webnovel

Chapter 23

"AKALA KO ba next week pa ang dating niyo Mom,Dad." tanong agad ni Toni sa mga magulang nang kausapin ang mga ito sa kitchen.

Iniwan niya sa sala si Alexander kasama ang Tita Andrea niya.

At si Alex.

"Natapos ng maaga ang pag asikaso ko sa mga papers ko anak. Hindi na namin sinabi sayo. Gusto ka raw isurpresa ni Xander." paliwanag ng ama.

"Parang si Alex ang nasurprise."anang ina."Hindi mo pa sinabi sa kaniya ang totoo?"

Umiling siya.

"I'm scared Mom." aniya.

Hinawakan ng ina ang mga kamay niya.

"Is there something going on between you and Alex?" seryosong tanong ng ina.

Napatingin siya rito at sa ama.

"She's the only one who can make me feel safe." aniya. "I don't have to take my sleeping pills for my nightmares when she's with me."

Nilapitan siya ng ama at niyakap siya.

Her parents had been there for her all these years.

They knew her struggles.

Her pain.

Her trauma.

Her scars.

"I need to thank Alex for that." anang ama.

"But you need to learn to open up to her anak. It will help you too."

Tumango siya sa sinabi ng ina.

Sabay na silang lumabas sa sala at agad siyang sinalubong ng pitong taong gulang niyang anak.

His blue eyes shining through.

His smile that can make her love him more with all her heart.

"Mommy, mommy. Look what i've found." excited nitong hinila ang kamay niya.

"What is it sweetheart?" tanong niya rito.

Hinila siya nito palapit sa nakatayong si Alex.

Alex eyes, its shows nothing but affection while looking at her and her son.

And her heart is swelling with love for her.

"I found a new friend." anang anak na lumapit at humawak sa kamay ni Alex. "I'm Alexander and he is Alex. "

She wanted to cry.

This sight is so beautiful.

Her son holding Alex's hand.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ALEX looked at Toni.

She didn't asked her anything yet. Naghihintay lang siya magpaliwanag sa kaniya ang dalaga.

Ito ba ang dahilan kung bakit ito nawala sa buhay niya?

Alexander.

Pangalan ng anak nito.

She named him after her?

That means parte parin siya ng buhay nito kahit na hindi ito nagpaparamdam sa kaniya.

Napakakulit ni Xander. At napakagaan ng loob niya rito.

She would love to call him her own son too.

Kung papayagan siya ni Toni.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Nang umakyat sa second floor ang mag ina, kinausap si Alex ng mga magulang ni Toni.

This will be her chance to ask for their blessings for her to be with Antoinette.

"Are you shocked?" tanong ni Mrs Labajo sa kania.

"Yes Tita Sandra." pag amin niya.

"We understand whatever thoughts you have for our daughter Alex. I just hope you won't judge her so fast." ani Mr Labajo.

Nasa mukha nito ang concern para sa anak.

"Tito Fred, i will never judge Toni. I will wait until she is ready. Until then, lagi lang akong nasa tabi niya. At kung okay lang po sa inyo yun." seryoso niyang turan.

Nagkatinginan ang mag asawa.

"I love your daughter po Tita Sandra,Tito Fred. Hindi man po ako tunay na lalaki, but i will do everything to protect her and Xander. I promise to love them both." madamdamin niyang pahayag.

Sa bawat salitang binitawan niya, mas lalo lang siyang nagiging segurado sa sarili.

Hinawakan ni Mrs Labajo ang kamay niya.

"I can see how sincere you are Alex." anito at lumingon sa asawa.

"You have my blessing Alex." ani Mr Labajo.

"Mine too." ani Mrs Labajo.

At napaluha naman ang nakatayong si Toni sa itaas ng hagdan habang nakikinig sa kanilang usapan.