Billiard 08
[SHAN VILLARIO]
"I'm Martin Johan Hikaru"maikling sambit niya at asaka sila yumuko bilang paggalang.
"Sige maaari na kayung umupo sa likuran nila"turo ni maam sa likuran namin kung saan may mga bakante pang upoan.
Bigla na lang umingay ang paligid at kanyang kanya na silang bulungan.
Nanatili akong tula ng biglang may kumalabit sa likod ko at nilingon ko ito.
"Ohayo neesan!"bulong ni red sa tenga ko.
"O-ohayo.."bati ko rin at ngumite naman ito sa akin. Lumingon naman ako sa kanila at masamang tumingin.
Isa isa naman sila napalunok ng laway nila.
"Mag usap tayo mamaya..."mahinang bulong ko sa kanila. Tumango tango naman sila bago ko ibalik ulit ang atensiyon ko sa board.
__________
"What the hell?! Ito ba yung sinasabi niyong supresa sakin?!"bulyaw ko sa tatlo na ngayun ay nakaluhod sa damohan.
Sabay sabay naman silang tumango. Nandito kami ngayun sa garden at vacant time namin ngayun. Kaya wala gaanong tao na napunta dito.
Napasapo na lang ako sa noo ko dahil sa pinaggagawa nila. "Alam ba nila to?"mahinahong tanong ko. Umiling naman sila. What?!
"So hindi nila alam na nandito kayo, ganon ba?"naka ang isang kilay ko sa kanila at tumango naman sila. Napasampal na lang ulit ako sa noo ko.
Anong gagawin ko pag nalaman to nila kuya?! Hays bahala na si batman at doraemon!!
"Tumayo nakayo jan ililibot ko muna kayo rito at kahit papano ay may alam kayo sa campus na ito"saad ko sa kanila. Nagsimula na kami maglibot libot.
Nadaanan rin naman ang mga building nila kuya pero hindi kami pumasok doon dahil hindi pa nga nila alam na nandito itong tatlong ito. Nasa Engineer building na kami ng biglang may kumalabit sa akin. Nilingon kp naman ito.
"Pasok tayo jan!"bulong nila sakin. Napataas naman ang isa kong kilay saka umiling.
"Please?"naka puppy eyes na sabi ng dalawa. Nilingon ko naman si MJ at binigyan ng pigilan-mo-itong-dalawa look. Inilihis niya naman ang tingin niya sa iba. Napabuntong hininga na lang ako saka pumayag.
"Pero wag kayung gagawa ng kalokohan! Okay?!"sabi ko. Saka pumasok sa building mabuti na lang kahit anong course ay pwedeng pumasok sa building na ito.
Sa kakalakad naman ay hindi ko napansin na nasa third floor na pala kami kung saan ang mga estudyante nagklaklase. Isa isa naman kaming napatingin sa mga bintana nila at nakita na nagdidiscuss pa ang mga prof nila.
Bigla akong napahinto at natulala. Si Rain...
Lumingon naman ito sa kinaruruonan ko at biglang ngumite. Agad akong nag iwas ng tingin at nauna ng lumakad. Shems! Ano yun?! Totoo ba yun ngumite siya?!
"Neesan! Hintayin mo naman kami!"tawag nung dalawa.
"Neesan nakita namin yun! Ngenitian ka ng lalaki! Boyfriend mo yun no!"pang aasar ni Red. Sinamaan ko naman siya ng tingin.
"He's not my boyfriend, and were never either close"mahinahong sambit ko.
_________
Uwian na ito ang pinakahihintay ng mga estudyante at isa na ako doon makakapunta na naman ako sa tambayan namin. Mamaya pa ay nakita ko na sila Rjay at ang iba pa.
"Ang tagal niyo naman!"iritang bungad kila Rodney.
"Teka lang may kulang pa!"saad ni Kate.
Napa 'huh' na lang kami. "Sino naman yan kate?"tanong ko.
"Ahh yun oh!"turo niya sa likuran namin tapatingin naman kaming lahat sa likuran at muntik ng mahulog panga ko sa gulat kung sino yun.
Si Rainier!!
"Siya ba tinutukoy mo kate?"tanong ko.
"Yup!"ngite niya. Kumaway naman ito at napa iwas na lang ako ng tingin ng maalala ko yung ng yari sa building nila.
Nauna na akong lumakad pero sa isang iglap lang...
BANG!
Parang nanigas ang buong katawan ko at dahan dahang yumoko sa may dibdib ko. D-dugo!
Napahawak naman ako doon at unting unti lumingon kila kate. Hindi mo maipinta ang kanilang mukha sa subrang gulat. At maya maya ay bumagsak na ang katawan ko sa lupa. Pero narinig ko pang tinatawag nila ang pangalan ko at si Rain ay tumatakbo sa kinaroroonan ko.
"SHAANNN!!!"
At dumilim na ang buong paligid ko.....
__________
Unti unti kong minulat ang mga mata ko at puti kisame ka agad ang bumungad sa akin. Nasa langit na ba ako? Lord wag naman sana!!!
Unti unti na rin akong bumangon at napahawak sa ulo ko dahil sa biglaang kirot neto. Nilibot ko ang tingin ko sa paligid at napansin ko na wala ako sa kwarto ko kung hindi nasa HOSPITAL ROOM AKO?!
Anong ginagawa ko dito?! Maya maya pa ay biglang nagflashback sa isip ko. Nabaril pala ako! Shet!
Napahawak naman ako sa tagiliran ko at napa aray sa sakit. Seryuso ba to ang isang katulad ko nabaril!? Shet.
Nataranta naman ako ng biglang may pumasok sa pinto.
"Chile?"isang maliit na boses ang bumongad sa akin.
(Ate?)
"Shayne? A-anong ginawa mo dito? At kailan kapa nakauwi ng pilipinas?"taka kung tanong.
Shayne Lyn Lee is my cousin from china, ang mama niya ay tita ko.
"Pinapauwi na kasi ako ni daddy dito"sagot niya saka tuluyang pumasok. Tumango tango na lang ako.
"Kanina ka pa ba gising ate?"tanong niya. Umiling naman ako
"N-nope ka gigising ko lang"sagot ko.
"By the way Shanye ilabg araw na akong tulog?"curious kung tanong.
"Almost 2 weeks na rin ate"sagot niya na nagpalalag sa panga ko.
"A-ano?!"gulat kong tanong. Tumango lang siya at nagpaalam na tatawagin niya mo na daw yung doktor.
Napahiga na lang ulit ako sa kama at napatulala sa kisame. "Seryoso ba to?dalawang linggo akong tulog?"kausap ko sa sarili ko.
"Oo..."
May bigla namang nagsalita at wala sa oras naman akong napabalikwas. "Jusmeyoo!"hawak ko sa dibdib ko.
"Sorry if i scared you"hinge niya ng sorry. Napangewi na lang ako sa inasta niya.
Napa ayus naman ako ng upo ng may pumasok bigla.
"Shaaannn!!"sigaw nila maybel habang papunta sa kama ko at niyakap ako.
"A-akala namin hindi kana magigising!"hagulgul niya. Hinagud ko naman ang likod niya.
"Tahan na, buhay pa ako look!"sabi ko.
"Almost two weeks ka kasing tulog shan!"iyak niya ulit.
"Oo na! Oo na!"saad ko at napalingon naman sa likuran niya. At doon nakatayo si Rjay.
"By the way. Sino pala nagdala sakin dito sa hospital?"tanong ko. Lahat naman sila napahinto at agad na tumingin kay Rainier.
Ehhh!? Don't tell me siya nagdala sakin dito!?
Umiwas naman siya ng tingin. So siya nga? OMG!
"S-salamat..."yun na lang ang lumabas sa bibig ko.
_____________________________♡＾▽＾♡