webnovel

Madly Inlove With Mr. Playboy

Ang sabi ko sa sarili ko, ayoko ng relasyon na katulad sa mga magulang ko. Ayoko ko sa isang relasyon na may nasaktan at na agrabyado akong tao.Ayoko na may relasyon akong nasira kasi alam ko kung ano ang pakiramdam non. Pero nang ako na ang nasa sitwasyon, kinain ko ang lahat ng sinabi ko. Wala na akong paki-alam kong may isang tao akong masaktan at ma agrabyado.Kung may relasyon man ako na masira ang mahalaga ay sa akin parin siya.Okay lang kahit mag mukha akong tanga at desperada o kahit ano pa ang sabihin ng ibang tao basta huwag lang siyang mawala.Pero pinili niya parin akong iwan kahit alam niya na siya lang ang mayroon ako. Ano pa ba ang aasahan ko.Isang playboy ang minahal ko. Dahil isa akong desperada, kahit ayaw na niya sa akin. Kahit may mahal na siyang iba, nagmaka-awa parin ako na kung pwede ay bumalik siya sa akin dahil hindi ko kaya.Na okay lang sa akin kahit ilan pa kaming babae na pagsabayin niya.Wala e,nasanay kasi ako na lagi siyang nandito sa tabi ko.Pero ang lahat ay may hangganan,dahil sa muli niyang pag-iwan sa akin ay sumuko na ako at hindi lumaban.Pagod na ako na ipaglaban siya.Pagod na ako na ipaglaban ang pagmamahal ko na lagi namang talo.Mahirap mag let go .Pero mas mahirap yong kumakapit ka pa kahit pinag-tutulakan kana niya. Ngunit wala na ka ng magagawa kundi tanggapin na lang kahit mahirap. Ito ang mahirap na tanggapin sa dami ng kailangan kong unawain.Anim na taon na ang lumipas, ngunit sariwa parin ang sugat sa aking puso at isipan. Hanggang ngayon ay siya parin sa araw at gabi ang aking iniisip.Magpahanggang ngayon ay lagi ko parin tanong sa aking sarili, saan ba ako nagkulang?Kasi sa pagka-alam ko minahal ko naman siya ng minahal. Hindi ko akalain na ma depress ako.At dumating pa sa punto na gusto kong magpakamatay.Hindi ako vocal na tao kaya wala akong mapagsabihan kung ano ang tumakbo sa isip ko.Gusto kong umiyak at isigaw lahat ng hinanakit ko dahil hindi ko na kaya pero natatakot ako. Natatakot ako at baka sumbat lang ang marinig ko kapag nalaman nila ang sitwasyon ko. Natatakot ako sa maari nilang sabihin dahil hindi ko sila sinunod noon. Binalaan na ako ng pinsan ko, ng kuya ko na hindi siya ang mahalin pero hindi ako nakinig. Anong magagawa ko, siya ang tinitibok ng puso ko. Nag-uunahan na pumatak ang aking luha habang binabasa ulit ang kanyang mga sulat.Nag flashback sa akin ang mga ala-ala naming dalawa,mula sa umpisa hanggang sa kung paano ako lumuhod at nagmamaka-awa sa kanya. Patuloy parin ako sa pagbasa kahit puno ng luha ang aking mga mata. Hindi ko maintindihan kung bakit niya ako niloko at sinaktan habang sa kanyang mga sulat ay ramdam ko ang kanyang pagmamahal. Lalong nanikip ang aking dibdib, hanggang kailan ba ako masasaktan? Hanggang kailan masasagot ang aking mga katanungan? Pagod na ako.Gusto ko ng mawala ang sakit dito sa dibdib ko. For the last time, I begged him. "Come back to me please." At lumuhod sa kanyang harapan katulad noon kung paano ako nagmaka-awa na huwag niya akong iiwan.Tanggapin niya ba akong muli o tuluyan na akong iiwan?

diena · Teenager
Zu wenig Bewertungen
35 Chs

Chapter 31

Warning: Slight SPG. Not suitable for young readers.

Masakit. Pero manhid na yata ang puso ko sa paulit-ulit na sakit na dinulot niya sa akin. Binura ko ang mensahe at tiningnan ng masama si Kenneth kung saan siya naroroon. Nang maibalik ko sa kanya ang sim card niya ay lumayo siya sa akin dahil ayaw ni Joy na dumikit siya sa akin. Busy siya sa kanyang cellphone ni hindi niya ako ma sulyapan kahit saglit sa kanyang pagka abala. Nagsisi ako. Sana hindi ko lang binasa ang mensahe at binura agad.

Tulala akong nanonood sa mga taong masayang nag sasayawan. Kahit malakas ang tugtog pakiramdam ko sinisigaw sa aking harapan ang mensaheng na basa ko. Maya-maya ay muli siyang lumapit sa akin. Naka ngiti pa ang g*g*.

"Bhe pahiram ng cellphone mo," malambing na ani nito sa akin.

"Bakit? Aanhin mo ang cellphone ko? " malamig na tugon ko sa kanya.

" Titingnan ko lang baka naiwan ang number ni ante diyan wala kasi dito sa akin. "

Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya.

'Talaga ba? Number ng ante mo o baka number ng syota mo? ' nanggalaiti na saad ko sa aking isipan.

"Walang number ng unte mo na naiwan dito sa sim card ko. "

" Baka sa message. Pahiram muna saglit titingnan ko lang. "

" O! Ayan! " pabato na inabot ko sa kanya ang cellphone ko." Sabi ng wala e. "

Hindi siya nakinig sakin at kinulikot ang cellphone ko.

'Binura ko na ang ebidensya mo wala ka ng makikita diyan. '

Ngiti-ngiti niyang inabot sa akin ang cellphone ko ng wala siyang makita doon nang bakas ng kanyang krimeng ginawa. Sa puntong ito hindi na siya umalis sa tabi. Samo't saring emosyon ang naramdaman ko gusto ko siyang komprontahin tungkol sa bagay na iyon pero natatakot ako, naduduwag ako sa maaring isagot niya. Hindi ako handa na marinig ang mga isagot niya sa akin kung sakaling mag tanong ako sa kanya. Kaya ninais ko na lang na tumahimik at sarilihin ang natuklasan.

"Sasayaw lang ako." pa alam ko sa kanya. Hindi ko na hinintay ang sagot niya at agad na nagtungo sa gitna ng dance floor kung saan naroroon ang mga kasama ko.

Ang hirap magpanggap sa harap niya.Subrang sakit.Walang mapaglagyan ang sakit na nararamdaman ko. Parang pinunit ang puso ko at dinurog ng pinong-pino.I dance like a crazy woman. Ang sakit na nararamdaman ko inilabas ko sa pamamagitan ng pagsayaw. I'm dancing.Laughing and shouting as if I owned the stage nagbabakasakali na mawala ang sakit sa dibdib ko at makalimutan ko ang nabasa ko kanina sa cellphone ko.

Pero kahit anong sayaw ko kahit masakit na ang lalamunan ko sa kakasigaw nandito parin ang sakit, na alala ko parin. Useless. Pero kahit papano nailabas ko ang sama ng loob ko.

2 am na natapos ang disco. Kanya-kanya ng uwian ang mga tao.Si Kenneth? Hindi ko alam kung nasaan wala na siya sa upuan kung saan ko siya kanina iniwan. Na pagod ako. Na ubos ang lakas ko sa pagsayaw.At sa pagdamdam sa mensaheng na basa ko.

"Opss! Hindi ka pwedeng lumapit," rinig kong sabi ni Joy sa likuran ko nang lingunin ko siya hinaharangan niya pala si Kenneth sa gustong lumapit sa akin.

"Sabing huwag kang lumapit e!"

"Ha ha. Bakit?" natatawa na tanong ni Kenneth at nakipag patintero kay Joy.

'Tskkk. Parang mga bata '

"Basta. Bawal."

"Sasabay lang ako. Ihahatid ko lang si Ri."

"Bakit mo pa siya ihatid nandito naman kami? May kasama naman siya."

'Oo nga naman. '

"Girlfriend ko pinsan mo e. At saka ano naman ngayon kung ihatid ko siya kahit may kasama siya?"

"Hindi kita gusto para sa pinsan ko," singhal niya kay Kenneth. "Halika na Riya huwag mong kausapin 'yan." at kinaladkad ako papalayo kay Kenneth.

Humabol si Kenneth sa amin at humarang sa daraanan namin. Pikon na si Joy sa kanya mana to sa ate niyang si Analyn ang init ng dugo kay Kenneth pagdating sa akin.

"Bakit ba ang kulit mo ha?!" pikon na sabi ni Joy.

"Kasi nga sasabay ako sa pinsan mo."

"Okay." pagsuko ni Joy sa kakulitan ni Kenneth.

Hindi ako makasingit ng salita sa kanilang dalawa. Okay na rin iyon ayaw ko rin naman magsalita pagod na ako gusto ko ng humilata.Napa-iktad ako ng humawak si Kenneth sa palad ko at pinagsiklop ang kamay namin.

"Sabi ko sabay lang walang holding hands!" sigaw ni Joy ng makitang magkahawak-kamay kami ni Kenneth.

Nanlaki ang mata ni joy at hindi makapaniwala ng yumakap si Kenneth sa likuran ko.Kahit ako ay nagulat din.

"Bhe oh ang strikta ng pinsan mo. Gusto lang naman kita makasama e." malambing na sumbong niya sakin.

Nanindig ang balahibo ko ng maramdaman ko ang labi niya sa tainga ko.

"Kung gusto mong sumabay sa akin umayos ka. " ma awtoridad na sabi ko sa kanya.

Kumawala siya ng yakap at walang imik na sumabay sa akin. Dahil sa inis ay iniwan ako Joy. At na huli kaming dalawa ni Kenneth.

Magkahawak-kamay na naglalakad sa ilalim ng kabilugan ng buwan. Walang imik at nakikinig lang sa musika sa aking cellphone. Hindi ko maiwasang mag-isip ng mga bagay tungkol sa aming dalawa.Hindi ko maiwasan na balikan ang mga araw at sandali na magkasama kaming dalawa. Gusto kong umiyak sa sakit, sa panghihinayang. Paano kung mawala siya ng tuluyan sa akin, makayanan ko ba? Sa tingin ko hindi.

"Bhe."

Napatigil ako ng huminto siya sa paglakad at tumingin sa kanya. Walang anu-ano'y siniil niya ng halik ang aking labi.Hindi ako gumanti sa kanyang halik hinayaan ko lang siya na halikan niya ako. Umawang ang labi ko ng sakupin ng kanang kamay niya ang kanang dibdib ko at naramdaman ko nalang ang dila niyang malayang ginalugad ang loob ng bunganga ko. Tinulak ko ang kanyang balikat ngunit pinulupot niya ang kanyang mga braso sa beywang ko at idiin pa ako lalo sa kanyang katawan.

"Ahh!" munting ungol ko ng sipsipin niya ang dila ko at walang pag ingat na nilamas ang dibdib ko.

"Can we have s*x?" he said seductively sa gitna ng mapusok niyang paghalik.

Hindi ko alam ang isasagot ko. Tutol ang isip ko pero bumibigay ang katawan ko. Gusto kong umiling pero napapakapit ako ng mahigpit sa kanyang balikat sa mga haplos niya na nagbigay sa akin ng kakaibang pakiramdam.

Banayad niya akong hinalikan habang yakap ang beywang ko at dahan-dahang lumakad paatras sa madilim na parte sa gilid ng daan.

"Bhe." pagmamaka-awa ko.

Hindi ko alam kung saang parte ako nagmaka-awa, ang huwag niyang ituloy ang kanyang binabalak o ang ituloy niya ito? Pero t*ng*n*! Seriously? Dito talaga sa talahiban? Hindi ito ang inaasahan ko.

Pinahiga niya ako at hinubad ang aking suot na pantalon. Tatayo na sana ako para umurong ngunit hinawakan niya ang magkabilang tuhod ko at ibinuka iyon at walag pasabing ipinasok ang kanyang alaga sa kweba kong nakabuka.

"Ahhh!" hiyaw ko.

Tinakpan niya ang bibig ko ng kamay niya upang hindi ako makalikha ng ingay. I cried in pain and pleasure when he thrusted so hard that my whole body was shaking at the impact.

Kailan ba ang huli mo at sabik na sabik ka?

'Sh*t. ' mura ko sa aking isipan ng binilisan niya ang paggalaw.

"Ken."

Masakit. Mahapdi. But i want more. Napa pikit ako at dinadamdam ang bawat pag-ulos niya sa bukana ko.

"Ahhhh!" ungol niya ng malabasan siya.

Punong-puno ang kalooban ko. Sh*t! Paano kung mag bunga ito.

Wala siyang imik pagkatapos. Lumapit ako sa kanya at hinarap siya.

"Bhe."

Tawag ko dito.Garalgal ang boses ko.

Hindi siya sumagot, ni tingnan ako ay hindi niya magawa.

"Bhe."

Sa puntong ito nag-unahan ng pumatak ang aking mga luha.

"Sino ang naka una sayo?Si Lian ba?"

"Bhe, hindi! Walang nangyari sa amin ni Lian. Promise."

"Kung ganon, sino?"

"Yo-ng ex-boyfriend ko na taga Maynila. "

Tumango lang siya at hindi na muling nagsalita.

" Isang beses lang yon bhe. " naiiyak na saad ko.

Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay. " Bhe. "

Nakita ko sa mga mata na ang pagka dismaya. Ini-expect niya na virgin din ako katulad doon sa babaeng ginalaw niya.Subrang sakit.

"I'm sorry. I'm sorry." umiiyak na sambit ko habang sapo ko ang kanyang mukha.

" I'm sorry kung hindi ko ito sinabi sayo. I'm sorry dahil hindi ikaw ang naka una sa akin. I'm sorry, bhe. "

" I love you. Huwag mo akong iwan please, " pagmamaka-awa ko. " Mahal na mahal kita bhe. Please huwag mo akong iwan. "

Pero wla akong nakuha na sagot sa kanya,ni tingnan o hawakan ako ay hindi niya magawa parang dereng-dere siya akin.

"Ako lang please.Huwag mo akong iiwan,please."

Wala parin siyang imik nakikita ko parin sa mukha niya ang pagka dismaya. Lumuhod ako sa kanyang harapan at nagmamaka-awa na huwag niya akong iiwan.Nagulat siya sa ginawa ko.Pinatayo niya ako at niyakap ng mahigpit.

"I love you." mahinang usal niya at humalik sa noo ko.