"MAPANAKIT talaga yang pamilya mo bess. Palaging yung kakambal mo yung kinakampihan. At isa pa na re-realized ko na talagang mahal nila yang si alexi noh?" anang niya at humigop ng kape.
Nandito kasi kami sa sikat na coffee shop at ikinuwento ko lahat ng nangyari nong gabing iyon. Inilabas ko rin yung saloobin ko at buti nga lang nandyan yung bestie kung nakikinig.
"Oo bess, mahal talaga nila si alexi kaysa sakin. Pero I understand them naman." Anang ko
"Hoy Alexa Del Santos anong understand them naman? Bess hindi mo ba naramdaman na hindi ka nila itinuring na parang pamilya? Wake up bess! Kung nanaginip ka ngayon dapat gumising kana." Anang niya habang galit.
"Bess nakikita mo naman ang pagkaiba namin ni alexi diba? Maganda siya, mabait siya, matalino, masunurin siya e halos lahat ng magandang katangian nasa kanya na." Mahinahon kung saad pero mababakas mo ang pait sa tuno niya.
"Bess, hindi mo naman dapat ikumpara ang sarili mo sa kapatid mo bess. You have your own beauty. You're beautiful inside and out bess. May iba't -iba tayong definition sa beauty bess at may iba't-iba tayung unique na beauty bess kaya cheer up! Nandito lang ako para sayu handa kang suportahan! I love you bess! Masigla niyang saad habang pinapakita niya sa akin ang heart symbol sa kanyang mga daliri.
I'm so lucky indeed having her in my life. I really can't imagined without her by my side. I know that, someday we will choose different paths o makakilala ako ng bagong kaibigan pero walang makakatumbas sa kaibigan kong ito.
"Thank you bess! I love you too! Nandito rin ako para sayu!"
"Wait, wait, wait diba bess sabi mo nagpakalayo-layo ka sayong pamilya e maydala kabang pera? May matutuluyan kaba?" sunod na sunod na tanung niya.
Napakamot nalang ako sa aking ulo "May pera naman ako bess pero hindi to aabot ng tatlong araw bess. Maraming bilihin bess."
"Hala edi san ka tutuloy ngayon?" tanong ng kaibigan niya
"Pwedeng sa condo mo nalang ako tutuloy bess? Wala na akong ibang kaibigan bess kundi ikaw lang. Sige na bess please." She plead and she look at her like a puppy.
"Okay fine. Don kana magsta-stay kahit kailan mo gusto pero sa isang kondisyon." mahinahong ani niya.
"Ano naman yun bess? Wala kanamang masamang binabalik diba?" kinakabahan niyang saad.
Pearl smile wickedly " Wala naman akong binabalak na masama bess. Gusto lang naman ay ikaw muna ang papalit sa trabaho ko ngayong gabi".
"Ehh? Pwede ba yon? " nagtataka niyang sambit
"Oo bess sabi ng boss ko ay pwede akong hindi papasok ngayong gabi pero meron dapat na papalit sa trabaho ko bess. Kung walang papalit sa akin edi kulang kami diba" pagpaliwag niya pa sa akin.
"E san kaba nag tratrabaho? Sa shop ba? Mall? Restaurant? San bess? kuwestiyon niya rito.
Pearl smile nervously at kinakabahan siya sa paraan na magngiti ni pearl. Para bang alam niya na hindi siya papayag sa magiging sagot nito.
"Sa bar bess hehe". hilaw na ngiti ni pearl
"No way bess. Hindi ako papayag bess. Alam mo namang introvert ako diba?"
"Pero bess sayang ang pera at isa pa pag hindi ako makakahanap ng papalit sa akin ay mawawalan ako ng trabaho bess. Alam mo namang ako ang bumubuhay sa pamilya ko at gumagastos sa lahat ng bayarin ko sa school diba? Kaya nakikiusap ako bess sana matulungan mo ako bess." Pagmamaka-awa nito sa kanya.
"No need to plead bess tatanggapin ko na yung alok mo basta ngayong gabi lang ha!"
"Thank you bess". pagpapasalamat nito sa kanya at niyakap siya nito.
"May tanong ako bess san ka pala pupunta?" curious na tanong niya rito.
"Diba nasabi ko naman sayo na may isa pakong trabaho. Tumawag kasi yung anak ni nang lisa at sinabing pwede ko ba dawng bantayan si nang lisa dahil may lakad siya kaya tinanggap ko dahil kailangan ko talaga ng pera bess. Tumawag si inay kanina wala na daw silang bigas kaya todo kayod ako para makapag-padala ako sa kanila ng pera. Hindi kasya ang sahod ni itay" malungkot nitong sambit
"Wag kang mawawalan ng pag-asa bess nandito lang ako. Atsaka sana sinabi mo sakin pahihiramin naman kita ng pera" malambing niyang saad.
"Alam kong problemado karin kaya hindi ako nanghiram sayo."
"Ikaw talaga bess hali kanga at payakap " masaya niyang saad.
Naaawa talaga ako kay pearl sa murang edad siya nayung nagpapakain sa pamilya niya at nagpaaral sa sarili niya. Mahirap lang si pearl at nasa cebu ang kanyang pamilya kaya nagpapadala lang siya ng pera sa mga magulang niya. Si pearl ay ang panganay sa walong magkakapatid kaya todo kayod to kaya naaawa ako sa kanya at the same time humahanga. Kaya I salute to those people na bumubuhay sa pamilya nila.