Chapter 11

"Good morning."

"Eat up."

"Pupunta ako sa sakahan."

"Ingat."

"Good afternoon."

"Nagmeryenda ka na?"

"Good evening."

"Good night."

Kung may mas awkward pa sa pakikitungo namin ni Rafael sa isa't-isa, hindi ko na maimagine kung gaano ka grabe iyon. Pagkatapos ng milagro namin sa bathroom, naging awkward na kami. He would often approach me, trying to start a conversation but because of me being all tensed up and awkward wala ring napupuntahan ang usapan. This is frustrating the hell out of me. I've never been this uncomfortable when talking to someone. Ngayon lang ako nahiya at naubusan ng mga salita.

Sa tuwing nakikita ko kasi siya, naaalala ko yung ginawa namin. Naaalala ko rin kung paanong hinayaan niya akong nakabitin sa ere.

Maybe I'm not as desirable as he expected.

Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko saka inayos ang bathrobe na suot ko.

"Ang lalim 'non ah." A baritone voice from the next terrace made me jump. Gaya ko ay nakatambay rin si Gabriel sa terrace na kadugtong ng kwarto niya. Sa kabila ko naman ay ang terrace naman ni Rafael.

Yes, napapagitnaan nila ang kwarto ko.

"Gabriel, ikaw pala." Sabi niya tawagin ko daw siyang Gabriel simula ngayon. Tutal ay hindi ko naman daw siya professor sa mansiyon na iyon.

"Penny for your thoughts?" He asked

"Masyadong ramdom nothing interesting." Sagot ko saka bahagyang ngumiti.

"Random thoughts that made you sigh, that's interesting." He implied.

"Wala lang 'yon hehe. Sige pasok na ko ah. Lumalamig na kasi." Sabi ko saka nagmamadaling pumasok sa kwarto ko.

Totoo namang malamig na. Pero kahit ganoon ay alam kong hubad baro si Gabriel kanina kahit madilim sa pwesto niya.

I have great fascinations with the moon. Pinagmamasdan ko iyon kanina. Mukhang malapit na mag full moon. Sayang, gusto ko pa sana tumambay doon at pagmasdan ang buwan. Kung hindi lang ako umiiwas na matanong ni Gabriel tungkol sa iniisip ko ay hindi naman ako papasok agad.

Hinubad ko ang jacket na suot ko at naiwan ang baby pink satin nighties na kasama sa mga damit na pinamili ng sekretarya ni Rafael para sa akin. The piece of cloth was noticeably elegant and sexy. I don't wear something like this to sleep pero wala naman akong choice. At isa pa, wala namang makakakita sa akin na ganito ang suot.

Kinuha ko ang pamusod sa ibabaw ng bedside table at inipon ang mahaba at kulot kong buhok. Hindi ako makatulog ng komportable kapag nakalugay ito. Tinatalian ko ang buhok ko ng may kumatok sa pinto.

Naglakad ako patungo doon at binuksan iyon ng matapos na akong mag-ipit.

Rafael's light brown eyes that almost seemed golden when he's under the sun, greeted me.

"Yes?" Tanong ko, hindi tuluyang niluluwagan ang pagkakabukas ng pintuan. Nakadungaw lang ng bahagya ang ulo ko habang nakaharang sa pintuan.At first, he looked like he was a bit hesitating. But he eventually spoke.

"Bukas, stay out of my sight." He said and stormed back to his room.

Napabusangot naman ako habang tinatanaw ang pagpasok niya sa kwarto. Ganoon ba niya ka-ayaw ang presensiya ko? Tss! As if naman gustong-gusto ko pang magtagal dito! I badly want to go back to Manila but my safety is at stake so for the meantime, magtitimpi na muna ako sa trato niya sakin.

Padabog kong isinara ang pinto at humiga sa kama.

Whatever.

Wala rin naman talaga akong plano na magpakita sa kanya bukas. Plano kong pumunta ulit sa batis. Pero this time, magdadala na ako ng tuwalya at swimsuit. Mabuti na lang at may kasamang swimsuit sa mga pinamili para sa akin.I fell asleep while excited about my plan for tomorrow.

I closed my eyes as I feel the morning wind embraced me. Iba talaga ang hangin sa probinsiya. Sariwa at hindi mabaho. Kumpara sa lungsod ay kakaunti naman ang mga sasakyan dito. Kaya siguradong hindi pa gaanong polluted ang hangin. Nakadagdag na rin siguro ang naggagandahang mga bulaklak na narito sa hardin. Nasa hindi kalayuan ang parte na puro pulang rosas ang nakatanim. Amoy na amoy ko iyon mula rito sa kinatatayuan ko.

Maaga akong nagising para maglakad-lakad muna sa dito labas. Ayaw naman akong patulungin ng Señora sa kusina dahil bisita raw ako doon. As usual, nakasunod nanaman sa akin ang maid. Pero ngayon, mas nakaka distract ang presensiya niya. Paano ba naman, bawat galaw ko yata ay nire-report niya sa walkie-talkie na dala niya.

Nagmumukha tuloy siyang undercover police na nagpapanggap na isang mahinhin na maid. I sighed as I watch her report my every move. Umupo ako sa outdoor hammock at tumingin sa malayo. I wonder what's my parents reaction to the news that I ran off with a rich heir? Para pagtakpan ang tunay na dahilan ng pagtira ko rito sa Hacienda Callejo, ang sabi ni Rafael, pinarating niya sa parents ko na nakipagtanan ako sa kanya. I'm almost sure that my parents wouldn't buy that kind of news. But who knows? Baka masyadong ginalingan ni Rafael, baka napaniwala niya ang mga magulang ko.

I can imagine now how disappointed they are when they heard about it. Di bale, ipapaliwanag ko na lang sa kanila kapag natapos na ang lahat ng ito. Kapag pwede na akong umalis dito at bumalik sa normal kong buhay.

Inilibot ko ang paningin sa lahat ng parte ng Hacienda na naaabot ng paningin ko. Too bad, I'm starting to love this place. Kapag umalis na ako dito paniguradong malabo nang makabalik. "Señorita, handa na raw po ang agahan." Anang maid

I smiled at her and followed. Tuwing umaga ay sabay-sabay ang lahat ng mga Callejo sa pagkain. Ayaw ko namang maging dahilan ng pagkaantala ng kanilang agahan kaya dali-dali akong sumunod sa maid patungo sa komedor.

Ngunit hindi gaya ng nakasanayan, wala doon si Rafael. Tanging si Señora Amanda at Señor Alejandro kasama si Gabriel ang naroon.

"Oh Audrey hija, halika na at mag agahan." The beautiful and warm Señora turned to me. Noong una man ay inakala kong strikto at masungit siya, ngayon ay alam kong she's kind and loving even to me.

"Good morning po Tita, Tito, Gabriel. Nasaan po si Rafael?" Tanong ko habang umuupo sa upuang hinila ni Gabriel para sa akin.

"Nasa kwarto niya pa. He's not feeling well so I just asked the maids to bring his breakfast to his room." Anang ginang.

Natigilan naman ako at napatango kalaunan. Kahit naman nabu-bwisit ako sa ungas na 'yon, nag-aalala pa rin ako. Siguro dadaan na lang ako sa kwarto niya mamaya para kamustahin ang lagay niya.

We started eating and talking. Most of the time, it was Señor Alejandro and Gabriel who's talking about business. Tahimik lamang na nakikinig si Señora Amanda at ganoon din ako. Manaka-naka ay titingin siya sa akin at ngingiti. Ginagantihan ko naman ang bawat ngiti niya. Nang matapos kami sa pagkain ay nagpaalam na ang lahat para harapin ang kani-kanilang mga gawain. Ako naman ay umakyat na sa second floor. Imbis na dumiretso sa kwarto ko ay huminto ako sa tapat ng pinto ni Rafael.

I knocked three times and when no one answered, I opened the door myself. Hindi naman naka lock so okay lang naman siguro.

Sumilip muna ako at hindi pa tuluyang pumasok.

"Rafael?" I called. Wala siya sa kama kaya mas binuksan ko pa ang pintuan.

Akmang papasok ako ng biglang may sumulpot na maid mula sa likod ko at pinigilan ako.

"Señorita, mahigpit po na bilin ni Señorito na huwag kayong palapitin sa kanya." Anito na nakapagpatigil sa akin.

Oo nga pala, sabi niya sa akin kagabi. Huwag ako magpapakita sa kanya. Sinigurado kong walang emosyon na makikita sa mukha ko bago ako tumango at naglakad na patungo sa kwarto ko.

Magkukulong na lang ako sa kwarto buong araw. Mahirap na baka makita pa ako ng Señorito! Tss!

Pagpasok sa kwarto ko ay naghanap ako ng pwedeng pagkaabalahan. I don't have my phone with me. Mabuti na lang at may mga libro dito. I got one and went to the terrace. I spend an hour or two reading the English novel I got.

"Señorita." A maid spoke. Iniangat ko ang tingin ko sa kanya.

Siguro kumatok na siya kanina kaya lang ay hindi ko narinig dahil sa sobrang engrossed ako dito sa binabasa ko.

"Nasa library na po ang professor na magtuturo sa inyo." Aniya.

I totally forgot about it. Sinabi nga pala ni Rafael na ngayong araw magsisimula ang home schooling ko.

"Give me 5 minutes, susunod na lang ako doon." Sabi ko saka tumayo na.Tumango naman ang babae at lumabas na ng kwarto ko. Nagsuklay lang ako at nagbihis ng damit pagkatapos ay lumabas na ako at nagtungo sa library. Napuntahan ko na ito isang beses. And their library is bigger than the university library.

Pagpasok ko sa library ay isang babae ang naabutan ko. She smiled to me and her chinky eyes almost disappeared. Her smile reminds me of Tiffany Hwang's— a member of a legendary korean girl group Girls' Generation, famous eye smile.

She's taller than me. Her hair color is bright red. She's beautiful and slim. Mukhang kaedaran siya ni Gabriel.

"Hello Ms. Lopez. I'm Emma Jung, I will be your professor in three different subjects." Nakangiti pa ring pagpapakilala nito.

"Hi po Prof. Jung." Based on her surname she may be half-korean. And so I bowed to greet her. She gladly bowed too.

Pinaupo niya ako sa tabi niya. Akala ko magsisimula na siyang magturo ngunit nagkwentuhan lamang kami. She wants me to get used to her company dahil mas madali raw akong matututo kung komportable ako sa nagtuturo sa akin.

She's bubbly and energetic. In fact, she's too energetic for me. Pero nonetheless I find her warm and friendly just like Señora Amanda.

Hanggang sa natapos ang oras ng klase ay puro kwentuhan lang kami. Bukas niya na daw sisimulan ang lessons. Nauna akong umalis ng library dahil hihintayin niya pa raw si Gabriel para mapag-usapan na nila ang tungkol sa pag-aaral ko.

Hapon na at hindi na siguro mainit sa labas. Tatambay na lang ulit ako sa garden. Tinatamad na akong magpunta sa batis para magtampisaw. Kaya iidlip na lang ako sa outdoor hammock. Kasunod ko nanaman ang maid na nagbabantay sa akin. I went straight to the hammock and lay there. Bahagya akong inuugoy dahil siguro sa pang hapong hangin.

I fell asleep quick.

Nagising ako sa mamasa-masa at mainit na bagay na dumadampi sa leeg ko. Naabutan ko si Rafael na hinahalikan ang leeg ko. He's even erotically licking it.

"R-Rafael..." Gulat ngunit mas nangibabaw ang lambing sa boses ko.

"Why are you sleeping here?" Tanong niya habang ang kamay ay unti-unting pumasok sa shirt ko. He cupped my breast and kneaded it. I wonder what he did to my bra? Napadaing ako ng laruin niya ang dunggot noon.

"Naka idlip l-lang..." I arched my back.

"Next time don't just sleep anywhere. You're too tempting." Aniya saka binuhat ako at siya naman ang umupo sa hammock. Kandong niya ako at dumidiin ang pagkababae ko sa bukol sa shorts niya.

Wtf?! Wala na akong shorts at panty?!

He smirked like he know what I just realized.

Itinaas niya ang damit ko at sinunggaban ang nipple ko. He licked and sucked like a baby desperate for his mother's milk.

Hindi ko namalayang kusa na akong gumagalaw sa ibabaw niya. Pilit na dinadama ang matigas na bagay na sinusupil ng pesteng short niya.

"Baka may makakita satin dito." Sabi ko habang nagg-grind sa ibabaw niya.

"Focus." He said and rubbed my clit.

I can feel my wetness responding to his touch.

Ibinaba niya ang garter ng short niya. His shaft sprang to life poking at my wetness. Inangat ko ang balakang ko at nanginginig ang mga kamay na hinawakan ang alaga niya. Itinapat ko iyon sa pagkababae ko. And before I could sit on it...

"Señorita. Gising na po," rinig kong boses ng babae saka tinapik ang balikat ko.

Napabalikwas ako ng bangon. Nasa hammock pa rin ako. Madilim na at malamig. Nakatulog ako...

At nanaginip...

Fuck! Wet dream?!

I groaned to myself.

I can feel myself damp down there. Shit talaga...

Soon as I stood up, nakarinig kami ng malakas na alulong.

Napabaling naman sa akin ang maid na kasama ko.

"Si Señorito Rafael!" She said in a panic.

What is happening?