Chapter 7:Sharia Pedredo:Cinderella Memory Disorder

Sharia's PoV

I cant still believe it yung lalaking nasa panaginip ko nagkatotoo.No maybe im still dreaming.Wake up Sharia!

"So sharia your saying that,Miguel the transferee was the man you dreamed kanina!?"

"Yes!chesca,your correct sya ngayon.di nga ako makapaniwala eh!"

"Adik ka bess!?Ilang galon ng katol yung nainom mo at ganyang ka gaga magisip!duh dreams will never come true!"

"Ah basta napanaginipan ko sya at ngayon totoo na sya!alis na nga tayo"Tumayo ako sa pagkakaupo ko sa bench,bigla akong napahawak kay Chesca Bigla kasi akong nahilo.Oh gosh.Ive been feeling dizzy for months na!I sometimes feel nausea and even vomit.What the hell is happening to me.I guess i must consult a doctor right away.

"Okey kalang"

"Yes okey lang ako!Tara punta na tayo sa room!"

*Room*

Pagdating ko sa room nakita ko si Miguel na natutulog.Dahan dahan akong umupo sa tabi niya since magkatabi kami.Nung malapit na ako,bigla ko siyang nasiko.

"Ano ba!Cant you see that someone is sleeping!You FREAK!"nagulat ako sa pagsigaw ni Miguel.Grabi siya ang Harsh.Kung gano siya kabait sa pangaginip ko ganun naman ka pangit ugali niya sa totoong buhay.Totoo nga yung kasabihan kabaliktaran yung napapanaginiapan mo.Cause my dream is a nightmare in reality.

"Sorry huh!Hindi ko naman ho!sinasadya na masiko ka.At tsaka paaralan po to hindi bahay niyo na pwede kang matulog"sabi ko at tinarayan ko siya.

"Hiyang hiya naman ako sayo Freak!Bakit?Hindi ka natutulog dito sa room.Eh naabutan nga rin kitang natutulog eh!At yung mas maganda pa nanaginip ka raw tungkol sa akin!Bakit ang gwapo ko ba dun?Hinalikan ba kita huh?"bigla akong namula sa galit at kahihiyan sa sinabi niya

"Goodafternoon class!"bago paman ako makapagsalita biglang dumating yung prof namin tiningnan ko nalang si Miguel ng masama naku naman ang sarap niyang patayin.

"So im here today to assign student that will portray for the upcoming Mercurians Day next Month.So your section is assigned to make a role play.So now I will assign the characters"bakit parang kinakabahan ako.O my G

"For the male lead character Mr.Miguel will portray it"well im not surprise since gwapo tong hinayopak nato.

"For the female lead character Ms.

.

.

.

.

.

.

Lorraine will portray it"I knew that it will be Lorraine will Lorraine is beautiful and smart.why am i disappointed na hindi ako yung napili.Gosh what is happening to me.

"Nahopia kano Ms.Freak.Tulog ka nalang baka dun mapanaginipan mo kong kapartner sa role play"biglang nag init yung ulo ko sa mga sinabi nya.Ano bang nangyari sa man of my dreams ko naging Beast.

"Asa ka!"sabi ko na may halong galit

"I will be giving you the whole period for you to practice!Just approach me ifctheres any problem.Ok."sabi ni maam at umalis na.

Pumunta narin kami sa Theater Hall para magpraktis.I will portray the female lead best friend oh ha!Ang saya bestfriend lang yung role ko mga bess!Kaya panay tukso ni Miguel sa akin.Habang nagprapraktis sila Miguel bigla nalang natumba si Lorraine.

"Are you okey Lorraine?"tanong ni Miguel kay Lorraine

"Kaya mo bang tumayo?"pahabol pa niya.Aba itong si gago ang bait bait kay Lorraine sakin kumukulo yung dugo.

"Yes kaya ko."Sabi ni Lorraine at pilit tumayo.Pero natumba lang siya.She was assist by the boys to go to the clinic,bigla namang dumating si maam ng malaman niya ang nangyari.

"Dahil sa naging aksidente kanina,We will choose Another female lead role and that will be you!"sabi ni maam sabay turo sa akin.I froze for a while,ano bang nasinghot ni maam at naisipan niyang ako ang gawing bida.

"Ako?"tanong ko na puno ng pagtataka.

"Is there something wrong Ms.Pedredo."umiling nalang ako.Umalis na si Maam at biglang tumabi sa akin si Miguel.

"Mukhang ang saya mo Ms.Freak,Plinano mo yun no.Patay na patay ka talaga sa akin.Tara na praktis na tayo!"

"Ang feeling mo ha!Ang sarap mong patayin."

"Wag kanang maginarti dyan bilisan mo,may pupuntahan pa ako."

Nagsimula na nga kaming magpraktis syempre puno ng asaran yung praktis namin.Gago talaga tung Miguel i cant stand being with him even for a minute.

Ginawa na namin yung scene kung saan mabubungo ko siya at tutulungan niya ako sa mga gamit ko.Katulad ng mga nangyayari sa teleserye.

When i was doing the scene biglang nahulog yung dala ko na naging dahilan upang madapa ako at matangay si Miguel.How careless of you Sharia sa demonyo pa talagang to ka umimbabaw.

Oh my Gosh sobrang lapit ng mukha ko sa kanya.I cant take this anymore ang gwapo gwapo niya.Putcha!His brown eyes his rosy cheeks and his reddish lips Hes almost perfect.He will not be perfect dahil ang sama ng ugali.

"Hoy Ms.Freak mukhang nasasayahan ka ha!Tayo!"Ang sama talaga ng ugali no?As if naman gusto ko(slight lang)

"Oo na Mr.Nightmare tatayo na po"sabi ko at hinawakan yung chair na nasa tabi namin para makatayo ako,but my hands slip and i accidentally Kiss him.

Oh my fucking shit.My first kiss is gone.My virgin lips.Bigla akong namula at mabilis na tumayo.Then I realize na lahat sila nakatingin samin at yung gago nakangisi pa at mukhang mangaas pa.Kaya mabilis akong tumakbo papalabas sa Theather Hell.

The heck Sharia pinahiya mo na namn sarili mo.Mabilis akong umuwi.I took a deep sigh ng makarating na ako sa apartment ko at mabilis kong nilapag ang gamit ko at i pin the script sa board.

My Memory Board.Why do i call it memory board?Dito ko kasi nilalagay lahat ng mahahalagang bagay kahit yung name ng friends ko.

Bakit?Kasi i am diagnosed with Cinderella Memory Disorder it means lahat ng nangyayari sa akin the whole day lahat sila nawawala when 12 midnight strikes.Parang Cinderela na all went back to normal when 12 midnight strikes.

I cant even recognize my friends when i woke up kaya nandyan yung memory board para maalala ko lahat.And i hope makalimutan ko yung nangyari kanina.I think this is the advantage of my Cinderella Memory Disoder I can forget things or memories that i dont want.

Kagaya ng nangyari kanina at 1 month ago.I think it was the hardest part of my life,i was diagnose having pancreatic cancer at may taning narin buhay ko i will only live for 5 months and my 1st month is over,i only have 4 months left to live.Ayaw kong umiyak,dahil ano namn magagawa ng pag iyak ko.

Mawawala ba nito sakit ko,No!Diba so gagawin ko nalang gusto ko right!Tiningnan ko kung anong oras na kc gusto konang makalimutan yung nangyari kanina I dont want to remember that.I lie in my bed and close my eyes.

*morning*

I woke up and stare at the board to refresh my memory.I was shock ng naalala ko lahat ng nangyari sa akin.Why is this happening bakit ko naaalala lahat ng nangyari kahapon.Normaly sumasakit yung ulo ko at bigla nalang magiging blangko yung utak ko then whenever i look at the board marerefresh na yung memories na nasa board.Pero today i feel different bakit naalala ko lahat ng details na nangyari sa akin kahpon is this because of that KISS?