Chapter 16
Zayden's POV
Lahat kami ay nagulat sa biglaang pag dating ni Volker
Pero napaka mali ng oras ng pag uwi niya dahil napakagulo ng buhay namin
Tatlong araw na ang makalipas ng makauwi siya dito
At ngayon pa lamang namin ipinapaliwanag sa kaniya ang mga nangyayari
Hindi rin nakakataka na hindi siya nagulat
Dahil sa tingin ko ay nagkukwento naman sa kaniya si Raven
" Sagabal akala ko ay ayos na lahat, mukhang hindi ako makakaalis ng ilang buwan dahil sa nangyayaring kagaguhan dito " dismayadong sabi niya ng matapos kaming magkwento at paliwanag sa kaniya
" Kailan mo ba balak tumigil sa paglilibot mo? " tanong ko sa kaniya
Sa loob ng isang taon ay napipirmis lang siya tuwing may icecelebrate kami
" Kapag na pagod na ako " halos malaglag ang panga namin sa sagot niya
Hindi ba siya napapagod mag gala at magwaldas ng pera?
Napailing nalang kami sa naging sagot
" Mas mainam 'yon kaysa mambabae ako at magaya sainyo " pang aasar niya sa amin at tinitigan si Azure na simanaan siya ng tingin
" Tutal nandito ka na Volks, paniguradong hindi kami mamamatay ng maaga " masayang sabi ni Rye
Akala niya yata ay may sa immortal 'tong si Volker
" Bakit balak mo akong gawing shield sa mga kaaway? " he mocked sabay bato ng unan kay Rye
Sana ay palagi nalang ganito ang lagay naming lahat
Tahimik at walang iniisip na problema kagaya noon
" Buksan niyo yung tv, panoorin natin yung news dali " natatarantang sabi ni Levi habang may pinanonood sa cellphone niya
Kahit nagtataka ay binuksan ni Ry ang tv
Lahat kami ay nagulat sa nakaflash na balita
' Female magazine covergirl, Zurich Montes is missing '
" Bakit naman na missing 'yan eh kaya niya naman na ang sarili niya para makidnap pa siya na parang bata " kontra ni Gio sa balita
" Nung nakaraang araw lang ay tinatraydor tayo ngayon naman ay nawawala na, karma nga naman " iling iling nito
Bakit naman kaya 'yon nawala?
Nawala nanaman ako sa wisyo ng maalala ko ang sinabi ni Rowie sa akin nung huli kaming nagkita
" Mahal kita, Zayden "
Hanggang ngayon ay binabagabag ako ng salitang 'yan
Ang daming tanong sa isip ko na alam kong siya lang ang makakasagot
Pero ganon pa man ay ayaw ko ng makita pa siya ulit
Sa tuwing makikita ko siya ay naaalala ko kung paano niya ako niloko at pinagpalit noon
Nanonood kami ng tv ng tumunog ang doorbell
Dahil ako lang naman ang di nakafocus sa balitang pinanonood nila ay ako na ang nagbukas ng pinto
Napamura ako ng wala sa oras ng makita ko kung sino ang nasa harap ng bahay namin
" Rowie " wala sa sarili kong sabi habang nakatingin sa kaniya
At sa kasama niyang bata
Mukhang magaling na ang anak niya-- nila ng step father ko
" Gusto lang kitang makausap " mahina niyang sabi
Though I didn't wanna talk to her, I let her in
Iniwan namin yung bata sa mga kaibigan ko sa sala at doon kami nagtungo sa may pool para mag usap
Kung sakaling maurat ako ay lulunirin ko na siya diretso
Kidding
" What brings you here? " mabilis kong tanong ng hindi siya tinitignan
Huminga siya ng malalim at tuminga sa langit
Nanahimik kami ng ilang sandali pa bago siya magsimulang magsalita
" Zayden, yung nangyari noon-- "
Nagsisimula palang siya pero pinutol ko na agad ang sasabihin niya
" Stop. Ayaw ko ng pag usapan pa 'yan matagal ng tapos 'yon at hindi ko na gusto pang marinig " natahimik naman siya sa sinabi ko
I looked at her direction she was looking straight in the sky
" Kung maibabalik ko lang lahat ay hindi ko sana ginawa 'yon " salita niya ulit
" You can't turn it back, just leave there and forget it "
" Alam ko, pero pabayaan mo akong pagsisihan ang mga maling bagay na nagawa ko noon " seryoso niyang sabi kaya tinitigan ko siyang maigi
Everytime I saw her, bumabalik lahat ng sakit na naramdaman ko nung araw na 'yon
" Row-- what the hell? " napamura ako ng makita ko ang girlfriend ko na makahalikang iba
Ang step father ko
Tangina nga naman
" Z-zayden, magpapaliwanag ako makinig ka sa akin " tarantang sabi niya pero umiling nalang ako at tinalikuran siya
Kahit malakas ang ulan ay hindi ko 'yon ininda at naglakad ako sa gitna ng malakas na ulan
As the rain fall to from the sky, my tears began to fall to the ground
Hindi ko lubos maisip na kakayanin niyang lokohin ako
At mas matindi ay ipagpalit pa ako sa step father ko na doble na ng edad ko
Bukod sa mas matanda 'yon ay ano pa ba ang lamang niya sa akin?
Dumiretso ako sa nadaanan kong bar at doon nag inom mag isa nang may mareceive akong text mula sa kaniya
Ito na yata ang pinakamasakit na salitang natanggap ko sa buong buhay ko
" I'm sorry, Zayden. Mas mahal ko si tito mo "
Siguro ay darating din yung araw na kakayanin ko ng tignan siya ng walang nararamdamang sakit o naalalang masakit na nakaraan
Pero hindi pa ngayon ang araw na 'yon dahil hanggang ngayon ay masakit parin para sa akin ang ginawa niya
Hindi ko alam kung hanggang kailan at ilang taon pa akong masasaktan dahil sa nakaraan
But one thing is for sure
I will be over it
Alam ko at ramdam kong sincere nga ang mga sinasabi niya
" Sana nga ay ganon lang kadali ang lahat ng 'yon, Rowie " muli akong tumingin sa malinaw na tubig
" Naiintindihan ko kung may galit parin sa puso mo, hindi kita masisisi. Pero nagpapasalamat pa rin ako dahil sa kabila ng lahat ng nagawa ko ay tinulungan mo pa rin ako nung panahong wala na akong malapitan pa " a saw a tear escaped her eyes
She just let it flow and I just keep on staring on her
Maybe if you didn't do that thing, maybe it's the two of us who has a family now.
" Zayden " tawag niya sa akin at hinawakan ang kamay ko ng mariin
Now, we're facing each other
" I was make things right, Naniniwala akong hindi pa huli ang lahat " huminga siya ng malalim bago nagpatuloy sa pagsasalita
" Can you give us another chance, Zayden? "