And so,friday came. Araw na ng retreat at maaga pa lang gising na kami ni Chance. Oo sa bahay na naman siya natulog,pagka gising namin binastos na naman niya ako. Ang hapdi ng butas ko,paglabas namin ng kwarto hindi ako nagpahalata kina Mama at Papa.
Sabay kaming naligo,salitan kami sa paghilod at pagsabon sa bawat isa. Pagalibgan pa kami sa pag tootbrush ng mga ngipin namin.
Ewan ko ba kina Mama at Papa parang okay lang talaga sa kanila na mabuntis ako ni Chance hihi!
Aaminin ko,bawat araw ay kinikilig ako. Walang araw na hindi kami nagkukulitan tas mag aaway at mapupunta sa lambingan.
"Ma,Pa. Alis na po kami." ani Chance kina Mama at Papa. Oo ganon na ang tawag niya sa mga ito. Ang mga magulang ko naman anh lawak ng ngiti.
"Mag iingat kayo dun mga anak." ani Mama,lumapit ako at hinalikan siya sa pisngi tas yumuko ako at hinalikan ang tyan nya na malaki na.
"Bye,baby." magiliw kong sabi. Tas si Papa naman ang hinalikan ko. Si Chance ay nagmamo naman sa kanila.
"Retreat house yun Kiji at Chance. Huwag gagawa ng hindi nararapat okay? Sa bahay lang dapat yon ginagawa." ang paalala ni Papa na ikinanganga ko at ikinatawa ni Chance at Mama.
Pagdating sa RHS ay may apat ng bus na naka parada. I wonder,sa dami ng eatudyante magkasya kaya lahat sa retreat house?
"Akala namin hindi pa tapos ang valentines niyo." ani Karissa ng makalapit kami sa section namin.
"Ganon talaga!" naka ngising sabi ni Chance,nakioag high five kay Teban at Khaim saka umakbay sa akin.
"Nakaka loka! Naging kayo lang everyday valentines na? Yung totoo? Nagtitrip ba kayo?" sabat naman ni Aiko na ikinatawa namin.
"Hay nako Aiko at Karissa,you will know the feelings pag kayo na ang nainlove." naka ngiting sabi naman ni Khaim.
"Oo nga! Maghanap na kasi kayo! Tandaan niyo,madami ng lalaking naiinlove sa kapwa lalaki at sa mga beki. Baka maubusan kayo." ang pagsabat ko na rin at nagtawanan kami.
"Parang endangered na nga eh. Okay lang na single pa kami ni Karissa,single pa din naman si Teban,that means hindi pa huli ang lahat." ani Aiko na ang lawak ng ngisi. Napatingin ako kay Teban na sobrang laki na ng pinagbago,hindi sa porma kundi sa ugali.
"Bakit ako damay? May mahal na ako no? Dadating ang panahon makikilala niyo din siya. Sa ngayon ang hirap pa eh." sagot ni Teban na ikinanganga nina Karissa at Aiko. Kailan kaya aamin si Teban? Taga saan kaya ying emo na lalaking niyakap niya dati?
"Oh my gee! Ang unfair mo!" sabi ni Aiko at hinampas si Teban.
"Plano niyo bang mga lalaki na talagang iwan kami sa linya? Ang sama niyo!" dagdag pa ni Karissa kaya natawa na naman kami.
"Edi gawin niyo na ang dapat!" natatawang sabi ni Chance,mukhang ako lang at si Ohm ang nakaka alam ng sikreto ni Teban ah.
"Hindi kami papatol kay Teban?" sabi ni Aiko.
"Tama!" segunda pa ni Karissa.
"Parang papatol naman ako sa inyo? Hindi tayo talo! Lalaki--"
"Uy?! Tinatawag na tayo! Sakag na tayo sa bus!" pamumutol ko sa sasabihin ni Teban. Ayokong madulas siya at mukhang hindi pa naman siya handa.
Takang napatingin sa akin sina Chance at Khaim. Nagkibit balikat na lang ako at tinapik ang balikat ni Teban na napa buntong hininga na lamang.
Pagsakay namin sa bus ay hindi kami magkatabi ni Chance,si Teban ang katabi ko at nakatanaw lang ako sa labas. Kitang kita ko yung iba pang mga estudyanteng tumitigil sa paglalakad at lilingunin ang bus,para silang mga naiingit.
Nang umandar na ang bus ay pumikit na ako. Wala akong masyadong tulog! I mean kaming dalawa ni Chance kasi nagharutan kami kagabi at pag gising nga kanina ay morning sex agad,pakiramdam ko nagsisimula pa lang ang araw ay pagod na ako haha!
"Kiji. Salamat kanina,muntik na akong madulas." ang pagpukaw sa akin ni Teban at inalok ako ng junkfood na hindi ko naman tinanggihan.
"Ayos lang. Matagal ko ng alam eh,tinago mo ang sikreto ko kaya itatago ko din ang sayo. Alam kong nahihirapan ka." nakangisi kong sabi at ngumuya ng junkfood.
"Ewan ko ba. Biglaan na lang,naka away ko iyong gagong yon eh,tas boom! Biglang ganon na nararamdaman ko. Dati sa mga babae ako namamanyak at tinitigasan. Ngayon siya na pinapantasya ko pag nagjaja*ol"
"Okay nga lang yan. Pag natanggap mo na ang sarili mo,tuloy tuloy na iyan,huwag kang masyadong mag alala."
Sa kalagitnaan ng byahe ay nakipagpalit si Chance kay Teban kaya kami na ni Chance ang magkatabi. Sa Tagaytay ang retreat house na pupuntahan namin. Nangangatog na ako sa lamig ng aircon kaya kinakagt ko na ang lower lip ko.
"Bobo ka talaga. Alam kong malamig ang bus at sa tagaytay tayo pupunta hindi ka nagdala ng jacket." ang agad na sit sa akin ni Chance kaya pinandilatan ko siya ng mga mata.
"Kasalanan ko?! Ikaw kaya--"
"Suot mo to." at sinuot niya sa akin ang jacket niya. Medyo tumahimik ang paligid kaya nilingon ko,tulog na mga classmates namin.
"Salamat." ang nakangiti at kinikilig kong sabi. Pag si Chance talaga katabi ko parang walang humpay sa pag jumping rope ang puso ko.
"Inaantok ka ba? Tulog ka muna sa lap ko." aniya at giniya ang ulo ko sa kandungan niya. Sa tapat mismo ng katotohanan ate charo.
"Ang tigas ah?" natatawa kong puna.
"Tss. Pinansin mo edi palambutin mo!" ang gigil niyang bulong,nanlaki ang mga mata ko dahil dun.
"Chance! Dito talaga?"
"Bahala ka nga." nagulat na lang ako na sinakluban niya ako ng tuwalya.
Gagong Chance to! Wala naman sigurong makakapansin diba? My gowd! Naadik na ako sa tarugo ni Chance!
Kaya ang ginawa ko ay nilabas ko ang mabango,matigas,mahaba at mataba niyang laman at dinila dilaan ko ang ulo. Kalahati lang ang sinusubo ko dahil baka mahalata ang pagtaas baba ng ulo ko,si Chance naman ay ang bilis na nagpag hinga kaya kinabahan ako baka bigla siyang sumabog.
"Stop over muna! Yung mg gusto dumumi at umihi,go on! Take your time!" sabi ni Maam at tumigik ang bus.
"Shit! Malapit na eh!" ang reklamo ni Chance at agad kaming umayos.
"Basta pagdating sa retreat house ay tandaan ang do's and dont's" dagdag pa ni Maam.
Halos lahat ata ng classmates namin ay bumaba. Tumayo na din ako dahil naiihi na ako at gusto kong icheck ang mukha ko baka may nasabit o dumikut na kung ano,you know.
Nagpa gas din ang bus,may Jollibee at convinience store sa tabi ng gasolinahan kaya dumiretso ako sa Jollibee. Tuwing papasok ako sa Jollibee hindi ko maiwasang mapangiti,alam niyo naman kung bakit.
So ayon,diretso ako sa cr ng Jollibee. Pagpasok sa cubicle ay jumingle na ako.
"Jiko. Buksan mo to dali!"
Oh my gowd! Sumunod ang bastos! At dahil nabitin siya kanina ay alam ko na ang mangyayari.
"Teka." taranta ko pang binuksan ang pinto ng cubicle at parang nagkage bunshin teknik na nakapasok agad si Chance na nakalabas na ang matigas na ano.
"Dali. Nabitin ako kanina."
"Chance naman eh! Lagi na lang. Gusto mo bang manakit ang panga ko?"
"Ganon? Edi huwag na lang. Hindi mo pala ako mahal eh." ipinasok niya ang kanya at lalabas na sana pero pinigilan ko.
"Mahal kita. Mahal na mahal,pero sana minsan--" hindi ko.na naituloy ang sasabihin ko at tumugon na ako sa kinaadikan kong halik niya.
"Mahal na mahal din kita Jiko,sobra. Pero nabitin kasi ako kanina eh." aniya ng maghiwalay ang mga labi namin.
"Nakaka two points na tayo kay Jollibee." naka ngiti kong sabi. Umupo ako sa bowl at muli ko na namang sinamba ang kanya.
"Pasukin kita. Ako ang uupi,upuan mo ako."
I swear ng matapos kami ay ang hapdi na talaga ng butas ko at hindi na ako makalakad ng maayos.
"Oh? Nangyari sayo?" ang puna ni Teban na bumili pala sa convinience store.
"Huh? Bakit?" taka kong tanong at tumingin si Teban kay Chance.
"Hirap kang maglakad eh." nagpipigil na tawa ni Teban. "Mukhang alam ko na kung bakit."
"Bakit?" mataray ko pang tanong. Lumapit si Teban at bumulong.
"Natira demonyo ka ni Chance."
"Gago!" sinapak ko nga. At ang walangyang Chance,nakitawa pa kay Teban.
Hala sige,tawa lang kayo dyan. Kita na mga utak niyo.
Kaya ang ginawa ko ay nagmadali na akong naglakad papunta sa bus at umakyat.
I swear,hindi na ako magpapa pasok kay Chance ng walang pampadulas.
Buong byahe at hanggang makarating sa retreat house ay hindi ko pinapansin si Chance. Matigas din talaga ang gago at hindi din ako pinapansin. Alam niyo na,minsam sweet yan na para ka ng lalanggamin minsan naman mas matigas pa sa bato at mas malamig pa sa yelo.
Sinalubong kami ng mg madre at may kung anu-anong ipinaliwanag. Ako naman ay si Khaim ang kausap at si Chance at Teban naman ang magka usap.
Bahala siya dyan. Pakiramdam ko pinagtatawanan pa niya na alam ni Teban ang ginawa namin. Ni hindi man lang niya ako amuhin?
Akala niya siguro magmamakawa ako sa kanya na pansinin at lambingin niya ako. Hindi porket mahal na mahal ko siya ay wala na akong karapatang magtampo?! Hindi ganon yun ning! Tampo tampo din pag may time.
Inilibot kami sa buong retreat house,ang laki at ang linis. At ang view nakakawala ng pagod,tanaw namin ang taal lake at ang mga bagong landscape ng tagaytay. Pero balewala ang lahat ng iyon dahil gutom na ako.
"Ala una na ah? Bakit hindi pa tayo pinapakain nina sisters?" ang bulong ko kay Aiko dahil busy si Karissa sa picture taking. Mamaya ay hindi.na pwede ang kahit anong gadget,iiwan namin iyon sa locker na itinuro sa amin kanina.
"Ewan ko bakla. Gutom na nga din ako." ang sagot ni Aiko na naka cross arms pa.
"Students,halina kayo sa dinning hall at handa na ang tanghalian." sabi ng isang madre,napatalon at napapalakpak talaga ako aa tuwa.
"Sa wakas! Nagwawala na mga diglets sa tiyan ko!" sabi ko na medyo napalakas kaya napalingon sa akin lahat.
"Patay gutom ang peg?" natatawang sabi ni Aiko. Lahat at sumunod na sa madre,ako.naman ay nagpahuli ng lakad ng may biglang humila sa akin at yakapin ako mula sa likuran.
"Chance." sabi ko at lihim na napangiti,tinalo ng ng puso.ko ang sikmura kong nag aalburuto.
"Sorry kung nainis ka dahil nakitawa ako kay Teban. Kanina pa kita gustong kausapin pero hindi ko alam kung papaano baka mapunta tayo sa away. Alam mo naman na Im not really good with words." ani Chance habang nakapatong ang baba niya sa balikat ko at mahigpit noya akong yakap yakap.
"Okay na. Kinausap mo na ako eh,alam mo namang madaling mawala ang inis ko." sabi ko at hinawakan ko ang mga kamay niyang nakayakap sa akin.
"Sorry,Jiko. Mahal na mahal kita. Para sayo lang tumitibok ang puso ko."
What he says made my heart skip a beat.
"Chance.."
"I love you Kiji ko sana mapagtiisan mo pa ako hanggang sa pagtanda natin."