23

KABANATA 23: Distracted

Warning: Matured scenes and vulgar words.

I smiled when he moaned in between his kisses. Hinawakan ko ang kaniyang ulo at inilayo sa aking mukha.

"What the hell are you doing?" I asked.

He just glared and kissed me again. Mukhang hindi niya nagustuhan ang pag istorbo ko sa kaniyang ginagawa. I clung my arms around his neck and kissed him back. Naramdaman kong humigpit ang kaniyang hawak sa bedsheet. Dumiin ang kaniyang halik at siniil ng marahan ang aking mga labi.

He sucked every inch of my lips tasting every corner of mouth.

"You are a fast learner, you learn really fast. Damn, sweet," he said in between his kisses.

Napangiti ako. I gave him access to enter my mouth, and so he did. Pinaglaruan ng kaniyang dila ang loob ng aking bibig, it was so good that I instantly lost my mind by the way he performed his kisses.

Napasinghap ako nang maramdaman kong unti-unting gumapang ang kaniyang mga kamay sa aking leeg, pababa sa aking dibdib habang marahang tinatanggal ang aking suot.

Napahinto ako at bahagya siyang itinulak ngunit hindi ako nagtagumpay. Sinalo ko na lamang ang kaniyang malilikot na mga kamay upang pahintuin.

I arched my body when his kisses went down to my jaw, and down to my neck. Sinulit ko ang pagkakataong iyon upang magsalita.

"H-hey, may I remind you that we still have something very important to do," nanghihina kong saad.

Bahagya siyang napahinto. Narinig ko ang iritado niyang pagbuntong hininga saka pinantayan ang aking mukha.

"You don't want my kisses?"

Nanlaki ang mga mata ko, "O-of course not! H-hindi naman sa ganoon, may kailangan lang talaga tayong ayusin diba?" magkandaugaga kong wika. "B-baka saan pa mapunta 'to," nahihiya kong dugtong.

Ramdam ko ang aking pamumula, at mas lalo pang nag-init ang aking pakiramdam ng ngumisi siya.

"Fine. I guess I still have to wait 'till you're willing and ready enough to serve me a breakfast in bed."

Mas lalo akong namula, "K-kung kanina mo pa sinabi sana'y naipagluto na kita at napagsilbihan dito..."

Napaiwas ako ng tingin nang biglang sumama ang kaniyang hitsura. He glared daggers at me and furrowed, halatang hindi nagustuhan ang mga sinabi ko. May mali ba sa sinabi ko?

"Idiot," Aniya at umalis sa aking ibabaw. Nakahinga ako ng maluwag. "Fix yourself then we'll head to your mansion."

Tumango ako at mabilis na bumangon pagkatapos niyang umalis sa kama. What's with his sudden mood? Napakatoyoin naman ng isang iyon, wala man lang pasabi.

Naligo ako at nagbihis ng puting bistidang binili niya sa akin. He also brought me a black closed shoes. Pinasuot niya ako ng itim na facemask at bonet, siguro'y upang huwag akong makilala. He's done so much for me, at wala na akong mahihiling pa kundi ang patuloy siyang makasama.

Excited akong lumabas sa kaniyang bahay. Tumalon talon pa ako habang sumusunod patungo sa kaniyang sasakyan. Napansin kong iba na naman ang sasakyan niyang dala. It's a Mercedez-Benz-S-class. Siguro'y upang huwag matunton ang kaniyang lugar at huwag matukoy na pag-aari niya iyon kaya nag-iiba-iba siya ng sasakyan. Ngunit saan siya nakakakuha ng mga magagarang sasakyan? Paano siya nakakakuha ng mga mamahaling kotse?

Hindi ko na lamang iyon pinansin. Nakangiti akong pumasok sa kaniyang sasakyan, at maging sa pag-alis namin sa lugar na iyon ay nakangiti parin ako.

Naramdaman ko ang hindi niya pagiging komportable sa gitna ng aming byahe.

"Why do you keep on smiling?" Bigla niyang tanong matapos ang ilang oras na pagiging tahimik simula nang magbago ang mood niya sa kaniyang silid, "Hindi nga maganda ang kutob ko, dapat pala ay hindi na talaga isinama..."

"Ano ka ba! Decide at once, hindi iyong magba-backout ka!" Maktol ko at luminga-linga sa paligid.

"I am just worried about your safety," mahina niyang saad, "Natatakot rin akong takasan mo bigla."

Pakiramdam ko'y natunaw ang puso ko dahil sa kaniyang sinabi, "I am holding on your words, no bullet could touch me as long as I'm with you," saad ko na may halong pang-aasar, "At isa pa, magtiwala ka sa akin. Hindi na ako tatakas pa sa'yo,"

"Fuck, that was so cringe." Maktol niya na ang tinutukoy ay ang linya niyang binanggit ko.

"What? Cringe na pala 'yon sa'yo ngayon? Cringe na?" Ako naman ang nag-iba ang timpla, "Damuho ka, bahala ka sa buhay mo. Cringe pala ha," Pagsusungit ko habang pinagkrus ang mga braso.

"Please, let's not fight..." He stressed, "Damsel please,"

Belle... Belle Damsel... Damsel... Shit naman talaga Lyreb, ngayon ay hindi ko na talaga ma-imagine ang buhay kong wala ka. Damn, how could I think such things?

"Hmp!" Umirap akong muli atsaka lumingon sa bintana. Pinanuod ko ang mga kahoy at kapatagan na dinadaanan namin.

"Damsel!" He called, "Damsel, I am talking to you!" may halo nang inis sa kaniyang tinig, "Don't push me to... oh fucking goodness, this is making me hard,"

Napalingon ako sa kaniya.

"What?" Iritado kong tanong. Hind maganda sa aking pandinig ang kaniyang sinabi, iba ang pakahulugan niyon sa aking utak.

"This fight is making me hard, please, stop and just behave..."

"Talk to yourself," I taunted, "Scold yourself to behave, not me."

"Seriously, just stop." He said while controlling his breathe, "Ugh, fuck."

Napalingon ako sa bumubukol niyang ibaba. Napaka impakto naman talaga ng isang 'to, kulang sa babae.

Napangisi ako sa kakaibang takbo ng aking isipan. Parang gusto ko siyang lalong pahirapan. I draw near to him and caressed his legs.

"My goodness what the hell are you doing?" He squealed, his breathing became more uneven and it just motivated me to make more fun of him, "I am driving!"

"Keep driving then," I seductively said in a very soft way.

He heave a deep sigh, sweat droplets formed in his forehead, "You are distracting me so much, you don't expect me to behave after this do you?"

I smirked and seductively chuckled, "Oh Lyreb, you are so cute when you're turned on..."

"You are turning me on," Bahagya akong natakot sa paraan ng kaniyang pagsalita. Dumilim ang kaniyang mukha at umigting ang kaniyang panga. Damn he looks hot, but I am still not ready to be ravished in his very car, "Stop this or else," he warned.

I withdraw my hands and moved away from him, "Joke lang,"

"Pinatigas mo tapos sasabihin mo joke lang?"

"Lyreb!" Singhal ko.

Lumingon siya sa akin at tiningnan ako ng matalim, "We really have something to settle once we get back to our house,"

"Our house..." Putik ka Lyreb! Yung puso ko, nagwawala.

"Don't try me Belle, I have one word and I'm telling you... this is not yet over."

"Lyreb!" Saway ko. Hindi maitago ang kaba. Dumadagundong ang puso ko, hindi ko ma-imagine ang kaniyang ibig sabihin.

He's still uneven. I gulped, mukhang hindi talaga maganda ang ginawa ko. Mahirap pigilan ang nasimulan, at nakikita ko kung paano naghihirap si Lyreb habang nagmamaneho dahil sa pangingialam ko sa kaniya.

I just wish for our good, sana wag dito... tingin ko'y hindi ko kaya.

"Shit," he cursed.

I looked away and closed my eyes. Shit talaga. I think I am in trouble again.