แผนสำรวจ

บทที่ 290 แผนสำรวจ

ในขณะที่โรแลนด์กำลังนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน พลางขบคิดว่าจะโจมตีวังหลวงที่เมืองหลวงอย่างไรนั้น ก็ได้ยินเสียงเคาะกระจกดังมาจากหน้าต่างด้านหลัง

พอหันกลับไปก็เห็นไลต์นิ่งกำลังเกาะหน้าต่าง หน้าตาตื่นตระหนก ส่วนเมซีที่นั่งอยู่บนศีรษะเธอก็กำลังจิกหน้าต่างรัว

ทันทีที่ไนติงเกลเปิดหน้าต่างออก สาวน้อยก็บินเข้ามาซบอกโรแลนด์

“เจ้าเป็นอะไรไป” เขาอึ้งไปเล็กน้อย “เกิดอะไรขึ้น”

“หินสีดำ! ภูเขาหิมะลูกใหญ่!” เมซีบินมาเกาะโต๊ะแล้วกระพือปีกรายงาน

“เอ๋”

“ไม่ใช่ทั้งนั้น” ไลต์นิ่งพูดเสียงขรึม “ปีศาจ หม่อมฉันเห็นปีศาจแล้วเพคะ!”

“อะไรนะ” โรแลนด์หน้าเครียดขึ้นมา เขาลูบศีรษะปลอบอีกฝ่ายเพื่อให้เธอสงบลง “ไม่ต้องกลัวนะ เจ้าค่อยๆ พูดก็ได้”

ผ่านไปครู่ใหญ่ ไลต์นิ่งจึงเงยหน้าขึ้นมาจากอกเจ้าชาย ผมสั้นสีทองแลดูยุ่งเหยิงกว่าปกติ บริเวณรอบตายังเหลือรอยสีแดงจางๆ สองวง เห็นได้ชัดว่าถูกแว่นตากันลมกดทับขณะบินกลับมาด้วยความเร็วสูง “หม่อมฉันตั้งใจจะวาดเส้นเขตแดนของป่าเร้นลับ จึงบินเลียบแม่น้ำมุ่งหน้าไปทางตะวันตก จากนั้นก็พบภูเขาใหญ่ลูกหนึ่ง...”