Kawawang magkapatid...
Hindi bale nandyan naman ama nila!
Oo miske na ay bihira yong umuwi ay...
Sa bagay!
San Tal: Alam mo parang nabunutan ng tinik ang mga tagarito simula nung namatay ang asawa mo ngunit nalulungkot ako sa pagkamatay ni Yori, napakabait na bata... laging sinasabi na sa susunod na pagbalik ng ama ko papaturo ako ng kung fu. At balang araw iaahon daw nya ang pamilya nyo at di na pagtatrabahuhin si Saeng Chul gayon din si Buko ngunit wala, wala na yun dahil sa iyong tinatanging asawa buti na ika mo nawala na rin sya...
Yunuko Gen: Ahaha... (yumukod) ah kayo po ang pinakamatandang pinuno dito kaya wala akong maigigiit sa bawat sinambit nyo... patawarin nyo na lang asawa ko sa kanyang nagawa at don lang mapapanatag ang loob ko.
SC: Appa, gising na bababa na tayo... narito na tayo sa palasyo.
Yunuko Gen: Ye, Choha bababa na po ako! (Nagulat na reaksyon nito)
(Kaya nagtawanan lang si Buko at Saeng Chul...)
Ahahahahaha! Ahahahahahaha! X3
Wah, napakaganda pala sa palasyo! (tugon nung dalwa)
Yunuko Gen: Ginoo ihatid mo muna sila sa tinutuluyan ko at pagkatapos bumalik ka rito at dito kita babayaran.
Ye!
Sa tinutuluyan...
Woaaaah... napakaganda dito buko! (patalon-talon pa si Saeng Chul)
Oo nga Saeng Chul (tugon ni buko) gala lang ako ha!
Ye! (basta ako sapat na sa akin ang ganitong bahay) (Humiga) (nakatulog)
Lanlalala! Lalala...
Kunyang...(sa hardinan) alam mo napakaganda mo at napakakinis parang ang sarap mong tikman
(Nang hahalikan na...)
Huwag nyong bastusin ang binibini!!!
tenenenumtenenenumtenenen! x3
(Pinukpok sa ulo ni Buko at tsaka tumakbo ang dalwa)
Sabay takbo sa isang pinto ang napukpok...
Saan ba ang daan palabas binibini...
Dun sa dinaanan nya, tara bilis baka tayo matambangan sa labas...
Ye!