Chapter 13

All I want...

Kyle,

   Hi love! It's been four year since I left you. You know what? A lot of things happen. Nakapagtapos ako love. Kita mo yun? I've been fighting this decease and sometime iniisip ko kung 'what if sumuko nalang ako?' 'what if itigil ko na lahat ito at tuluyang ipikit ang mga mata ko. Pero agad ding pumapasok sa isip at puso ko yung pagmamahal mo.

Your love is overflowing. I remember the days na crush palang kita. Palagi akong sumasama sa practice game niyo nila Sevi para makita ka. Palagi akong nanunuod ng game niyo kahit na um-absent ako okay lang! Basta makita kita. Palagi akong nakatanaw sayo tuwing may party kila Sevi at tuwing birthday ng lola mo. I am so amazed on how you treated you family especially your mother and your lola. The way you held your lola ang help her walk slowly really melts my heart. I am afraid to tell Sevi dahil nahihiya ako at isipin niya na hindi ko naman talaga siya suportado tuwing nanunuod ako ng game niyo.

Hindi ko inasahan na ikaw ang magsusundo sa akin nung araw na iyon. Sumama lang naman ako nun kasi wala akong magawa sa bahay at para na rin makita at makasama ka. Sobrang saya ko pag-uwi nung araw na iyon at hinid inalintana ang hilo dahil sa ininom.

Nung pumunta tayo ng tagaytay? That was one of the best memories that I will always keep. Nakita ko kung paano kadali sayong pasayahin ako kahit na sa simpleng pagsayaw sa tugtog na pinili mo.

The day I said yes to you is the best decision I made. I learn to love you genuinely. I see how you love me purely. Ang pag-ibig mo na nagbigay buhay sa akin. Your love gave strength to still continue ang fight whatever trial I am facing.

Thank you kyle. I know nasaktan kita. Ayokong maging pabigat sayo. Ayaw kong i-share ang sakit na nararanadan ko. Ayokong maging selfish, kyle. Gusto ko sa araw na muli tayong magkita, isang napakasayang ngiti ang ihaharap mo sa akin. Gusto ko pagbalik ko may "little kyle" ka na na tatawag sayong 'daddy'.gusto ko pagbalik ko may singsing na na nakasuot sa daliri mo.

Nabalitaan kong nakapagtapos ka na ng pag-aaral mo. Sobrang proud ko sayo! Yung mga pangarap mo na matagal mo nang gusto, nakamit mo na. Yung pinaghirapan mo ng ilang taon, andiyan na. Ang hiling ko sana ay maging masaya sa buhay. I want you to have the happiness you really deserve.

I love you... My first love.

My very first ever man...

Love,

Alyssa

I gave him the letter I did six years ago.

"gusto ko basahin mo yan next month" nakangiti kong sabi sa kaniya

Tinignan niya ako habang hawak ang mensahe na guato kong iparating sa kaniya noon pa man.

"I will..." sabi niya

I smile. Finally, my man slowly accepting the fact that I will never be by his side for a lifetime. Ibinulsa niya ang letter at hinawakan ang kamay ko. Buong araw siyang nandito sa hospital. Minsan pinapauwi ko siya para maligo at makapagpahinga pero palagi niyang sinasabing "ikaw ang pahinga ko". Hindi siya umalis ni minsan sa paningin ko.

Nariyan siya tuwing matutulog ako, siya din ang una-unang taong makikita sa aking paggising. I've been here at the hospital for a week. Araw araw din nandito sina sevi at yung tatlo. We played games inside my room, nagkwekwentuhan at pilit nilang pinagagaan ang pakiramdam ko.

These past few day, sobrang grabe ang panghihina ko. Hindi na kinakaya ng mga gamot ang katawan ko. Palagi akong inaatake at inuuobo. Hirap na hirap din ako sa paghinga at palaging kapos na kapos. I am now bedridden. Hindi na ako makapaglakad ng maayos at isinasakay nalang ako sa wheelchair.

I feel that I am causing then too much burden. I always say mr sorrys ang thank yous to them. Para kapag umalis na ako maaala nila na sobra ang pasasalamat ko sa kanilang lahat.

"kyle..." tawag ko sa kaniya.

"Is there anything wrong?" nag-aalalang tanong niya

Umiling ako at tinapik ang kanang parte ng kama ko. Inaayayahan siyang humiga sa tabi ko.

Si kyle lang ang naiwan na nagbabantay sa akin ngayon. Sila sevi ay pumunta ng mall para bumili ng mga kakainin nila dito. They are planning to design my room para naman daw hindi magmukhang hospital. Pinayagan sila ng hospital kaya bumibili din sila ngayong ng kakailanganin. Ang mga magulang ko naman ay umuwi saglit para kunin ang mga gamit ko dahil dito na nila iyon ilalagay. Nagpatulong sila sa mga katulong sa bahay para sa mga pagbubuhat.

Humiga siya sa kama ko at agad kong ipinulupot ang katawan ko sa kaniya. Malaki ang kama ko dahil pinalitan nila ito ng maayos at normal na kama. I look at him to meet his eyes. He look down on me and gave me a kiss to my forehead.

"kumusta sila tita lani?" pertaining to his mother and his family. His family is visiting me here tomorrow. Nasa flight na sila ngayon kasama ang buong pamilya niya. His family wants to check if I'm fine. His family will be staying here for about a month.

"they will be here later at 7pm. Your parents offer to stay in you mansion but my father refuse to. May bahay kami dito na hindi nagagamit. 20 years na itong hindi nagagamit dahil walang gagamit. Kung alam ko lang na nandito ko noon, baka dito na rin ako tumira." sabi niya.

"buti nalang pala hindi mo naisip tumira dito." sabi ko

"Nasa pilipinas ang mga alaala mo alyssa. Bakit ko iisiping tumira dito?" sabi niya

Tuminggin ako sa kaniya at hindi makapaniwala sa sinabi niya. This man... This man will always never fail to make me happy.

Mo body is already giving up. My eyes badly wants to close. Pagod na ako. Gusto ko nang matulog. Gusto ko nang pumikit pero patuloy parin akong lumalaban dahil alam kong kailangan ko pang magpaalam ng maayos.

"I want to see the stars with you.." biglaan kong sabi

Out of nowhere gusto kong bago ko ipikit ang mga mata, kasama ko siyang pinapanuod ang mga butuin sa langit.

"gusto mo ba tumaas tayo sa rooftop mamaya? We will watch the stars." tanong niya

"Can we do ito tomorrow night? Mag aayos tayo ng kwarto ko mamaya eh." sabi ko habang nakangiti

"alright..." hinalikan niya ako bago tuminggin muli sa aking mga mata

"your voice is so weak. Can you sleep for me? Magpahinga ka muna love. Gigisinggin nalang kita mamaya pag dating nila sevi" I slowly nod.