webnovel

One

Everything is on the right places.Happy family, nice circle of friends,a very beautiful life.But as everyone says,nothing's permanent.And I never ever thought that this would happen to me

"Mia!" lumingon ako

"Ha?"

"Are you okay?Gusto mo na bang umuwi?"

Umiling ako at binuklat ang libro sa harapan ko.I don't know why i'm feeling this.Kinakabahan ako na parang ano...napailing ulit ako at mahinang tinampal ang pisngi ko.I should think positive since this is a very special day for me and my family!

"Mia,una na ako ha?"tumango ako at inayos na rin ang mga gamit ko

Habang naglalakad ako sa hallway ay may naramdaman akong kakaiba.Luminga linga ako ngunit wala naman akong makitang ni isang nakatingin sa akin.I can't see anything suspicious but why do I have this feeling?

Binalewala ko na lang at naglakad na lang ulit hanggang sa makarating ako sa waiting area ng school kung saan medyo kaunti na ang tao.Mas madalas kasi ang mga tao sa Parking Lot 1 kesa dito sa two.Umupo ako doon at nag cellphone pero saktong pagkabukas ko ay biglang may lumitaw na hologram.What the hell is this?

May pinapakita itong mapa at direction arrow.It's like it is telling me to go wherever it wants to go and because of curiosity, I followed the map and start wandering

"Nasaan na ba ako?"inis na tanong ko sa sarili ko

Nanlulumong napaupo ako sa kalsada na walang maski isang dumadaan na tao o sasakyan.Kahit ang map ay nawala rin kasabay ng pagdating ko sa lugar na ito.I can recall where was my way but I can't see any trace of it.In short walang daan palabas sa lugar na ito

This might be an illusion dahil laganap ito sa lungsod ngayon but it's impossible.Ang illusion ay halos isang oras lang ang itatagal pero mag dadalawang oras na ako dito

"What are you doing here?"

"Fuck!"igtad ko ng biglang may sumulpot na tao sa tabi ko

Huminga ako ng malalim bago sya tignan.Maganda sya pero di ko alam kung mapagkakatiwalaan

"I'm lost"bigla syang natawa na ikinakunot ng noo ko

Nang mapansin nya iyon ay tumigil sya at hinarap ako ng seryoso."You can't be lost here,honey.No one ever get's into this place except for those people who are destined to be in the islands"

"Islands?"

She smirked and held my right arm tightly.She looked at me in the eye and it seems like she is really serious

Ibig sabihin ba ay mapupunta ako sa mga islang sinasabi nya?No!My family is waiting for me so I should find my way back.There is no way I would go there

"If you think you can escape,dream on"

Nanghihinang napaupo ako.Jusko,ano bang napasok ko?Hindi ko na alam kung ano bang gagawin ko.Nasaan ba talaga ako?

"Kung wala tayo sa isla,nasaan tayo?" she smiled

"We're in the void and i'm the guardian of this dimension,I am Zeal"

Napatanga ako.Void?This can't be happening! Nabasa ko na ang lugar na iyon sa libro pero imposibleng magkatotoo iyon.Maliban na lang kung nagsisinungaling sila saakin

"This is the bridge to The Islands right?"

"Yes"

Napapikit ako bago tumayo.Ngumisi ako at lumapit sakanya.Tutal nandito na ako bakit hindi pa tayo magtuloy-tuloy?Besides I want my life to be thrilling.Makakabalik pa rin naman siguro ako maliban na lang kung mamatay ako doon

"I'll cross the bridge"

Hello guys,I just want you to keep in mind that this story might not be perfect but at least it can satisfy you.Enjoy reading!

Deena_Kyle_Garciacreators' thoughts