Chapter 15

Please VOTE!

"What are you doing here?!" Sigaw niya kay Woodman ng maabutan ito sa kanyang kuwarto. Paano ito naka pasok?

Naka upo ito sa kama niya at tinitignan ang litrato sa side table.

Na gulat naman ito sa ayos niya bahagya pang tumutulo ang buhok niya sa sahig dahil hindi niya ito ma ibalot ng tuwalya kanina.

"Sabi ni Nana kasi i akyat ko daw ito, kasi may.... may ginagawa pa daw siya." Sabay turo sa pagkain.

"Sino may sabi na hawiin mo ang kurtina?! I don't want lights from the sun in my room! Ibalik mo iyan sa dati." Utos niya dito pero hindi ito sumunod.

"It's so dark here, kaya dapat lang na hawiin ang kurtina." Sabi naman nito at muntik na niya itong mamura sa inis.

Bakit ba lagi siya nitong kinokontra? Nang aasar ba ito?

"Habang sinasabi ko sa'yo ng maayos. Mabuti ng sundin mo ako because I'm now on my limits Woodman kay aga aga." Pag pipigil niya sa inis niya.

At tila naman na intindihan nito iyon kaya sinunod siya nito.

"Mag bibihis ako kaya umalis ka na." Utos niya dito pero hindi naman ito sumunod. Bagkus ay ngumiti pa ito ng nakaka loko.

"No, I'm not for the future Mister of yours dapat ay alagaan kita." Sabi nito sa kanya.

"What the hell?! Lumayas ka! Sina-- "

"So, pumapayag ka na?" Manghang tanong niya dito and he nods.

Nagalak siya ng marinig iyon dahil hindi niya na po problemahin pa ang paghahanap ng fake husband.

"Yes, so let me help you. Basang basa ka." Sabi nito sa kanya at kumuha ng isa pang tuwalya sa banyo at pinunasan ang buhok niya. Napa atras naman siya sa pag lapit nito.

"Stop it, alis sinabi eh. Huwag kang mamboso, layas!" Saway niya dito at pulang pula na ang mukha niya.

At kahit na naka sando siya ay hindi niya alam kung bakit hiyang hiya siya.

"You're face is like a tomato. Pulang pula, tao ka din pala." Pang aasar pa nito.

"Oh shut up!" Inis niyang sabi dito papaluin niya sana ito kaya lang ay namali siya ng ikot kaya nasaktan ang kaliwa niyang kamay.

"I'll just help you to buttoned this, tutal naman naka ligo na ako baka kasi ma late pa tayo." Suggestion naman nito.

"Ano ka! Sinuswerte, hindi puwede. Kaya ko sarili ko kaya alis! Alis!" Sunod sunod niyang sabi at natawa naman ito.

Sa pag tawa nito ay napa tigil siya hindi niya akalain na mas guwapo pala ito kapag tumatawa. And she was frozen, lalo pa siyang na mula. Her world stop in his laughter.

Ano bang nangyayari sa akin?

"You're like a kid. Let me just help you, mahirap ang isang kamay lamang ang nagagamit." Sincere naman na sabi nito and she just turn her face away dahil namumula pa din siya.

"Fine." Sabi niya dito at tinanggap ang alok nito.

May bakas na labis na pagka gulat sa mukha nito siguro ay dahil hindi nito akalain na papayag siya sa gusto nito.

"Siguro naman marunong kang mag bitones?" Sarcastic na tanong niya dito.

Hindi kasi niya ma i angat ang kanyang kaliwang kamay napaka sakit kasi niyon. Sa paliligo nga lang ay natagalan at nahirapan siya.

At mabuti na lang talaga ay nakabihis na siya ng lumabas dahil kung hindi baka hindi niya an maisip ang puwede mangyari.

At itatama na lamang ang bitones ng kanyang uniform dahil hindi niya iyon magawa ng maayos dahil iisa lamang ang kanyang kamay na nagagamit.

Sinimulan na nitong ayusin ang bitones ng kanyang uniform dahil hindi magkaka pantay ang ilan dito.

Hindi naman siya makahinga sa sobrang lapit nila sa isa't isa at marahil ay ito din. Inayos na din nito ang ribbon niya pati na din ang pagkaka ipit ng buhok niya sa polo ay tinanggal nito.

"Yung supporter ko pa." Utos niya ulit dito at ang akala niya ay mag rereklamo ito ngunit sumunod lang ito agad.

At isinuot sa kanya ang supporter ngunit masaydo atang lumapit ang mukha nito kanya kaya medyo na pa atras siya at pinag tawanan naman siya nito.

"Don't you mock me and think that I'm stupid, just because I can't buttoned this damn uniform." Pangunguna niya sa iisipin nito.

Ayaw kasi niyang pinagsa sabihan na inutil o tanga ng kahit na sino. O kahit man lang isipin sa kanya iyon ng kpawa niya ay ayaw niya. That insults her.

"What's funny?!" Inis niyang tanong dito.

"It's done. I need to change, hintayin na lang kita sa baba." Paalam nito pero pinigilan niya ito.

"Sulitin mo na, patuyuin mo na din ang buhok ko gamit ang dryer." Utos niya dito. Sumunod ito at wala manlang sinabi, hindi niya akalain na uto uto din pala ito.

"Hindi ka man lang ba magre- reklamo sa dami ng pinapagawa ko?" Tanong niya dito.

"Why would I? Sapat na sa akin na makita ang kaka iba mong reaksyon." Sabi nito sa kanya at bahagyang tumawa.

"Are you mocking me?! Kapag ako gumaling humanda ka." Inis niyang sabi at lalo naman itong tumawa.

Hindi naman na siya kumibo kasi hahaba lang ang usapan at hindi niya ma ipaliwanag ang nararamdaman sa pagtawa nito.

"Ano naman ang nakain mo at pumayag ka sa alok ko?" Untag niya dito.

"Let's just say na, you're right. I need to show my Kuya that I can succeed in doing what I love." Simpleng sagot nito.

"Okay, ipapahanda ko na din ang pag punta natin sa America. And I'll just talk to you, when everything's setteled." Sabi naman niya dito.

"What happen to your hair?" Tanong nito sa kanya at tumingala naman siya dito dahil naka upo siya sa harap nga salamin at ito naman ay naka tayo sa likuran.

"What do you mean?" Tanong naman niya at nag takip naman ito ng mukha gamit ang kaliwang kamay. He seems helpless.

"Don't make that kind of expression." Sabi naman nito imbis na sagutin ang tanong niya.

At hindi naman niya ma intindihan ang ibig nitong sabihin pero namumula siya.

"I saw your picture at parang hindi ikaw ang naka ngiti na iyon." Sabi nito ng makabawi ito.

"I told you na, huwag mo akong paki alaman lalo na ang mga gamit ko." Inis niyang sabi dito.

"Do I need to answer that?" Sarcastic na balik niya dito at pina patuyo pa din nito ang buhok niya na sa harap sila ng salamin at naka upo.

"Can you?" Pilit naman nito.

"There's 8,457 employees na umaasa sa akin, hindi pa ba sapat iyon?" Rational naman na sagot niya dito.

"People changed. And if not now, may be eventually they will." Dagdag pa niya may kalungkutan sa boses niya.

"You really are a one in a million. But, I like your hair now." Sagot naman nito at hindi na niya ito pinansin at inilipat ang tingin sa iba.

"You too, I can't really guess what you are thinking." Inis niyang sabi dito at ngumiti lang ito.

"That's because it's you." Sabi naman nito at tatanungin pa niya sana ito ngunit tumalikod na ito at lumabas ng kuwarto.

Hindi niya akalain na ito pa ang mag bibihis sa kanya. Malamang ay pinagta tawanan na siya nito ngayon dahil sa nangyari. Kung bakit ba naman kasi siya na pilay.

(Nakakahiya, dapat pala hindi ko na iniligtas ang babae na iyon.) Pag ngingitngit niya sa kalooban. Kailan pa siya naging ganoon kahina?

~~~~~