68. When She Got Sick

|| Stella Valderama ||

Itinungkod ko ang magkabilang mga kamay ko sa upuan, matapos kong tinignan ang lahat ng mga larawan na naka-lagay sa ibabaw ng table.

"Urghhhh!!!" I exclaimed with a frustrated way. Ikinalat ko lahat ng mga larawan na 'yon. I let myself to sit down on my chair, trying myself to be calmed. While now pressing my temple using my fingertips.

How dare that girl to ruin my life with Logan! Hindi niya kilala kung sino binabangga niya. All this bad things happened dahil sa kalandian ng babaeng 'yon!

I raised my right brow, letting my teeth gritted. I lean my self at the backrest of the chair. Suddenly, my eyes took a glance on those pictures na nag-kalat sa table ko at sa sahig.

And there, those are the pictures of Marsha and Logan where they're with each other. It was all taken from that day where they were started on cebu, until they went to bicol to stay there.

Yes. I hired a person who'll work for it--to give me more details about what was that stupid Marsha and Logan are doing, and where they're going oftentimes. Then he'll be the one to send me off those pictures taken from that day which they're supposedly with each other.

Tss. I rolled my eyes. I took one of those pictures and I rip it off with a berserk. At sa inis at irita ko, inihagis ko 'yon sa sahig. Damn this! Damn her!

"It seems that you really in hatred. Is it because of them?"

Natilihan ako sandali, I head up and I saw him standing there. Nakasuksok ang magkabilang kamay sa kanyang bulsa at matamang naka-tingin sa akin. I raised my brow.

"What are you doing here?" i asked calmly. I noticed that he took steps towards me, but he stop suddenly nang napa-tingin siya sa mga pictures na nag-kalat sa sahig.

Pinulot niya ang isa sa mga 'yon at pagdaka'y tinitigan niya iyon mabuti. Biglang sumilay ang ngisi sa kanyang labi.

"They're actually sweet on this picture, right?" biglang kumulo ang dugo ko matapos niyang sabihin iyon sa'kin. Nakuha pa niyang iharap sa akin yung larawan na hawak-hawak niya.

Is he insane? Anong pinag-sasabi niya? Looks like that it's just okay for him? showing that he's not affected about what's happening? At gusto pa niya atang makita si Marsha na nakikipag-landian kay Logan?

"Oh, I know if what you're thinking right now.." inilapag niya yung picture sa table sabay tinapunan niya ako ng tingin. Nag-salubong ang mga kilay ko then I crossed my arms.

"Tell me, what's your real intention huh!? If you just want me to see here like this, you better shit go away! Tss." i said then I rolled my eyes on him. I heard he chuckled.

"Do I really like that?"

"Am I a seer to know what is it?!" naiirita kong sabi. I noticed that he turn back on me without walking away.

"Stella. Hindi ko na patatagalin, do you really want me to fucking help or not?"

Oh. Speaking of what he said, I know Steven had also a past with Marsha. Yeah, how damn lucky she is. And I find out na nobyo pala ni Marsha noon si Steven.

Damn this! i know how it happened but for now, ayoko nang halungkatin yung walang kwentang nakaraan nila. I just want Steven to help me so I and Logan will back on each other!

Yeah. Like what I've said, I and Steven are starting to have planned how we'll do it, as we already talk it about before. But the thing is, isang bagay ang naiisip ko sa ngayon.

"You know me, Steven.." I paused. I suddenly grinned like I'm won. "I will help you to get rid her on Logan's eyes. So you can have her. Then I will have him also.."

Yeah. I don't care if I'm too desperate for this. But I'm just doing for what is good. Besides, Logan should be mine.

Speaking of it, I'm not actually pregnant. Yeah. I used it para mapag-hiwalay ko silang dalawa, so I'll there's no any hindrance also kapag naikasal na ako kay Logan.

Well, Steven doesn't know about it. Dahil ang alam lang niya na buntis ako, but on the other side. I used it so he would help me, at para hindi ako mahirapang ilayo yung haliparot na Marsha na 'yon kay Logan.

Throwing my thoughts, naka-talikod pa rin siya sa akin. It took a few seconds until he replied.

"Then, that's good. I'll make a first step." pagkasabi niya niyon, nakita kong humakbang na siya paalis.

Tinapunan ko naman sandali yung mga pictures na nag-kalat sa table ko sa sa sahig. I grinned while looking on them.

"You can't spare me Logan but I'll just do what's better for us--and to get Marsha away from you.." I mumbled to myself, still grinning. Afterwards, I go outside in the balcony.

--------

|| Marsha Sandoval ||

Nag-abang ako ng bus na masasakyan habang naka-tayo ako sa tabi ng daan, pagkatapos kong sumakay sa tricycle.

Hanggang may dumaan naman na bus at tumigil 'yon sa harap ko. Kasunod ay sumakay ako habang bitbit-bitbit ko yung mga dala kong bag, pagkatapos ay umupo banda sa gitna.

Kailangan kong umuwi ngayon 'don sa bahay dahil tinawagan ako ni Troy kanina. At sinabi niya sa akin na nag-kasakit daw si Dyawne. At gusto ni Dwayne na pauwiin ako 'don.

Tungkol naman kay Dwayne, ilang araw ko na rin siyang hindi nakikita. Matapos kasi nitong nagdaang-araw, kasama ko na palagi si Logan. Kaya nawawalan na rin ako ng oras para kay Dwayne. Napa-panglaw naman ako ang mukha ko. Sabay napabuntong-hininga ako.

Sandali'y kinuha ko yung cellphone ko sa loob ng bag ko. Pagka-kuha ko 'non ay binuksan ko yung screen. Pero hindi ko na nabuksan 'yon ng bigla nalang 'yon nag-battery low hanggang sa nagshut-down.

Paktay! Paano ko pa nito matatawagan si Troy saka si Dwayne?

Speaking naman dito, nag-text pala sa akin si Logan kanina. At sinabi niya na babalik siya kaagad, pero hindi niya sinabi kung saan.

Bukod din 'don, natagpuan ko nalang ang sarili ko na nasa kwarto kaninang umaga. Sa pagka-kaalam ko, sa sopa na ako naka-tulog kagabi. Pero naisi ko na baka dinala ako siguro 'don ni Logan sa kwarto nang umuwi siya kagabi.

Hays. Hindi ko tuloy siya naabutan. Natulugan ko kasi siya. Ugh!

Sinubukan kong buksan yung cellphone ko pero hindi na bumubukas. Mukhang battery low na talaga.

Bakit ba hindi ko kasi muna naisapang i-charge 'tong cellphone ko bago ako umalis? Ugh! Baka hagilapin ako ni Logan kapag natagpuan niya akong wala 'don sa bahay. Hays.

Ilang oras ang lumipas bago ako nakarating sa'king destinasyon. Pag-baba ko ng bus, sumakay na ako ng taxi. At matapos rin ang ilang minutong lumipas, natanaw kong mukhang nandito na ata ako sa bahay nang tumigil na yung taxi. Medyo dumidilim na rin ang paligid.

Nag-bayad ako pagkatapos ay lumabas na ako ng taxi, bitbit yung bag ko. Pagdaka'y, pumasok na ako kaagad sa loob.

"Oh, thank god! you're now here, ate Marsha.." bumungad sa akin si Troy na napa-tayo sa kinauupuan niya doon mula sa sopa ng makita niya ako. Napansin ko sa mukha niya na parang may pag-aalala iyon.

"Nasaan si Dwayne? Anong nangyari sa kanya?" inilapag ko muna yung bitbit ko. Pagdaka'y, hinarap ko siya. Napa-suklay siya sandali ng buhok niya habang naka-pamewang ang kabila niyang kamay.

"She's on her room. Nag-papahinga siya.." napansin ko naman ngayon na hindi maipinta ang mukha ni Troy. May halo itong pag-alala at lungkot.

Madali na akong pumunta sa kwarto. Pagbukas ko ng pinto, nasulyapan ko si Dwayne na mukhang mahimbing na natutulog. Dahan-dahan ko siyang nilapitan, sabay umupo ako sa tabi ng higaan niya.

"Ate.." sandali ay napabaling ang tingin ko sa'king kaliwang kamay nang hawakan niya iyon habang naka-tungkod.

"Dwayne, paano ka nag-kasakit? Kailan pa 'to?" tinapunan ko siya ng tingin habang naka-tingin pa rin siya sa akin.

"K-kagabi pa ate.." ipinantay ko ang aking labi. "Sorry ate kung pinag-alala kita.." hinawakan ko sa kanyang pisngi. Sabay nginitian ko siya.

"Okay lang Dwayne. Saka, naisip ko rin na kailangan mo ako.." Tumigil ako sandali. Inayos ko ang kumot niya at sabay tumayo ako. "Kukuha muna ako ng gamot mo saka pagkain. Mag-pahinga ka muna.." pagka-sabi ko 'non ay tumango naman siya sa akin. Pagdaka'y lumabas na rin ako sa kwarto niya.

"Ate Marsha.." napalingon ako kay Troy na naka-sandal sa gilid ng pader at mukhang may malalim ata siyang iniisip. Naisipan kong lapitan muna siya sandali.

"I-im sorry at Marsh if I didn't take care of your sister. It's my fault that's why she got sick. I'm sorry.." mapanglaw ang mukha niyang sabi. Sandali'y niyakap ko naman siya.

"Okay lang Troy. Kung tutuusin, utang na loob ko ito sa'yo. Dahil siguro kung wala ka, baka ano nang nangyari kay Dwayne.."

Tungkol nga ulit dito, sinabi niya kasi sa'kin kanina matapos niya akong tawagan na naabutan niya si Dwayne kagabi na basang-basa sa ulan, habang naka-upo siya sa tabi ng kalsada. Inuwi niya kaagad dito sa bahay si Dwayne. Kaya nagkaroon siya ng lagnat.

Pagdaka'y kumalas naman ako ng pagkaka-yakap ko sa kanya. Kasunod ay tinapunan ko siya ng tingin, at napuna kong naka-iwas ang paningin niya sa akin.

"It actually wouldn't happen ate Marsh. But because of those three shit men, tinangka siyang pag-samantalahan. Then I luckily found her immediately as it was rainy last night after I drove to fetch her. Then it all suddenly goes.." bumuntong-hininga siya. "I'm actually afraid of that night, because I don't want her to lose. You know that ate Marsh, I love Dwayne.." habang sinasabi niya ang lahat nang 'yon, naramdaman ko ang senseridad sa kanyang pananalita. Pinilit pa niyang ngumiti sa akin nang ng masilayan ko iyon sa kanya. Sabay napa-baling ang tingin niya sa akin.

"Alam ko at naiintindihan kita Troy. Salamat dahil dumating ka sa buhay ni Dwayne. Salamat sa pag-aalaga mo sa kanya.." masaya kong sabi sa kanya.

"Yeah. Turning into dramatic.." pagka-sabi niya niyon ay parehas naman kaming napa-tawa ng marahan.

Letse. Bigla ba namang mag-biro. Nakita kong napa-iling nalang siya.

-----

Isang oras munang nanatili dito si Troy bago siya umalis. At pagkaalis naman niya, inasikaso ko na rin si Dwayne. Pina-inom ko na siya ng gamot niya at pinakain ko na rin siya. Pagkatapos nun ay pinag-pahinga ko na siya dahil medyo mataas pa rin ang lagnat niya.

Pagkatapos kong mag-ligpit sa kusina, pumunta na ako sa kwarto ko. Halos alas-nuwebe pasado na rin ng mapatingin ako sa orasang naka-sabit sa pader na nasa kwarto. Isinara ko ang pinto at pagdaka'y pumunta ako sa cr para maligo.

Nang matapos na akong maligo, lumabas na ako sa loob. At sandali'y, napa-gawi ang tingin ko sa bintana. Mapansin ko kasing parang may tumigil na sasakyan 'don sa harap, at mukhang may tumatawag rin sa akin.

Mabilis kong isinuot ang mga panloob ko. Habang naka-pulupot pa sa'king katawan ang tuwalya pati sa'king ulo. Pagdaka'y sinuot ko na rin ang damit ko saka ang pang-ibaba ko. Tinanggal ko na muna ang tuwalya na nasa ulo ko.

Binuksan ko ang pinto ng kwarto at pagdaka'y tinungo ko na kaagad yung gate. Pag-bukas ko naman ng gate ay tumambad naman siya sa akin.

Naka-suot siya ng puting v-neck na damit at bumabakat ang anyo nang kanyang katawan. Medyo magulo ang buhok niya at malamlam ang mga mata nitong naka-tingin sa'kin, nang mapa-angat ang ulo ko sa kanya.

"Love.."

"Why the hell didn't you answering my calls? Didn't you know that I've fucking almost becoming insane just looking on you?" halos mapatalon naman ako sa kaba ng pasigaw niyang sinabi iyon. Napa-yuko naman ako ng ulo ko.

Jusko! Mukhang magha-halimaw na naman 'tong si Logan. Kasalanan ko to eh, bakit hindi ko ba kasi kaagad naalala na i-charge yung cellphone ko? Ugh! Sabi ko na eh. Hindi talaga ako nag-kamali na hahagilapin niya ako.

"Tell me Marsha. Why didn't you also said to me that you'll going here? I abruptly go back there in our house but the hell that I didn't found you! You--" hindi ko na siya pinatapos sa pagsa-salita niya nang maisapan kong yakapin siya.

Alam kong ito lang kasi yung paraan para humupa 'yang ka-halimawan niya. Jusko! Marsha. Paktay ka talaga! At alam kong tatalab 'to.

"I-m sorry, love..n-namatay kasi yung cellphone ko kaya hindi kita natawagan. Sorry.." ilang segundo ang lumipas na hindi siya umimik. Bumalot naman ang katahimikan sa pagitan namin.

Sinubukan kong kumalas sa pagka-kayakap sa kanya. Naka-tapon pa rin ang tingin nito sa akin ng inangat ko sandali ang paningin ko sa kanya.

"Then if it's, why makes you brought here?" napa-lunok ako sandali habang naka-tingin pa rin ako sa kanya. Nararamdaman ko pa rin ang kaba na bumabalot sa aking katawan simula pa kanina.

"N-nagkasakit kasi si Dwayne..k-kaya nung nalaman ko 'yon kay Troy, naisapan kong pumunta kaagad dito. S-sinubukan kong tawagan ka pero nga namatay yung cellphone ko--"

"I see. That's it?" napa-tango ako sa kanya. Pilit naman akong ngumiti. "That damn Troy. Tsk." dagdag niyang sabi. Sabay napabuntong-hininga siya.

"B-bakit, anong meron kay Troy?" napatitig ako sa kanya nang itanong ko 'yon sa kanya. Napansin ko namang napa-titig rin siya sa akin.

"It's nothing.." pagdaka'y napa-iwas siya ng tingin. Binaba ko na rin ang paningin ko sa kanya.

"Don't you miss me?" sa pagkakataon na 'yon ay napa-kagat labi ako.

Mukhang hindi na ata siya galit? Hays. Pero sa totoo lang, tungkol sa sinabi niya, na-miss ko talaga siya.

Pagdaka'y inangat ko ulit ang tingin ko sa kanya.

"O-oo love. N-na-miss kita.."

"I missed you too.." mabilis niyang tugon. Hindi na siya nagpaligoy-ligo pa nang mapusok niya kaagad akong hinalikan. Napa-pulupot naman ang mga kamay ko sa leeg niya.

"I missed tasting your lips, love. Damn it!" napa-ngiti nalang ako sinabi niya. Patuloy pa rin ang pagha-halikan naming dalawa. At napagtanto ko na naka-rating na kami sa loob ng bahay, matapos niya akong buhatin papunta doon. Sandali'y napa-tigil ako.

"L-love, nandito si Dwayne. B-baka makita niyang nagha-halikan tayo dito.." nakita kong napa-ngisi siya ng sabihin ko iyon habang naka-pulupot pa rin ang nga kamay ko sa kanyang leeg, at ganun rin naman siya sa'king bewang. Napakunot noo naman ako.

"Then, we'll make it inside your room.." hindi ko na siya inawat bigla niya akong binuhat papunta sa loob ng kwarto ko at sabay hiniga niya ako sa'king kama. Pagdaka'y sinara niya ang pinto.

Tinanggal niya ang damit niyang pang-itaas at pagdaka'y puma-imbabaw siya sa akin. Hanggang sa tinuloy niya ulit ang pag-halik sa akin at tumugon naman ako.

Gumala ang kanyang mga kamay sa aking katawan na halos ika-kiliti ko. Habang bumaba ang kanyang maiinit na halik sa aking pribadong katawan.

Pagdaka'y ibinuka niya ang mga hita ko matapos niyang tinanggal yung panty ko at yung suot kong short. Ikinagat ko ang ibabang labi ko ng naramdaman kong nag-laro ang kanyang mga halik doon, habang ang kanyang mga kamay ay nag-lalaro sa'king dibdib.

"Ugh! L-love.." halos napa-ungol ako. Pero sandali ay naalala kong nasa kabilang kwarto pala si Dwayne. At baka bigla nalang niyang marinig na may nagka-katayan dito.

Jusme. Sana mahimbing pa rin ang tulog niya hanggang ngayon.

"It's your punishment for breaking my words, love.." mapang-akit niyang sabi.

Pagdaka'y ipinataob niya ako matapos niyang hubarin ang kanyang suot na pants at ang panloob niya. Napa-lunok nalang ako habang hinihintay na ipasok niya 'yon sa akin.

Jusme Logan. Bakit ba sarap na sarap ang katawan ko sa'yo? Ugh! Ang ganda kong mahalay sa'yo!

Hanggang sa napa-kapit ako ng mahigpit sa kanyang kamay matapos niya akong hinawakan sa magkabilang mga kamay ko. At nang ipinasok na niya ang kanyang daliri sa pagitan ng mga hita ko, sabay inilabas-masok niya iyon.

"L-love, baka marinig ni Dwayne yung boses ko. Ugh! T-takpan mo bibig ko.." sambit ko ng sinubukan ko namang magsalita habang patuloy siya sa pag-bayo.

"I'll do, love.." akala ko naman na tatakpan niya ang bibig ko nang halikan niya ako sa'king bibig habang pabilis na nang pabilis ang pag-bayo niya.

Hanggang sa halos mapa-sigaw na ako sa sarap na nararamdaman ko habang naka-dagan siya sa'kin at patuloy akong hinahalikan sa'king labi.

Pagkatapos ay napa-harap na ako sa kanya ng binunot na niya yung daliri niya. Pagdaka'y humiga ako sa ibabaw niya sabay niyakap niya ako. Halos hubo't-hubad kami pareho.

"You making me always fall for you harder, love.."

"Ako din love, ang sarap mo kasi eh.." narinig ko naman ang pagtawa niya ng marahan.

Hays. Ano ba 'tong lumalabas sa bibig ko. Ugh! Pero totoo naman kasi ang sinasabi ko eh. Hays. Kaya masarap ring magpa-buntis sa kanya.

Tungkol naman dito, kailan ko kaya malalamang buntis ako? Saka hindi ko pa rin naitatanong kay Logan kung kailan na ba ang kasal namin.

Bumuntong-hininga ako. Kung 'ganon, kapag sinabi niya kung kailan, handang-handa na ako para doon.