោយជំទាស់ចិត្ត Zhan " បេណាតនិយាយទៅកាន់ Zhan ដោយក្រសោបមុខរាងតូចជាប់.....កាយវិការទាំងអស់នេះគឺត្រូវបានជ្រេញដោយមនុស្សម្នាក់ដែរឈរពីចម្ងាយ
" Zhan ត្រូវចាំទុកណា....Zhan នៅទីនេះតែមួយរយ:តែប៉ុណ្ណោះ...ពេលរៀនចប់ខ្ញុំនិងមកយក Zhan ទៅវិញ.....បេីមានអ្នកណាធ្វេីបាប Call មកខ្ញុំបានគ្រប់ពេលលឺទេ " បេណាត
" hmmm ខ្ញុំដឹងហេីយ ឆាប់ទៅវិញទៅ " Zhan ក៏និយាយស្រាលៗទៅកាន់នាយវិញ
បេណាតក៏ចាកចេញជាមួយអង្គរក្សទៅអស់ដោយទុកអោយ Zhan នៅជាមួយ Yibo ..... នាយមិនទុកអង្គរក្សក្បែរ Zhan ទេព្រោះមិនចង់បង្ករការសង្ស័យច្រេីន....
————————
រាងក្រាស់ក៏ដេីរចូលមកក្បែររាងតូច
" ខ្ញុំឈ្មោះ Xiao Zhan ...ហៅថា Zhan ក៏បានដែរ hmmm ចុះលោកវិញឈ្មោះអី ? " Zhan
" Wang Yibo " រក្សាទឹកមុខមាំ
" ត្រូវហេីយ....គេម្នាក់នោះត្រូវជាអ្វីនិងឯង ? " Yibo
" បេណាតហេស ? គេជាគូរដណ្តឹងរបស់ខ្ញុំ " Zhan
" ជាគូរដណ្តឹងអញ្ចឹងហេស? ធ្វេីអញ្ចឹងបានដែរ ? " Yibo មានសភាពងេីយឆ្ងល់
" គឺពិតមែនហេីយ.....ខ្ញុំក៏មិនយល់ដែរថាហេតុអីទៅ ! ពេលខ្ញុំនៅតូចគេក៏ចង់បានខ្ញុំបាត់ទៅហេីយ .... ប៉ាម៉ាក់ក៏ភ្ជាប់ពាក្យទៅ " Zhan និយាយការពិតតែស្តាប់ទៅដូចក្មេងនិយាយមិនដឹងអី
" ម៉េចក៏ឯងអាចនិយាយភាសារចិនបានល្អយ៉ាងនេះ ? " Yibo
" ក៏ដោយសារតែម៉ាក់ខ្ញុំជាជនជាតិចិនឯប៉ាខ្ញុំទេទេីបជនជាតិកាណាដា " Zhan
" បានហេីយឆាប់មកតាមខ្ញុំមក " Yibo
" ទៅណា ? " Zhan
" គឺទៅរៀនថតរូបហ្នឹងហេីយ ! " Yibo
" គឺខ្ញុំឃ្លាន....មិនទាន់ញាំអីផង " Zhan ក្រោកឈរឡេីងនិងដេីរទៅក្បែររាងក្រាស់
" អញ្ចឹងទៅញាំអីសិនទៅ " Yibo និយាយរួចដេីរទៅតែម្តង
" នែកចាំផង....ម៉េចក៏ដេីរលឿនយ៉ាងនេះ " Zhan រត់តាមត្រុកៗ
—————————
បន្ទាប់ពីញាំរួច Yibo ក៏នាំ Zhan ទៅក្រុមហ៊ុនខ្លួនដេីម្បីបង្រៀនពីមុខងារនៃកាម៉េរានីមួយៗ
ក្នុងក្រុមហ៊ុនមានការភ្ញាក់ផ្អេីលមិនស្ទេីរជាមួយវត្តមានរបស់រាងតូចដែរមានភាពទាក់ទាញ រួសរាយ រាក់ទាក់និងញរញឹមជាប់រហូត.....សឹងតែធ្វេីអោយបុគ្គលិកមួយៗរលាយបេះដូងបាត់ទៅហេីយ.....
រយ:ពេល 2 អាទិត្យក៏កន្លងផុតទៅដោយនាយតែងតែមេីលការខុសត្រូវរាងតូចដោយភាពធុញទ្រាន់ព្រោះ Zhan និយាយសួរនាំច្រេីន...ទៅណាមកណាទាល់តែមាន Yibo ទេីបគេទៅ....Yibo តែងតែកំដរគេញាំអាហារនិងទិញរបស់នេះ.....នោះជាច្រេីន....ហេីយលុយរាប់រយលានដុល្លារបានវេរចូលកុងរបស់ Yibo ព្រោះ Zhan មិនចេះចាយលុយជាហេតុធ្វេីអោយ Yibo ពិបាកទ្រាំ....
———————
❥ Hotel Deluna ☽
☾ បន្ទប់របស់ Zhan ~ យប់ ☽
" Yibo ខ្ញុំឃ្លានទៀតហេីយតោះទៅក្រៅញាំអី " រាងតូចនិយាយរួចក៏រៀបនិងដេីរដំរង់ទៅទ្វា
" ស្អីគេ...! ទេីបតែញាំហេីយមិញនេះទេ ! ឯងឃ្លានទៀតហេីយ ? " Yibo ស្រែកសំឡុតទៅ Zhan វិញខ្លាំងៗដោយការធុញទ្រាន់ព្រោះគេហត់ពេញមួយថ្ងៃទេីបតែដាក់ខ្លួនទម្រេតលេីសាឡុងមិនទាន់បាត់ហត់ផង
" តែខ្ញុំ....ធ្វេីមិចបេីវាឃ្លាន ! " Zhan និយាយឡេីងទាំងភ្នែករលីងរលោងព្រោះតាំងពីគេកេីតមកគ្មានអ្នកណាស្រែកដាក់គេអញ្ចឹងទេ....ទេីបធ្វេីអោយគេភ័យ
" នេះឯងយ៉ាងម៉េចហ្នឹង....បុិនហ្នឹងសោះចាំបាច់យំដែរ " Yibo ក្រោកឈរឡេីងបំណងទៅជូតទឹកភ្នែកអោយតែក៏....
" ឆាប់ចេញទៅ....ចេញភ្លាមទៅ....ចេញអោយឆ្ងាយទៅ " រាងតូចក៏បានរុញ Yibo ចេញទៅក្រៅបន្ទប់និងចាក់សោរនៅក្នុងបន្ទប់តែម្នាក់ឯង
" នែ៎....Zhan.....បេីកទ្វារ....មានលឺទេ " ទោះ Yibo គោះនិងហៅប៉ុណ្ណាក៏មិនមានការឆ្លេីយតបពីអ្នកម្ខាងទៀតដែរ....នាយក៏សម្រេចចិត្តត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញស្អែកឡេីងចាំមកម្តងទៀត
រាងតូចក៏សង្ងំយំក្នុងភួយដោយការអន់ចិត្តតែម្នាក់ឯងរហូតដល់គេងលក់ពេលណាក៏មិនដឹង
————————
☀︎︎ ថ្ងៃថ្មី ~ Hotel ☽
តុកៗៗៗ.....
ក្រាក....
ទ្វារក៏របេីកឡេីងបង្ហាញនូវរាងកាយដែលរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ហេីយជាស្រេចតែទឹកមុខវិញមិនស្រស់បស់សោះនៅមានស្នាមទឹកភ្នែកនៅឡេីយ ..... Zhan ជាមនុស្សឆាប់អន់ចិត្តណាស់....រឿងដែលមិនសុខចិត្តហេីយគឺមិនងាយភ្លេចទេ.....មែនពេលគេរៀបចំខ្លួនហេីយក៏យំម្តងទៀត....
" នេះឯងនៅយំទៀតហេ៎ស ? " Yibo ដេីរចូលមកជាមួយអាហារក្នុងដៃដែលទិញសំរាប់រាងតូច
" មិនមែនជារឿងរបស់លោកទេ .... " នាយឆ្លេីយបែរខ្នង
" សុំទោសណា....គឺម្សឹលមិញខ្ញុំអារម្មណ៍មិនល្អទេីបជ្រុលនិយាយខ្លាំងៗដាក់ឯង " និយាយបណ្តេីររៀបចំអាហារដាក់ចានបណ្តេីរ
" នេះមកញាំសិនមកទាន់ក្តៅៗ " នាយក៏ទៅទាញដៃរបស់ Zhan អោយមកអង្គុយលេីកៅអីខាងមុខតុអាហារ
Zhan ក៏ព្រមអង្គុយចុះតាមកម្លាំងដៃដែលចាប់ខ្លួន
" ញាំទៅ " Yibo
Zhan មិនមាត់ក៏ចាប់ផ្តេីមញាំតែម្តង
" យ៉ាងមិចដែរ ? " Yibo
" hmmm ឆ្ងាញ់ណាស់ " Zhan និយាយឡេីងទាំងសេីចស្រស់ទៅកាន់រាងក្រាស់ធ្វេីអោយអ្នកដែលអង្គុយនៅជិតនោះបង្ហាញស្នាមញរញឹមដោយមិនដឹងខ្លួន
————————
បន្ទាប់ពីការញាំអាហារចប់រួចរាល់អស់ហេីយ Yibo ក៏នាំ Zhan ទៅកន្លែងមួយ
# កន្លែងថតកុន #
" អូហូ....Yibo ឯងនាំអ្នកណាមកនេះគួរអោយស្រលាញ់ខ្លាំងម្លេស " Cheng ជាមិត្តភក្តិរបស់ Yibo គេនៅផ្ទះជាមួយ Yibo ក៏ជាអ្នកដឹកនាំរឿងម្នាក់ផងដែរ
" គេជាកូនសិស្សរបស់យេីង ....Zhan នោះអី " Yibo
" អ៎....ជាកូនសិស្សដែលឯងថារញ៉េរញ៉ៃហ្នឹងមែនទេ " Cheng និយាយលេងសេីចឌឺដងដាក់មិត្តខ្លួន
រាងតូចក៏សម្លក់ Yibo បន្តិច
" Jiang Cheng " Yibo ក៏សង្គ្រឺតធ្មេញដាក់
" អេៗៗៗ.....គ្នានិយាយលេងតា៎....មកៗZhan មកអង្គុយទីនេះមក " Cheng និយាយរាក់ទាក់ទៅកាន់រាងតូចព្រោះ Zhan ស្អាតខ្លាំងណាស់ហេីយចរិកវិញគួរអោយខ្នាញ់
" បាទ ^^ " រាងតូចមេីលទៅក៏ចូលចិត្ត cheng ដូចគ្នា
" ថ្ងៃនេះយេីងមានការរវល់ខ្លាំងទេីបយក Zhan មកផ្ញេីរនិងឯងមួយថ្ងៃ " Yibo
" អូបានតា៎.... គ្នានិងមេីលគេអោយបានល្អកុំបារម្មណ៍អី " Cheng និយាយម្ញែកៗព្រោះគេជាខ្ទេីយចំតួរ
" ល្ងាចចាំខ្ញុំមកទទួលឯង " Yibo និយាយរួចក៏បេីកឡានចេញទៅក្រៅបាត់
—————————
" Ling'er អូនមានការអីមែនទេបានហៅបងមកដោយប្រញាប់បែបនេះ " Yibo
" ជាគូរស្នេហ៍និងគ្នាទាល់តែមានការទេីបជួបបានមែនទេ ? " នាងតូចតបទៅវិញទាក់ងរង៉ក់
" មិនមែនទេ.....បងគ្រាន់តែប្លែកចិត្តប៉ុណ្ណោះ " រាងក្រាស់ក៏ប្រញាប់ទៅអោបចង្គេះសង្សាខ្លួនកុំអោយអន់ចិត្ត
" គឺអូនមានរឿងចង់ពឹងពាក់បង.....តែអូនពិតជាអៀនខ្មាស់ក្នុងការនិយាយណាស់ " Ling'er
" មានរឿងអីក៏ឆាប់និយាយមក....បេីបងអាចធ្វេីបានប្រាកដជាជួយអូន " នាយនិយាយយ៉ាងទន់ភ្លន់
" គឺអូនចង់ខ្ចីលុយបង 70 លានដុល្លារ " នាងនិយាយឡេីងមកទាំងអៀនមាត់
" បានបងនិងរកមកអោយ " Yibo និយាយលួងលោមអ្នកជាសង្សាខ្លួន ( 70 លានដុល្លាគឺច្រេីនខ្លាំងណាស់សំរាប់គេ...ព្រោះគេមិនមែនអ្នកជំនួញដែលមានលុយវាល់លានឡេីយដូចច្នេះពាក្យថាកាកលុយមិនអាចថ្លែងដូចជាមនុស្សធនគេទេ )
" អរគុណបងខ្លាំងណាស់ " Zhao Ling'er តបទាំងក្តីរំភេីបព្រោះបេីនាងមានលុយ 70 លាននាងមិនបាច់ត្រូវរៀបការជាមួយអ្នកមានម្នាក់ដែលម្តាយនាងណែនាំអោយឡេីយ .....ផ្ទះរបស់ Ling'er និងត្រូវរឹបអូសព្រោះបងប្រុសរបស់នាងញៀននិងល្បែងដល់ថ្នាក់យកផ្ទះទៅដាក់បញ្ចាំ....ហេតុដូចនេះហេីយទេីបម្តាយ ling'er បង្ខំកូនរៀបការជាមួយអ្នកមានម្នាក់....តែ ling'er ស្មោះតែជាមួយ Yibo ម្នាក់គត់
————————
" បង cheng ហាពួកយេីងទៅក្រៅល្អទេ ? " Zhan និយាយឡេីងជាមួយរឹកពារគួរអោយខ្នាញ់
" បេីឯងគួរអោយស្រលាញ់យ៉ាងនេះអោយបងបដិសេធយ៉ាងម៉េចទៅ " cheng តបរួចក៏នាំ Zhan ឡេីងឡានទៅ
" ឯងចង់ទៅណាដែរ ? " Cheng
" hmmm ខ្ញុំមិនដឹងទេព្រោះមិនស្គាល់ផង " Zhan គ្រវីក្បាលតិចៗ
" ទៅ shopping ទៅល្អទេ " Cheng
" បាទល្អ.....ល្អខ្លាំងណាស់ " Zhan សប្បាយចិត្តណាស់ព្រោះគេចូលចិត្តដេីរផ្សារ
Jiang cheng និង Zhan គឺត្រូវជេីងគ្នាល្អណាស់បានទៅញាំអីនិងទិញរបស់របរអស់ជាច្រេីន.....តម្លៃវិញគឺកប់ពពក...
" អាឡូ.... Yibo ហាគឺពេលនេះឯងជួយវេរលុយចូលកុងរបស់យេីងបន្តិចមកណា....Zhan របស់ឯងនេះទិញរបស់អស់រាប់លានយេីងគ្មានលុយចេញអោយទេ....គេថាលុយគេនៅនិងឯង...អូមួយទៀតចាំយេីងជូនគេទៅ hotel វិញ " Cheng
" ok ចាំមួយភ្លែត " Yibo និយាយរួចក៏ទាញទូរស័ព្ទធ្វេីការវេរលុយចូលកុងរបស់ Cheng
បន្ទាប់ពីបានលុយហេីយ cheng និង zhan ក៏ Hifi គ្នានិងដេីរចាយលុយបន្ត
————————
ពេលយប់
តាមផ្លូវមក hotel វិញ
" Zhan រាល់ថ្ងៃនេះគេងតែម្នាក់ឯងទេហ៎ ? " Cheng និយាយបង្អូសសម្លេង
" បាទគឺត្រូវហេីយ....ខ្ញុំអផ្សុកណាស់បង....ពេលខ្លះក៏មានអរម្មណ៍ភ័យខ្លាចទៀតផង " Zhan ធ្វេីទឹកមុខគួរអោយអាណិត
" អញ្ចេះចុះទៅនៅជាមួយបងល្អទេ....បងរាល់ថ្ងៃនេះគឺនៅផ្ទះជាមួយ Yibo " Chengដោយទ្រាំមិនបានក៏ហារមាត់ឡេីងតែម្តង
" ពិតមែនហេ៎.....បងឆឹង...តែ Yibo មិចនិងព្រមអោយខ្ញុំនៅទៅ " Zhan ធ្វេីមុខពេប
" កុំព្រួយអីចាំបងជួយនិយាយអោយ " Cheng ឡូកដៃទៅអង្អែលសក់រាងតូចថ្នមៗ
និយាយរួចពួកគេក៏ប្រញាប់ទៅសណ្ឋាគារនិងបាន check-out
———————
វីឡារបស់ Ling'er
រាងស្តេីងក្រោយពីមកជួបសង្សាររួចហេីយក៏ញរញឹមញរញែមដេីរចូលផ្ទះយ៉ាងរីករាយ.....តែដំណេីរត្រូវបានឈប់បន្ទាប់ពីឃេីញភ្ញៀវនៅក្នុងផ្ទះ
" Ling're ឆាប់មកនេះមកកូន....ជំរាបសួរបងទៅ " អ្នកជាម្តាយអោយកូនស្រីរាក់ទាក់ទៅភ្ញៀវ
" ជំរាបសួរចា៎ " នាងនិយាយទាំងទឹកមុខមិនសូវជាពេញចិត្តព្រោះដឹងខ្លួនថាម្នាក់នេះជាអ្នកណា
ក្រោយពីនិយាយសួរនាំគ្នាជាហូរហែរភ្ញៀវក៏ត្រឡប់ទៅវិញ.....ling'er ក៏រត់ឡេីងទៅលេីបន្ទប់តែម្តង
" Ling'er ឯងយ៉ាងម៉េចហ្នឹង....ម៉េចក៏ធ្វេីរឹកពារបែបនេះជាមួយបង ? " ....
" ម៉ាក់ចង់លក់កូនសុីមែនទេ.....ស្មានតែខ្ញុំមិនដឹង " Ling'er ស្រែកឡេីងទៅម្តាយ
~ ផាច់ ~
" ឯងគ្មានសិទ្ធនិយាយបែបនេះចំពោះយេីងទេ " .....
" តែម៉ាក់ក៏មិនត្រូបង្ខំខ្ញុំដែរ.....ទុកពេលអោយខ្ញុំខ្លះបានទេ...ខ្ញុំកំពុងតែទៅពឹង Yibo ហេីយ....គេប្រាកដជាជួយពួកយេីងបាន " Ling'er លុតជង្គង់អង្វរករម្តាយ
" ហឹស.....វាក្រយ៉ាងនេះឯងគិតថាវាមានលុយអោយឯងអញ្ចឹងហេស....ទោះវាលក់ផ្ទះវាក៏លុយមិនគ្រប់ដែរ " .....
" តែម៉ាក់ខ្ញុំនិងគេ....ពួកយេីងពិតជាស្រលាញ់គ្នាណាស់" Ling'er ហូរទឹកភ្នែកជាហូរហែរ
" យេីងទុកពេលអោយឯង 1 week បេីលុយមិនគ្រប់ទេ....គឺឈប់ទាក់ទងវាទៅ...ហេីយឯងត្រូវតែរៀបការជាមួយសេដ្ឋីដែលម៉ាក់នាំអោយស្គាល់ " ....
" ខ្ញុំយល់ព្រម .... " Ling'er
—————————
ផ្ទះរបស់ Yibo គឺវីឡាកូនកាត់តូចល្មមដែលមានបន្ទប់គេង 4 តែប៉ុណ្ណោះ....មានកញ្ចុះអង្គុយលេងនៅចំហៀងផ្ទះនិងផ្កាដាំជុំវិញផ្ទះ....ផ្ទះនាយមានអុំ Lin ជាម៉ែដោះម្នាក់និងមាន អាតុងជាអ្នកធ្វេីការបន្ទាប់បន្សំម្នាក់...
ឡានមួយគ្រឿងបានបេីកចូលមកដោយមានអាតុងជាអ្នកបេីកទ្វារវាអោយ
Zhan និង Cheng ក៏បាននាំគ្នាចុះពីលេីឡានរួចដេីរចូលទៅក្នុងផ្ទះ
Yibo ពិតជាមានកាភ្ញាក់ផ្អេីលជាខ្លាំងពេលដែលឃេីញមានវត្តមានរបស់រាងតូច
" Hi ..... " Zhan លេីកដៃទៅកាន់ Yibo
" អា Cheng មិចក៏ឯងនាំគេមកទីនេះ ? " Yibo ប្រញាប់សួរនាំទៅកាន់ Cheng
" គឺ....ហូយធ្វេីដូចមិនដែរស្គាល់គ្នា...Zhan គេនៅតែម្នាក់ឯងកណ្តោចកណ្តែងខ្លាំងណាស់.....ហេីយយេីងគិតថាផ្ទះឯងក៏សល់បន្ទប់ដែរ ក៏នាំ Zhan មកតែម្តងទៅ " Cheng
" ហេីយចុះ..... " Yibo
" ខ្ញុំបានប្រមូលឥវ៉ាន់មកអស់ហេីយ...check out ក៏រួចរាល់ដែរ .... " Zhan ធ្វេីមុខគួរអោយអាណិត
" ....ហុឺយ... " Yibo ដកដង្ហេីមធំ....ដេីរចុះឡេីងគិត2-3 ជុំព្រោះឈឺក្បាល
" ចាំអុំឡេីងទៅរៀបចំបន្ទប់អោយ " អុំ Lin និយាយរួចក៏ឡេីងទៅលេីបាត់
" ឯង.....បេីចង់នៅទីនេះ....ឈប់រញ៉េរញ៉ៃខ្ញុំ....ហេីយមិនអាចធ្វេីអ្វីតាមតែចិត្តខ្លួនទេ ព្រោះទីនេះមិនមែនជាសណ្ឋាគារឡេីយ " Yibo និយាយយ៉ាងមុឹងម៉ាត់
" ខ្ញុំយល់ព្រម " Zhan ឆ្លេីយយ៉ាងលឿនជាមួយការសេីចចេញធ្មេញទន្សាយនិងរត់ទៅអោប Yibo
" បាន.....បានហេីយ... " និយាយរួច Yibo ក៏ដោះខ្លួនពីការអោបហេីយដេីរឡេីងទៅខាងលេីវិញទាំងមុខក្រហម
—————
Zhan បាននៅផ្ទះ Yibo 3 ថ្ងៃហេីយគេត្រូវរ៉ូវជាមួយអាតុង អុំលីននិង Jiang Cheng ខ្លាំងណាស់.... Yibo តែងបង្រៀន Zhan ថតរូបក្នុងបរិវេនផ្ទះដែលមានផ្កាស្រស់ស្អាតជាច្រេីន....
Zhan ដេីរថតរូបដោយមិនបានចាប់អារម្មណ៍ក៏ដេីរទៅបុកស្រីម្នាក់ដែលទេីបតែដេីរចូលមក
" អាយ...." នាងដួលនិងស្រែកឡេីង
" អូ....សុំទោសផង " Zhan ក៏រៀបនិងជួយគ្រានាង
" ភ្នែកខ្វាក់មែនទេ....បានជាមិនឃេីញមនុស្ស " លឺបែបនោះ Zhan ក៏ព្រលែងដៃដែលគិតថាជួយនោះធ្វេីអោយនាងដួលម្តងទៀត
" អាចង្រៃឯងជាអ្នកបំរេីថ្មីហេស ? " Ling'er
" ចុះនាងជាអ្នកណា ? " Zhan បកទៅវិញ
" យេីងជាសង្សារបស់ Wang Yibo " Ling'er ស្រែកខ្លាំងៗដែលធ្វេីអោយរាងក្រាស់ប្រញាប់ដេីរមករកម្ចាស់សម្លេង
( គេជាសង្សាយេីងជាអ្វីទៅ ) Zhan គ្រាន់តែគ្រលាសកន្ទុយភ្នែកពីចម្ងាយឃេីញ Yibo ភ្លាមក៏ធ្វេីជាដួលទៅលេីដីតែម្តង....ដៃទាំងពីរគឺអោបពោះជាប់ជាមួយទឹកមុខបង្ហាញការឈឺចាប់និងសម្លេងអូយ...អាស...ស្រាលៗគួរអោយអាណិត...លាយលំនិងកែវភ្នែកដែលរលីងរលោង....
" នែក....អាចង្រៃឯងធ្វេីស្អីហ្នឹង " Ling'er ស្រាប់តែឆ្ងល់ភ្លាមព្រោះគេមិនបានឃេីញរាងក្រាស់
" Zhan កេីតអីហ្នឹង " Yibo ស្ទុះមកគ្រារាងតូចទាំងទឹកមុខមុខបារម្មណ៍
" Yibo .... ហឹក...ខ្ញុំចុកពោះណាស់...អូយ .... " Zhan បន្លឺស្រាលៗនិងក្រលេកទៅកាន់ ling'er ដែរឈរក្បែរនោះ....ដោយចង់បញ្ចាក់ថា ling'er បានធ្វេីអីមកកាន់ខ្លួន
" Ling'er ..... " Yibo
" ខ្ញុំ...គឺ...អត់ទេ... គេដួលដោយខ្លួនឯង " នាងប្រញាប់បកស្រាយព្រោះខ្លាច Yibo យល់ច្រលំ
" បងដឹងហេីយ....អូនទៅវិញសិនចុះចាំបងទាក់ទងទៅតាមក្រោយណា..." រាងក្រាស់មិនចង់អោយសង្សាខ្លួនថាលម្អៀងក៏និយាយបែបនេះ..... នាយក៏ត្រកង Zhan ដេីរចូលទៅក្នុងផ្ទះនិងឡេីងទៅខាងលេីបាត់....ដោយទុកអោយនាងតូចឈរក្តាប់ដៃខឹងតែម្នាក់ឯង
——————
Yibo យករាងតូចមកដាក់លេីពូក
" Zhan ឈឺត្រង់ណា ? " នាយសួរឡេីងទាំងបារម្មណ៍
Zhan ក៏ចង្អុលមកកាន់ពោះរបស់ខ្លួន
" ចាំមួយភ្លែតណា " .....
នាយក៏ដេីរចូលមកវិញជាមួយដបប្រេងក្រឡាក្នុងដៃ
" ខ្ញុំមិនចូលចិត្តវាទេលាបបន្តិចបានហេីយ " Zhan ទម្រេតខ្លួនលេីពូកនិងយកដៃខ្ទប់ច្រមុះ
Yibo ក៏ផ្តិតវាបន្តិចនិងលូកដៃចូលទៅក្នុងអាវរបស់ Zhan ....លាបវាលេីផ្ទៃពោះរាបស្មេីរថ្នមៗយ៉ាងយូរ
" ធូរដែរទេ ? " Yibo
" hmmmm " Zhan
" អោយខ្ញុំសុំទោសជំនួសនាងផងបេីនាងបានធ្វេីអីខុសចំពោះឯង " Yibo និយាយដោយដៃនៅតែអង្អែលលេីពោះរបស់ Zhan
" ខ្ញុំឃ្លានហេីយ " និយាយរួចរាងតូចក៏ក្រោកឡេីង...តែធ្វេីជាដេីរមិនរួច
Yibo ក៏ត្រកងចុះមកក្រោមវិញ។
————————
ពេលយប់
~ ក្តាំង ~
សម្លេងរន្ទះបាញ់និងផ្លេកបន្ទោរជាការរំខានធ្វេីអោយរាងតូចដែលគេងលក់យ៉ាងស្កប់ស្កល់ភ្ញាក់ក្រញាងដោយភាពភ័យខ្លាច
នាយក៏ដេីរចេញក្រៅ
~ តុកៗៗៗ ~
" អ្នកណាគេហ្នឹង ? " Yibo
" គឺខ្ញុំ .... " Zhan
" ចូលមកទ្វារមិនបានចាក់សោរទេ " Yibo
~ ក្រាក ~
" មានការអី ? " Yibo
" សុំគេងជាមួយផងបានទេ ? " Zhan
" ហេតុអី....បន្ទប់ឯងក៏មានមិនអញ្ចឹងហី? " Yibo
" គឺខ្ញុំខ្លាច... " Zhan និយាយទាំងរលីងរលោង....លេីកនេះគឺខ្លាចពិតមែន
" ចូលមក ..... " Yibo
Zhan ក៏បានបិទទ្វារនិងដេីរឡេីងទៅលេីពូក.....Zhan ស្រាប់តែឈ្មុលទៅអោប Yibo តែម្តងដោយមុខខ្ទប់និងដេីមទ្រូង.... Yibo មិនប្រកាន់ក៏សង្ងំគេង....Yibo មានអារម្មណ៍ថាអាវរបស់នាយដូចជាសេីមៗនៅផ្នែកទ្រូង....ក៏បេីកភ្លេីងរាត្រីដែលនៅក្បែរគ្រែក៏សង្គេតឃេីញថា Zhan កំពុងយំក្សឹបក្សួលទាំងបិទភ្នែក
" Zhan កេីតអីហ្នឹង ? " Yibo សួរដោយយកដៃទៅអង្អែលខ្នង
" ខ្ញុំខ្លាច....ខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនល្អ....ខ្ញុំនឹកប៉ា....ខ្ញុំចង់ត្រឡប់ទៅវិញ...ហឹក..." Zhan
" កុំខ្លាចអី....មានខ្ញុំនៅក្បែរហេីយ....ឆាប់គេងទៅ...កុំគិតច្រេីន "....
" លោកដឹងទេពេលមានមេឃភ្លៀងខ្ញុំខ្លាចខ្លាំងណាស់.....ខ្ញុំមិនដែលគេងម្នាក់ឯងទេ " .....
" អញ្ចឹងគ្រប់ពេលមានភ្លៀងធ្លាក់មកគេងជាមួយខ្ញុំមក " Yibo ក៏បន្ថែមកម្លាំងដៃអោបទៅកាន់រាងតូចនិងអង្អែលស្មារតិចៗទាល់តែ Zhan គេងលក់ដោយមានភួយដណ្តប់ត្រឹមទ្រូង
———————
ស្អែកឡេីង
" តោះទៅក្រៅ " Yibo ដេីរចេញមកដោយតម្រង់ទៅកាន់ឡាន
" ទៅណាហ្នឹង....ចាំផង " Zhan ក៏ស្ទុះចេញពីតុអាហាររត់ទៅតាមរាងក្រាស់តែម្តង
———————
ក្នុងឡាន
" Yibo ពួកយេីងទៅណា ? " Zhan
" ទៅដេីរលេង " Yibo
" Ayyyy .... ថ្ងៃនេះម៉េចក៏មានចិត្តនាំខ្ញុំដេីរលេងអញ្ចឹង .... " Zhan ក៏ចូលខ្លួនទៅជិតរាងក្រាស់
" រឺក៏មិនចង់ទៅទេ.... មិនបង្ខំទេ " Yibo ក្រហមមុខជាខ្លាំងទេីបធ្វេីជានិយាយបន្លប់
" អ្នកណាថា....ចង់ទៅសឹងស្លាប់ហេីយ.....នៅផ្ទះអផ្សុកណាស់ " Zhan និយាយឡេីងទាំងងាកមេីលឆ្វេងស្តាំ
រាងតូចក៏លួចបង្ហេីយស្នាមញរញឹមឡេីងដោយការពេញចិត្ត
——————————
China Town
ជាកន្លែងដេីរលេងសម្រាប់មនុស្សទូទៅ....មានដូចជា Street Food កន្លែងដែលពោរពេញទៅដោយវត្ថអនុស្សាវរីយ៍....ការបង្ហាញសិល្ប:តាមផ្លូវនិងអ្វីជាច្រេីនទៀត....
" នេះ.... ញាំទៅ ? " Yibo ហុចមឹកអាំងចង្កាក់អោយទៅរាងតូច
" ជាស្អីហ្នឹង ? " Zhan មានអារម្មណ៍រអេីមនិងម្ហូបតាមផ្លូវទេីបចិញ្ចេីមជ្រួញចូលគ្នា
" ជាមឹក BBQ .... សាកទៅដឹងហេីយ " Yibo
" អត់ទេ! ខ្ញុំមិនញាំរបស់តាមចិញ្ចេីមផ្លូវអញ្ចឹងទេ " .... រាងតូចនិយាយត្រង់តែការនិយាយបែបនេះវាដូចជារេីសអេីងនិងមិនអោយតម្លៃ
" បេីមិនញាំក៏បោះវាចោលទៅ...." នាយខ្ចឹលនិយាយច្រេីន
" អេ៎ៗៗៗៗ..... ខ្ញុំសាកសិន... " Zhan ក៏យកវាមកញាំបន្តិចស្រាប់តែលាន់មាត់...
" ឆ្ងាញ់ខ្លាំងណាស់..... Yibo ខ្ញុំចង់ញាំទៀត....អោយខ្ញុំ 10 ចង្កាក់ទៀតមក " Zhan ញាំបណ្តេីរហៅថែមបណ្តេីរព្រោះវាជាលេីកទី 1 ដែលគេបានសាករបស់បែបនេះ
" នៅមានរបស់ផ្សេងច្រេីនទៀតប្រយ័ត្នតែពេញពោះដាក់មិនចូលទៅ " Yibo បានសេីចនិងរឹកពាររបស់ Zhan
ថ្ងៃនេះ Yibo និង Zhan បានដេីរលេងនិងអង្គុយសំរាកនិយាយគ្នាពីនេះពីនោះអស់ពេញមួយថ្ងៃ ... Yibo បានសង្គេតឃេីញថា Zhan ក៏ជាមនុស្សដែលគួរអោយស្រលាញ់និងមិនឆ្មេីងឆ្មៃអ្វីឡេីយគ្រាន់តែគ្រប់គ្នាទម្រេីសគេពេកទេីបគេមិនសូវយល់ការ.....ក្រោយពីដេីរសាករបស់ញាំជាច្រេីននិងផឹកនោះពេលយប់ក៏ឈានចូលមកដល់....
~ វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ស្រស់ស្អាតសំរាប់គូរស្នេហ៍ៗៗៗ ~ អ្នកលក់ស្រែកជារេីយៗ
Zhan ក៏ធ្វេីជាដេីរទៅតាមផ្លូវនោះ
" អ្នកកម្លោះត្រូវការទិញរបស់ផ្ញេីរគូសង្សាទេ " អ្នកលក់
Zhan ក៏ទាញ Yibo អោយចូលមកមេីលជាមួយខ្លួន
" wow ខ្សែរដៃនេះស្អាតខ្លាំងណាស់ ..... Yibo ខ្ញុំចង់បានវា " Zhan សម្លឹងដោយក្រសែរភ្នែកភ្លឺថ្លាព្រោះវាមានរូបផ្កាយនិងបេះដូងពាក់កណ្តាលដែលអាចផ្គុំគ្នាបាន
" ខ្ចប់មួយហ្នឹងមក " Yibo
" គឺថារបស់នេះលក់ជាគូរ...ហេីយបេីបានពាក់រួមគ្នាគូរស្នេហ៍មួយនោះនិងស្រលាញ់គ្នាដល់ចាស់កោងខ្នង " អ្នកលក់
" អោយខ្ញុំមួយគូរមកអញ្ចឹង " Zhan
បន្ទាប់ពីដេីរលេងអស់ជាច្រេីនម៉ោងហេីយក៏ដល់ពេលត្រឡប់ទៅផ្ទះល្មម
" អូយ.... " Zhan ធ្វេីជាដេីរដួល
" Zhan យ៉ាងម៉េចហ្នឹង ? " Yibo
" គឺខ្ញុំគ្រិចជេីង..... អូយ .... " ....
" ទៅរួចដែរទេ ? " Yibo
" មិនអីទេ... ទៅរួច..... អា៎ " .... ( ខូចនោះអ្នកសរសេរក៏ជ្រេញដែរ )
" ឡេីងមក ..... " Yibo
" មិនបាច់ពិបាកដល់លោកទេ....ខ្ញុំធ្ងន់ណាស់ " ...
" កុំសាំញាំច្រេីន...នេះយប់ជ្រៅហេីយ " រាងតូចក៏ដាក់ខ្លួនទៅលេីរាងក្រាស់
" ធ្ងន់ឯណា....ស្រាលដូចស្រមោច " Yibo ក៏លេីក Zhan អៀវឡេីងខ្ពស់
( hmmm ឈ្ងុយណាស់ ) Zhan ក៏បន្លំថេីបកញ្ចឹងកររបស់ Yibo ម្តងៗដោយធ្វេីជាគេងលក់
តាមផ្លូវទៅយកឡានវិញទាំងកណ្តាលយប់អាធ្រាត....បែរជាមានអារម្មណ៍ថារ៉ូមែនទីកសំរាប់មួយគូរនេះទៅវិញ
សុខៗ Zhan ក៏ថេីបជញ្ជក់ខ្លាំងៗ.....ធ្វេីអោយ Yibo ងេីយឆ្ងល់និងចាប់អារម្មណ៍ដឹង
" នែក... Zhan ធ្វេីស្អីនិង ? " Yibo
" មឹកអាំង.... ទារខ្វៃ....ស្លាបមាត់ .... គូទមាន់ " រាងតូចប្រឌឹតឡេីងភ្លាមៗ
" ឆឹស....គេងមមេីល...ដល់ថ្នាក់នេះផងហេស " នាយមិនប្រកាន់ក៏អោយរាងតូចខាំលេងតាមចិត្ត....បន្លំទាំងរស់..
មកដល់ក្នុងឡានក៏ដាក់រាងតូចអោយស្រួលបួលនិងទាញខ្សែរក្រវ៉ាត់មកពាក់អោយ.....ផ្ទៃមុខគៀកគ្នាបំផុត....Yibo ក៏ភ្លេីតភ្លេីនថេីបមាត់រាងតូចបន្តិចនិងប្រញាប់ដកមកវិញព្រោះខ្លាចគេដឹងខ្លួន.....Zhan លួចញរញឹមក្នុងចិត្តដោយក្តីត្រេកអរនឹកស្មានមិនដល់....
មកដល់ផ្ទះនាយក៏បីរាងតូចចូលបន្ទប់គេង....Zhan ក៏ធ្វេីជាភ្ញាក់ឡេីង
" អូ....ពួកយេីងមកដល់ផ្ទះហេីយហេស ? " Zhan
" បេីគ្មានការអីទេ....ខ្ញុំចេញទៅវិញហេីយ " Yibo
" ឈប់សិន .... " Zhan
រាងតូចក៏យកខ្សែរដៃមួយខ្សែរទៀតមកពាក់អោយរាងក្រាស់...
" ហេតុអី....ក្រែងមួយនេះទុកអោយបេណាតគូរដណ្តឹងរបស់ឯងហេស ? " Yibo
" បេីមិនពេញចិត្តទេ.... បោះវាចោលទៅ " Zhan ឆ្លេីយទាំងគំរោះគម្រេីយ
រាងក្រាស់ក៏មិនមាត់និងដេីរតំរង់ទៅបន្ទប់ខ្លួនវិញ
Yibo .... ~ អុឹប .... Zhan ចាប់រាងក្រាស់ថេីបទាំងបិទភ្នែក....រួចក៏ព្រលែងវិញ
" ហេតុអី ? " Yibo
" ធ្វេីលេង ...! " Zhan និយាយរួចក៏រៀបនិងដេីរចេញ
~ អុឹប ~ Yibo ទាញ Zhan មកថេីបដោយដៃអោបចង្គេះរាងតូចយ៉ាងជាប់និងធ្វេីចលនាមាត់យ៉ាងរស់រវេីក .... បានមួយសន្ទុះនាយក៏ព្រលែងអោយមានសេរីភាពវិញ....
" ធ្វេីលេងដូចគ្នា .... " និយាយរួចក៏បេីកទ្វារចូលបន្ទប់ក្តាំង
រាងតូចក៏ដេីរចូលក្នុងបន្ទប់ដោយមុខក្រហមងាំង
Cheng ដែលឈរមេីលពីចម្ងាយឃេីញគ្រប់សកម្មភាពទាំងអស់នាយក៏ស្រែកឡេីង
" យេីងក៏ចង់ធ្វេីលេងដែរ.... ពួកឯង " Cheng បង្អាប់ពីរអ្នកហ្នឹងច្បាស់ណាស់
——————
ថ្ងៃកំណត់ក៏បានមកដល់
Ling'er ក៏បានដេីរចូលមកផ្ទះរបស់ Yibo ម្តងទៀត.....តែនាងគ្មានជំនឿរទុកចិត្តនិង Yibo ឡេីយ
Yibo ~ Ling'er ស្រែកពីចំងាយនិងរត់ទៅអោបអ្នកជាសង្សា
" អូននឹកបងណាស់... " ling'er ក៏ថេីប Yibo មួយខ្សឺត
សកម្មភាពទាំងអស់គឺស្ថិតក្នុងក្រសែភ្នែករបស់អ្នកនៅជាន់លេីដែលមេីលមកតាមកញ្ចក់បង្អួច
Yibo ក៏នាំនាងទៅអង្គុយសាឡុងខាងក្នុងផ្ទះ
" ling'er គឺថាបងអាចជួយអូនបានតែ 50 $ លានប៉ុណ្ណោះព្រោះក្រុមហ៊ុនបងនិងក្ស័យធន់ប្រសិនបេីបងដកហូតយកលុយច្រេីនជាងនេះ " Yibo
" អូនអរគុណបងខ្លាំងណាស់....ហេីយក៏ .... " Ling'er
" ហេីយក៏ដាច់គ្នាទៅ ...." ម៉ាក់របស់ ling'er មកតាំងពីថ្មេីរណាក៏មិនដឹងបាននិយាយនិងទាញកូនស្រីខ្លួនអោយមកឈរក្បែរខ្លួន
" អ្នកម៉ាក់... " នាងតូចសង្កត់សម្លេងដោយការហួសចិត្ត
" ឯងជាអ្នកនិយាយខ្លួនឯងមិនអញ្ចឹង ? វាក្រល្ហាមយ៉ាងនេះម៉េចនិងមានលុយអោយឯងទៅ .... ឯងត្រូវតែធ្វេីតាមការសន្យារបស់ឯង.... យកអ្នកនាងទៅវិញទៅ " .... និយាយបញ្ជាអ្នកបំរេីខ្លួន
" ឯង..... ចាប់ពីថ្ងៃនេះតទៅឈប់ទាក់ទងជាមួយកូនស្រីរបស់យេីងទៀត....ខ្លួនតូចទាបស្រវ៉ាអោបភ្នំ " ....
" នែក....អ្នកស្រីប្រយ័ត្នមាត់របស់ខ្លួនបន្តិចទៅ.....អ្នកស្រីមានសិទ្ធិអីមកថាអោយ Yibo នោះ.... ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះខ្ញុំឃេីញតែកូនអ្នកស្រីមកតាម Yibo ដល់ផ្ទះទេ " Zhan មិនអាចទ្រាំបានពីការប្រមាថទាំងនេះទេីបស្ទុះមកតវ៉ាតែម្តង
" ឯងជាអ្នកបំរេីមែនទេ.....គ្មានសិទ្ធិមកថាអោយយេីងទេ "
....
~ ផាច់ ~ ម្តាយ ling'er ចង់ទះកំផ្លៀង Zhan តែ Yibo មករងជំនួស
" សូមអ្នកស្រីចេញពីផ្ទះរបស់ខ្ញុំឥឡូវនេះភ្លាម....ខ្ញុំគ្មានអ្វីពាក់ព័ន្ធិងកូនអ្នកស្រីទៀតទេ ".....
លឺដូចនេះម្តាយ ling'er ក៏ចេញទៅបាត់
" Yibo..... លោកមិនអីទេ...មែនទេ ? " Zhan សួរនាំដោយទឹកមុខបារម្មណ៍
រាងក្រាស់មិនតបក៏បេីកឡានចេញទៅក្រៅបាត់....
" ទុកពេលអោយអ្នកប្រុសទៅ " អុំ Lin
———————
Zhan ពិតជាបារម្មណ៍ពី Yibo ខ្លាំងមែនទែនគេគេងមិនលក់សោះ
" Yibo នេះតេីលោកស្រឡាញ់នាងខ្លាំងណាស់មែនទេ ? បានជាទុកខ្ញុំចោលមិនរវល់បែបនេះ " Zhan រអ៊ូរង៉ូវៗតែម្នាក់ឯង
តាមពិត Yibo មិនបានខូចចិត្តរឿងស្នេហាទេ....តែនាយ ខូចចិត្តព្រោះការប្រមាថ
យប់កាន់តែជ្រៅមេឃកាន់តែត្រជាក់.....រាងតូចគេងអន់ចិត្តមិនស្ទេីរ
ក្រាក ~
" Yibo..... " ....
រាងក្រាស់ទាញទ្វារបិទចាក់គន្លឹះនិងចូលទៅសង្គ្រប់លេីខ្លួនរាងតូចលេីពូកតែម្តង.....នាយទម្លាក់បបូរមាត់ទៅលេីអ្នកខាងក្រោមខ្លាំងៗដោយមិនអោយឱកាសនិយាយអ្វីទាំងអស់....Zhan មិនបានថេីបតបទេព្រោះគិតថារាងក្រាស់ច្រលំថាខ្លួនជា Ling'er មិនខានបានធ្វេីបែបនេះ....
" Yi....Yibo លោកធ្វេីស្អីហ្នឹង? " Zhan យកដៃរុញមុខអ្នកខាងលេីបន្តិច
នាយមិនមាត់ក៏ឈ្មុលទៅថេីបកញ្ចឹងករយ៉ាងញួកញីតែម្តង....ឯដៃវិញចាប់ដៃដ៏តូចស្រលូនរបស់ Zhan ជាប់
" Yibo ..... លោកមិនអាចធ្វេីបែបនេះចំពោះខ្ញុំដោយសារតែការស្រវឹងនោះទេ....ខ្ញុំមិនមែនជា.... " ....
" ទោះខ្ញុំស្រវឹងក៏ដឹងច្បាស់ថាឯងជា Xiao Zhan ដែរ " នាយក៏ឱនទៅថេីបបន្ត.....Zhan មិនបានប្រកែក...ក៏មិនដឹងថាគួរធ្វេីយ៉ាងមិចបន្តមានតែបណ្តោយអោយ Yibo រុករានតាមចិត្ត
" Zhan .... បងស្រលាញ់អូន " និយាយរួចក៏ទៅគ្របដណ្តប់បបូរមាត់សារជាថ្មី....រាងតូចក៏ថេីបតបវិញដោយការពេញចិត្តនិងយកដៃតោងករតួ top ជាប់
តម្រូវការឡេីងដល់កំពូលនាយក៏ចាត់ការសម្លៀកបំពាក់ចោលខ្ទេចគ្មានសល់....នាយថេីបជញ្ជក់គ្រប់កន្លែងសុះសាច់យ៉ាងស្រេីបស្រាលធ្វេីអោយ Zhan ថ្ងូរឡេីងយ៉ាងគ្រលួច..
" Yibo ....ឈប់សិន..." ឃេីញតួ Top ញែកជេីងខ្លួនចេញពីគ្នា Zhan មានអារម្មណ៍មិនសូវស្រួល
" កុំខ្លាច.... " នាយនិយាយរួចក៏ស៊កទៅសន្សឹមៗយ៉ាងពិបាកព្រោះរបស់នាយធំពេក....
"...អា៎.....ឈឺណាស់.....ចាំបន្តិចបានទេ.... " Zhan
នាយមិនមាត់នៅតែព្យាយាមញាត់ចូលមិនឈប់...
" ហឹក..... Yibo .... អា៎..... " ទីបំផុតក៏ដាក់ចូលយ៉ាងជ្រៅតែវាតឹងណែនខ្លាំងព្រោះជាលេីកទី 1 របស់រាងតូចទេីបការធ្វេីចលនារបស់តួ Top ធ្វេីអោយ Zhan ហូរទឹកភ្នែកឥតល្ហែរ
" អា៎ៗៗៗៗៗៗ.....ឈឺ... " ខ្លួនរលាក់ទៅតាមកម្លាំងដែលរាងក្រាស់សម្រុក
Yibo ធ្វេីចលនាដកដាក់ៗៗៗៗៗ..... យ៉ាងញាប់មិនឈប់...
" ហឹកៗៗៗ....ខ្ញុំមិននឹក....ស្មានថាធ្វេីវា....ឈឺយ៉ាងនេះ....សោះ .... Ahhh អឹស...ៗៗៗ " Zhan ថ្ងូរមិនដាច់សម្លេងទាំងយកដៃចាប់ដេីមដៃរបស់រាងក្រាស់ទប់ទល់និងការឈឺចាប់
" ទ្រាំបន្តិចទៅ.... " នាយលួងលោមដោយថេីបថ្ងាសនិងយកដៃស្រាក់ចូលគ្នាបញ្ចាក់ថាស៊ូជាមួយគ្នា
មួយសន្ទុះធំឈាមបរិសុទ្ធក៏ហូរចេញមក....
Yibo ញរញឹមយ៉ាងពេញចិត្តព្រោះគេជឿរជាក់តាំងពីដេីមច្បាស់ណាស់ថាខ្លួនប្រាណ Zhan គឺបរិសុទ្ធ
" Yibo .... ខ្ញុំកេីតអីមែនទេ.....ហេតុអីបានជាមានឈាម? " Zhan បង្ហាញទឹកមុខភ័យខ្លាច
" ក្មេងល្ងង់.... " នាយនិយាយរួចក៏ថេីបមាត់អោយបាត់ខ្លាចបន្តិចសិនមុននិងធ្វេីទៀត
នាយត្រឡប់អោយ Zhan គេងផ្កាប់មុខនិងដាក់របស់នោះចូលសារជាថ្មី....
" អា៎....អឹស... ហឹស....ទាក់ទាញណាស់ .... " Yibo
" ហេតុអី....អា៎ៗ... ហា៎ៗៗ... ធ្វេីយូរយ៉ាងនេះ? " Zhan ដេកស្ពាបតវ៉ាមិនឈប់ព្រោះវាពិបាកទ្រាំ....កន្លែងដែលតួ top បានសម្រុកគឺដដែលៗណាមួយបរិវេនសាច់របស់រាងតូចគឺខ្ចីនិងសរ....ដូច្នេះហេីយវាងាយនិងជាំហេីម
~ ផ្លាប់ ៗៗៗៗ.....សម្លេងលាន់លឺពេញបន្ទប់...
" ឈប់ទៅ...អា៎ៗៗៗ....បានទេ....ខ្ញុំទ្រាំលែងកេីតហេីយ.... ឈឺណាស់ ...អា៎ៗៗៗៗ ".....
.... អឹសៗៗៗ ..... ស្រួលណាស់.... អុឹស...
" អូយ.... ឈឺ....ផ្សារខ្លាំងណាស់ .... អា៎... "...
" បន្តិចទៀតទេ...ណា " នាយផ្ងាររាងតូចមកវិញដោយស៊កវាចូលទៅដល់គល់និងដៃទាំងពីចាប់ត្រកៀករាងតូចជាប់ជាជំនួយសំរាប់ទឹកចុងក្រោយ
នាយធ្វេីចលនាបន្តទៀតសារជាថ្មីយ៉ាងសមចិត្ត....ឯរាងតូចបានត្រឹមតែថ្ងូរនិងដៃខ្ញៅពូកឡេីងដាច់រហែក។
សង្គ្រាមក្តៅគគុកបានបញ្ចប់អ្នកដែលឈ្នះសង្គ្រាមគឺ Wang Yibo ...
នាយក៏បីរាងតូចចូលទៅសម្អាតខ្លួនជាមួយ...ស្លៀកពាក់រួចរាល់ក៏បីតម្រង់ទៅបន្ទប់ខ្លួនតែម្តង...
នាយគេងអោបរាងតូចទាំងក្តីស្រលាញ់ពេញបេះដូង....ឯរាងតូចក៏អោបដោយការពេញចិត្តដូចគ្នា
" អរគុណអូន....ដែលព្រមធ្វេីវាជាមួយបង " Yibo បន្ថែមកំលាំងឱប
" hmmm .... តែខ្ញុំមិនអរគុណបងទេ...ព្រោះវាឈឺ....អោយឈប់មិនព្រមឈប់ទេ ... " Zhan ធ្វេីជានិយាយអញ្ចឹងចង់អោយគេលួង
" អូយ.....នរណាឈប់កេីតទៅបេីទាក់ទាញបែបនេះ...hmmm អញ្ចេះចុះលេីកក្រោយចាំបងថ្នមណា... goodnight " នាយក៏ថេីបមួយខ្សឺត
" goodnight ☽ " ..... អោបគ្នាទល់ភ្លឺ
————————
ថ្ងៃថ្មី
រាងកាយមួយគូរគេងអោបគ្នាមិនព្រមងេីប..... Yibo នៅសម្លឹងផ្ទៃមុខរាងតូចដែលគេងកេីយលេីដេីមទ្រូងខ្លួនដោយគិតអ្វីម៉្យាង .....
" ហេតុអីបានបងថ្លេីមធំឈោងខ្ពស់យ៉ាងនេះ .... ម៉េចនិងសាកសមនិងអូនទៅ " Yibo បន្លឺតិចៗ
( នេះខ្លួនបានដេកជាមួយរាងកាយស្អាតស្អំ....ដែលមានតម្លៃនិងការគោរពយ៉ាងធំធេង... គេមិចនិងសាកសមទៅ )
" នេះ.....បងមិនចង់ទទួលខុសត្រូវមែនទេ ? " រាងតូចភ្ញាក់យូរហេីយគ្រាន់តែសំងំលេីទ្រូងមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់
" មិនមែនទេ.....តែបង....គឺ...ឋាន:បង.... " Yibo
" យ៉ាងម៉េច .... មនុស្សកេីតមកលេីភពផែនដីនេះសុទ្ធតែមានជីវិតឋាន:ស្មេីរគ្នា....គ្មានតូចទាបអ្វីទេ....ឋាន:បុណ្យស័ក្តគ្រាន់តែជារបស់ក្រៅខ្លួន....ស្លាប់ទៅយកអីទៅវិញមិនបានផង....ហេតុអីបានជាមិនរកក្តីសុខដាក់ខ្លួនក្នុងជាតិនេះ " Zhan និយាយលេីកហេតុផលមួយៗទាំងអង្អែលមុខរាងក្រាស់
" នេះ ....អូនប្រែជាចេះគិតច្រេីនតាំងពីពេលណាមក? " ....
" ក្រោយគេងជាមួយបងទេដឹង..." .....
" ចុះគូដណ្តឹងអូន....និងប៉ាអូន ? " ....
" បេណាតជាមនុស្សប្រុសល្អតែខ្ញុំមិនដែរស្រលាញ់គេទេ.... លោកប៉ាស្រលាញ់ខ្ញុំណាស់គាត់មិនហ៊ានជំទាស់ចិត្តខ្ញុំទេ..... បេីខ្ញុំជ្រេីសរេីសយកបងហេីយទោះស្លាប់ក៏មិនកែប្រែដែរ " និយាយរួចរាងតូចក៏ងេីបខ្លួនបន្តិចទៅថេីបគ្រាប់ពោតជាប់និងករ Yibo ( អាពកករតិចហ៎ )
~ ឈ្ងុយណាស់..... រាងតូចជញ្ជក់វាតិចៗ និងជញ្ជក់បរិវេនកញ្ចឹងកររបស់ Yibo ....មឹកអាំងរបស់ខ្ញុំ...
គ្រាន់តែលឺបែបនេះរាងក្រាស់ក៏នឹកឃេីញរឿងមួយ....
" ohhh .... នេះអូន.... ខូចណាស់ ! " Yibo ឆ្លេីយទាំងខ្នាញ់ម៉េចក៏ Zhan ខូចយ៉ាងនេះ
" .... យ៉ាងម៉េច..... ដឹងហេីយមែនទេ? ហា៎ៗៗៗ " Zhan ដឹងខ្លួន
" បន្លំ.... យូហេីយហ៉េស ? " Yibo ដឹងខ្ទេច
" hmmm .... ច្រេីនដងដែរ ... " Zhan ធ្វេីជាងេីយរកនឹក....
" បែបនេះត្រូវតែដាក់ទោស.... " Yibo ក៏ឈ្មុលទៅកញ្ចឹងករ Zhan និងដៃចាក់កាលេខធ្វេីអោយមានសម្លេងសំណេីចចេញទៅក្រៅបន្ទប់
តុកៗៗ ~
សកម្មភាពក៏ត្រូវបានបញ្ឈប់
" Yibo ... យេីងគឺ Cheng "....
" ហេីយយ៉ាងម៉េច ? " Yibo ស្រែកចេញទៅក្រៅវិញ
" យេីងទៅរក Zhan នៅឯបន្ទប់តែមិនឃេីញទេីបមកសួរឯង..... តេីគេ .... " Cheng
" Zhan នៅលេីគ្រែជាមួយយេីង.... ! " Yibo
" Yaaaa ! " Zhan សម្លក់រាងក្រាស់
" Ohhhh តាមសប្បាយចុះមិនរំខានទេ ! " អា cheng ហាក់ត្រេកអរក៏ដេីរចុះទៅក្រោមតែម្តង
———————
ពេលវេលាហាក់អំណោយផលជាខ្លាំង ... 3 ខែកន្លងផុតទៅ Yibo & Zhan ស្រលាញ់គ្នាខ្លាំងណាស់អ្នកទាំងពីរបង្កេីតភាពស្នឹទ្ធស្នាលដេីរលេងជាមួយគ្នាគ្រប់កន្លែង.... Zhan ជាមនុស្សឆ្លាត... ទុកចិត្តមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់និងបុិនយកចិត្ត Yibo ទេីបធ្វេីអោយ Yibo កាន់តែងប់ងល់ងេីបក្បាលមិនរួច...
ការធ្វេីរដ្ឋប្រហារទម្លាក់លោករ៉ូឡង់គឺមិនបានជោគជ័យព្រោះមន្ត្រីដែលស្មោះត្រង់និងលោកបានធ្វេីការរំដោះខ្លួនលោកចេញពីគុកឥតជញ្ចាំងបានសម្រេច..... កម្លាំងទាហានបានបះបោរព្រោះការគ្រប់គ្រងរបស់ឱពុកបេណាតគឺ
ប្រេីអំណាចផ្តាច់ការជិះជាន់កម្លាំងប្រជាពលរដ្ឋ....បន្ថែមទៅលេីពន្ធដា....គ្មានការតវ៉ាគ្មានសិទ្ធសេរីភាព...ប្រឆាំងគុកៗរឺបាញ់ចោល....
ដោយសារតែការចាញ់ឱពុកបេណាតបានឡេីងទៅអង្គុយអស:ន:ខ្ពស់ជាងគេរួចទាញកាំភ្លេីងបាញ់ក្បាលខ្លួនឯងចោលតែម្តង... លោករ៉ូឡង់យោគយល់ថាបេណាតជាមនុស្សល្អគ្រាន់តែស្តាប់បញ្ជាឱពុកក៏មិនដាក់ទោសអោយជាប់គុករឺដកហូតទ្រព្យសម្បត្តិអីដែរគ្រាន់តែមិនអោយជាន់ប្រទេកាណាដាទៀតនិងផ្តាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយ Xiao Zhan
Zhan បានដឹងរឿងគ្រប់យ៉ាងតែក៏មិនបានស្អប់បេណាតអីដែរ... នាយយល់... Zhan បានប្រាប់រឿងរ៉ាវទាំងអស់ទៅឱពុកថាខ្លួននិង Yibo ត្រូវជាអ្វីនិងគ្នានៅពេលនេះ
លោករ៉ូឡង់ស្រលាញ់កូនដូចកែវភ្នែកមិចនិងជំទាស់ចិត្តកូនបានទៅ ..... លោកក៏បានបង្ហាត់បង្រៀន Yibo អំពីកិច្ចការងាររបស់លោកព្រោះលោកដឹងថា Zhan មិនចូលចិត្តនយោបាយទេរឹតតែទន់ជ្រាយមិចនិងអាចកាន់កិច្ចការធំបានទៅ....មានតែអោយ Yibo ជាអ្នកបន្តក្រោយពីរៀបការជាមួយ Zhan ....
꧁ សេតវិមានរបស់ប្រធានាធិបតេយ្យ ꧂
" Zhan ប្រៀបដូចជាកែវភ្នែករបស់យេីងឯងត្រូវតែថែរក្សាគេអោយល្អបំផុត .... " លោករ៉ូឡង់និយាយទាំងដាក់ដៃលេីស្មារអនាគតកូនប្រសាររបស់ខ្លួន
" បាទ....ខ្ញុំនិងមេីលថែរ Zhan អស់មួយជីវិត " Yibo ឆ្លេីយយ៉ាងមុឺងម៉ាត់ជាមួយទឹកមុខស្រស់បស់ទៅកាន់ឱពុកក្មេក
លោកក៏បង្ហាញស្នាមញរញឹមយ៉ាងជឿរជាក់លេី Yibo ដូចគ្នា...
—————
បន្ទប់ YiZhan ~ ពេលយប់
Zhan កំពុងឈរមេីលទេសភាពនៅខាងមុខខ្លួនយ៉ាងត្រជាក់ភ្នែកជាមួយស្នាមញរញឹមយ៉ាងស្រស់ស្អាត.... នាយសម្លឹងមេីលផ្កាយដែលរះនៅលេីមេឃជាច្រេីនដួង...
រាងក្រាស់តែងខ្លួនប្រៀបដូចជារាជបុត្របានលូកមកអោបពីក្រោយ
" គិតអីហ្នឹង ? .... " Yibo
" មកពីធ្វេីការវិញហេីយហ៎.... " Zhan ងាកខ្លួនទៅរកវិញ
" បាទនឹកណាស់.... សុំកម្លាំងចិត្តបន្តិចមក " ... អុឹប....
ទាំងពីរនាក់បានថេីបគ្នាយ៉ាងផ្អែមល្ហែមក្រោមពន្លឺផ្កាយនិងដួងច័ន្ទ
" អូន ស្រលាញ់បង .... " អុឹប .... រាងតូចបន្លឺភ្លាមក៏ឈោងតោងករថេីបរាងក្រាស់បន្ត
នាយក៏ថេីបតបនិងចាប់បីចូលទៅក្នុងបន្ទប់វិញ..... រួចក៏ធ្វេីរឿងយ៉ាងក្តៅគគុកជាមួយគ្នា.....( ស្រម៉ៃទៅ... ខ្ចិលសរសេរ....ច្រេីនពេកខ្លាចអ្នកអានលេីសជាតិស្ករ )។
អ្នកទាំងពីក៏រស់នៅដោយភាពផ្អែមល្ហែមពញមួយជីវិត
ចប់ XD
អរគុណសំរាប់ការអាន ♥️ ពេលសរសេរបានពាក់កណ្តាលរឿងអេតមីនមានអារម្មណ៍ថាវាមិនគួរជា Short Novel សោះ .... ព្រោះកាត់វគ្គដែលរកនឹកឃេីញឡេីងច្រេីន 🤣 ដូចអង្គុយសង្ខេបរឿង..... ពេលសរសេរវគ្គមួយៗជក់នោះ....តែក៏ប្រាប់ខ្លួនឯងថា No no កុំរៀបរាប់ច្រេីនពេក..... 😂
————————
⭐️ សម្តីមាសរបស់Zhan : មនុស្សកេីតមកលេីភពផែនដីនេះសុទ្ធតែមានជីវិតឋាន:ស្មេីរគ្នា....គ្មានតូចទាបអ្វីទេ....ឋាន:បុណ្យស័ក្តគ្រាន់តែជារបស់ក្រៅខ្លួន....ស្លាប់ទៅយកអីទៅវិញមិនបានផង....ហេតុអីបានជាមិនរកក្តីសុខដាក់ខ្លួនក្នុងជាតិនេះ។
Me : Yeah ! យកស្អីទៅវិញខ្លះបានមួយៗប្រឹងផ្តន្ទាគេម៉េស ! ជឿរទៅមនុស្សបុិនរករឿងគេមិនសូវ happy ទេព្រោះរវល់រកនឹកអ្វីដែលអាក្រក់ៗ....So គ្មានពេលសំរាប់ជីវិតខ្លួនឡេីយ ..... : )