III

Kabanata 3

@}~;~-

Little by little, sinasanay ang self ko sa new environment. Kahit nakakangilo pa rin yung gate and nasty 'yung place.

Tagaktak ang pawis ko pagkauwi. I feel exhausted! This this and this! Inalis ko lahat ng nakakabit sa akin saka ako nag-shower—err, wala nga palang shower. De tabo.

"Brrrr!" Buhos ko sa aking katawan. Nakikita kong brown 'yung tubig dahil sa dark powder. Unti unti na ring pumuputi ang skin ko.

With soap gliding through water and powder, I played a little. "Imagine! For one day! Look at my skin!" I laughed out loud. Para akong sira! Free endorsement! Lenne Madrigal as endorser! Magkano kaya ang tf ko?

"I want a shower" I mumbled sadly. We both looking at each other, me and my reflection in the mirror. A face complimenting that says that looks like a celestial looking at me. My hair's down and wet, waters flooding through my skin.

A few minutes passed. Lumabas ako ng banyo, dali-dali kong kinuha ang make-up sa bag. Para ready na bukas. Mahihirapan akong i-redo 'to.

"Whoa! No need na pala. " May extra pang prosthetic and make-up already applied!

Ngayon ko lang na realize, sana pala nag-request ako ng TV. Nakaka-bored! I missed my phone, and Macchi. Speaking of phone, there are calls and few message from Aunticle and Jen. Tatlo lang sila sa contacts ko. The other one is Serenity.

Hindi ko pala dinadala yung 3310 sa school. Sobrang kahihiyan na 'to!

They're asking for my well-being. And Jen, iniinggit lang naman ako. Alam na siguro niya ang situation ko. Source by Aunticle.

Tomorrow morning, a weirdo greeted me outside the gate. "Yo-Der!" Pointing at me.

He's tall, dark and NOT so handsome. He looks takatak boys on the street. What does he want?

"What do you want?" Kinakabahan ako kasi mukha siyang addict. Am I gonna be okay?

"Want? What? YOU!? Oh komon-! WAHAHAHA!!"

"You! I don't like yo! Yo ugly! Bad Morning!" What!? Hindi ba siya nananakit?

"I-Badong! Me!! Get it!?" Tumango nalang ako at pumasok ulit sa loob ng bahay. Close and lean at the door. I can't handle weirdos. "Toughen up! You love doing spy undercover stunt right? Right?!"

Truth is, I can't!

Asa'n na 'yung blissful at wonderful feeling ko... wala na nga yung mga taong pinagkakaguluhan ako, bullies naman ang pumalit.

Nagpalipas muna ako ng ilang minuto bago ako lumabas. Yep. He's gone. I just keep on walking... Mabilis ko narating ang school dahil walk in distance lang naman.

Inhale. Exhale.

It feels like a VIP nang pumasok ako sa gate. They're keeping their distance... ayaw nilang masikipan ako. Hehe!

I frowned. Nag start na ba ang classes? Am I late na ba? I stopped midway, and remind myself to walk casually!

Jackie's timid and a loner! I slouched my back a bit and look at my shoes. Not making contact!

A shy person. And because of her looks she created a wall around her. She hated everyone being beautiful because that makes her more conscious about herself.

Forget about what Aunticle instructs! It will build up her hatred because of her misfortune.

Naaalala ko, Jackie must be optimistic and innocent... like I was—Bakit nga ba ako ulit nandito? Why did i decide to go to school again? Isn't because of this?

I laugh my heart out. That's right! I will make new friends and experience high school! I mean College life!

Jackie's soul with me.

Back to reality. Sarado ang pinto ng room namin.

Maluwang akong nakangiti habang tinutulak ang pinto. I noticed very too late that it was heavy.

I just stand there smiling like a idiot. Dumbfounded. Smelled unpleasant. Their nonstop laughter's and insults are ringing on my ear.

I feel so dizzy ng makaamoy ng mapanghe and masangsang!

"Look guys! Nakangiti pa siya! So creepy!"

"Shoo!"

I wonder how Jackie should react? Despite of her being optimistic, she's a dumb and stupid.

She just stood there with a smile plastered on her stupid face.

But my hand is shaking of anger. I feel humiliated!

Acting can really be scary!

"Umalis ka na dito! Dito ka pa nagkalat ng virus! EWW!" Sabay bato sa akin ng papel.

Hinanap ko kung sino 'yon... The guy sitting at the armrest. And they're starting to crumple on their notebooks.

"LAYAS!"

Gumaya na rin 'yung iba. "LAYAS!"

"LAYAS!"

"LAYAS!"

GRRRR—konti nalang kukulo na ko! No one treated me this way!!!! I closed my eyes to calm myself. Then, sunod sunod na ang pagbabato nila ng papel sa akin. College students ba ang mga tao dito!?

"LAYYYYAAASSSSS!" Gigil na sabi nung babae kamukha ni Annabelle. I clench my fist. Gusto ko na silang patulan—!

"Classmates! A-anong—" Natataranta si Carlyn pagkarating. Biglang nag pop out sa isip ko what if pakana pala niya 'to. And then, she will come to my rescue. Then! Lalabas na naman siya na hero siya, another points to her reputation huh?

Carlyn is glaring at them. Nice acting! "Para kayong mga bata. Be mature naman! College students na tayo. Anong nangyari?" Iling niyang sinabi na para bang disappointed. Isa nga siya sa student body.

Mukhang safe ako, If I stick to her. Kahit na pina-plastik niya 'ko!

Carlyn looks at me, "I'm so sorry Jackie sa inasal nila sa'yo. Let's go. May extra tshirt pa ako sa locker." Tapos ayan na naman yung dazzling smile niya. I will not ask why is she doing this. Because I know what it is!

I stopped smiling.

Di rin naman nagtagal, may tatlong lalake na walang muwang na dumating. Clueless kung anong nangyari. Pero kung sa dramas. Sila ang mga tipong hustler pagdating sa kalokohan. Like a boss kung maglakad eh.

"Oh? Walang klase? Anong meron?" tanong ni curly-boy.

Pinalibutan sila ng mga classmates namin at kinuwento ang nangyari, then they looked at me disgustingly. The guy with the headband ignores me like there's nothing new!

Maging ang iba naming classmates parang anytime soon susunugin ako cha-chop-choppin pagkatapos.

Bakit ganito? Parang gusto kong umiyak.

"Gab!" umalis sa tabi ko si Carlyn at nilapitan ang lalakeng naka-headband!

"Totoo ba 'yun?" Kunot-noong tanong ni Gab. May similarities ang dalawa though kapansin-pansin ang tangkad ng Gab na ito.

"Y-yeah. Sasamahan ko siya saglit."

Sa huli naiwan ang tatlo sa room, the rest ay pumunta sa principal office to interrogate us. Inalis ni principal 'yung spectacles niya at pinunasan. Parang nagpapakita ng konsumisyon. Pagkatapos kong idepensa ang sarili ko pinalabas na din ako kasama si Carlyn. Naiwan sila sa loob at mag c'community service!

"Are you okay?" panimula niya. "Balik na tayo sa room?"

Ito na naman... parang gusto kong maiyak. Huminga ako ng malalim. I'm not used to this!

I didn't answer.

I know, Jackie must answered cheerfully. But I feel so pessimist right now!

Nag uusap-usap sila pagbalik namin. Nandoon na rin yung mga kaklase kong salarin. Ewan ko kung maasar ako sa pagtawa nung dalawa na sure naman akong pinagkakatuwaan ang itsura ko. Hmp.

The guy with the headband is Carlyn's twin! She also introduce me to him.

As usual, during lunch break magkasama kami. I didn't mid naman, gagamitin ko siya as my shield!

Suddenly... pinatawag si Carlyn ng council, and excused herself. Okay, ire-ready ko na ang self ko.

Tinikman ko yung food na binili niya for me. Too bad, I can't eat too much. Lots of carbs of carbs. Paano kaya ako makakapag-gym without exposing myself?

Nag-angat ako ng tingin at su headband-boy pala.

Keep calm Lenne. Jackie... Jackie...

Nakarinig ako ng reklamo at daing ng girls, whistle, at mga hiyawan. I also saw his friends laughing na parang wala ng bukas. Kapusin sana kayo ng hininga!

He clicked his tounge. Akala niya masisindak niya ko—not until nang hampasin niya ang mesa at tumunog ang kurbyetos sa plato.

Shocking! Kalma lang!

He's not even talking! Can't help it to check him out. Hindi naman siya nagmukhang bading sa headband. May pagka-bad boy look; thick brows at kanina pa salubong.

Fair skin, like Carlyn, kambal nga pala sila. May similarities din sila sa eyes. Bumaba ang tingin ko sa adamsapple at tindig niya. Since wala namang uniform dito, he looks nice sa suot niyang unbuttoned four buttons polo that compliments his necklace. Bahagya kasing open ang chest niya. Pwede na siguro akong maging talent scout!

I nodded. He got my approval!

"Stop cursing me, witch." aniya sa mababang boses. Sumandal siya sa upuan—teka nga! Ba't ba siya nandito!

Ehem... I have no reason to be conscious 'no? "A-anong kailangan mo?"

"Damn it." Ako ba minumura nito!?

"GO GAB!"

"HAHAHAHAHAHA"

But he's the one who's cursing no? "f—hey..." Lumapit ang mukha niya sa akin. At mas lalo ko siyang natitigan! Walang bahid ng paghihirap ang mukha... Parang 'di dumaan sa sakuna!

I forced to smile.

"C-can you be my girlfriend? I-I like you..." Napatanga ako. Halata namang nantitrip siya kasi narinig ko ang malakas na hiyawan nila. Lalo ng mga friends niya!

Ngumisi siya. Ngising may pagka-annoyed. "H—shh Wag kang feeling, dare lang 'to. Umuo ka nalang," bulong niya. Aba aba aba aba!!!

I must be shocked!

"Kiss!"

"Kiss!" chant ng mga kaibigan niya.

Mabilis lang ang mga pangyayari. "Later, " aniya sa mababang boses. Napalunok muna siya bago agad tumayo. Hinabol siya ng mga kaibigan niya palabas.

AKO? Interpreting the scene. I sighed. It feels natural because I feel nothing, is that a kiss?

I rubbed my prosthetic forehead. Facepalm. Hiding my smirk, can't help but give a comment. Who are you kidding! Brat.

What a quiet atmosphere... gusto ko ng umuwi.

Hallways.

"Paki-park nalang ang mga sasakyan niyo sa bahay. "

"Ugh. Seryoso ka nga o gahaman ka talaga bro." sabi ni curly-boy. Napailing naman si bonet-boy.

"Ha! Itatambak mo lang naman ang sasakyan namin sa garahe ng mansion niyo! To think you kissed a unique girl para sa collection." sabi ni bonet-boy.

"Ugh You got me. " Iling naman ni Curly-boy who spotted me. "You know there's a girl with a better looks but feels ordinary?" Umiwas ako ng tingin, "Or a unique girl but it looks remarkable."

"Shut up. You lose the bet, that's the truth."

"Right! You know him yourself. He's just being competitive." Sabi ni bonet-boy.

Hmp. As If I cared naman. Aba? Mas swerte pa nga siya! I stood up na and gone back sa classroom.

Carlyn is already in our room pagkabalik ko. "Wala ka na sa canteen pagbalik ko. Wala ka rin sa classroom pagbalik ko pero ano yung naririnig ko? Totoo ba yun?"

I didn't do anything! Dare huh? I hope he'll return the favor sa ginawa niya sa akin.

"Yung kakambal mo! 'di ko rin alam!" Hindi ko naiwasan ang maging sarcastic. Natulala siya sa 'kin saglit. Zipped mouth. Baka kung ano pa masabi ko. "Di ko talaga alam! Na-gulat nalang ako! Siya tanungin mo bakit nila ako pinag-tripan!"

i don't know but she's curious. What is she thinking?

Unahan ko na nga. "Alam ko, imposible talaga kasi... Pangit ako. Kahit nga mga tambay d'yan sa tabi tabi hindi ako papatu—"

"No, it's not that..." It's not that, It's not that ka d'yan! 'Yan ka na naman sa role mo!

"It's my twin brother. Mailap kasi siya sa tao," she chuckles. "May pagka-anti-social ganun. Suplado. Bilang sa kamay ang kaibigan," mas humilig siya sa akin. "Don't worry, he's not into appearances. But what he hates more are plastik and sinungaling..." Nagkibit balikat siya. "That's it. You see, magaan ang loob ko sa'yo, I know na mabait ka. Siguro naramdaman niya na wala ka namang feelings sa kanya. You're different, believe me. But I am not Gab, I can't kiss you without your permission.

Joke 'yun? Ay ambot! Umakting pa siya na parang kinikilig. Sasakyan ko nalang 'yang trip mo. Paano naman kasi, ten percent maniniwala na sana ako. That headband-boy reminded me na dare lang ang nangyari. Proven 'yung mga cars na nakataya.

> > >