0510-มดมังกรตัวน้อย

บทที่ 510 มดมังกรตัวน้อย

เกาเผิงไม่ได้ให้ผลผู้เชี่ยวชาญแห่งวายุแก่โฟลวอิ้งเพราะตัวมันมีทักษะนี้อยู่แล้ว

“ซิลลี่แกอยากกินนี่ไหม” เขาถามเจ้าแมงกะพรุน

ซิลลี่หันไปมองผลไม้ที่อยู่บนฝ่ามือของเกาเผิง

“มันคืออะไรเหรอ?”

ซิลลี่ค่อนข้างขี้กลัว มันจับขวดน้ำผลไม้ไว้แน่น

“มันคือฉลามตัวใหญ่ไงล่ะ ฮ่าๆ” เฟลมมี่ขู่ซิลลี่

ตั้งแต่ที่มันรู้ว่าซิลลี่กลัวนกและปลา มันก็มีความสุขที่ได้แกล้งมันมาก มันรู้สึกยินดีที่ได้เห็นแมงกะพรุนตัวน้อยตัวสั่นไปด้วยความกลัว

“ฉลามตัวใหญ่ มันไม่ได้มีรูปร่างแบบนี้นี่” ซิลลี่ตอบอย่างเชิดๆ ‘เจ้านกน่าเกลียดคิดว่าแค่นี้ฉันจะไม่รู้เหรอ’

“มันคือผลไม้หวานแช่แข็งที่มีรสชาติเหมือนกับนำผลไม้ที่อร่อยที่สุดในโลก”

พอซิลลี่ได้ยินคำว่า ‘น้ำผลไม้’ มันก็หูผึ่งสนใจขึ้นมาทันที

หลังจากที่ลังเลอยู่พักหนึ่ง ในสุดซิลลี่ก็จับผลไม้โยนใส่ในน้ำผลไม้ก่อนที่มันจะกระเดือกลงไปจนหมดขวด

สิบนาที ต่อมา ได้มีลมหมุนขนาดเล็กก่อตัวอยู่รอบตัวซิลลี่

‘หวู่ม’

ลมหมุนขนาดเล็กได้พุ่งไปกระแทกหน้าเกาเผิงอย่างเต็มแรง จากนั้นก็มีลูกที่สองตามมา ทำให้ผมของเกาเผิงพันยุ่งเหยิง