chapter 4
Yngrid pov
sumakay na kami tahimik kaming nag babyahahe kase may iba iba kaming ginagawa sa sari-sarili naming cp pwera lang kay kuya kase si kuya ang driver pansin kong malapit na kami sabahay nang biglang nag preno si kuya
"bakit bro?"-ako
"wag kayong bababa"sabi ni kuya at kinuha ag baril niya ang seryoso ni kuya sa tono nya anong nangyayari
may mga lalaki sa labas mga 30 siguro sila
"siguro mag uusap lang sila ."-ashley
kaya di nalang pinansin nung apat si kuya na nasa labas pero kung makikipag usap bakit may baril silang mga dala? saka ung leader lang ata ang kausap ni kuya ?saka bat andami nila ? tiningnan ko nalang sila at
boogsh
boogsh
boogshhhh
nanlulumo ako kaya tinawag ko ung apat
"anong nangyare yn?"-dana
"bashit may pushok ng baril?"-aira nang nakita niya ang nasa labas nanlaki mata nya at nalagag ang kinakain niya
"bi-binaril si kuya *hik* sa u-ulo ng tatlong b-beses"-ako
umagos na ang luha sa mata ko at nag tatakbo papalabas
Third person Pov
iyak ng iyak ang limang babae
"kuya!!!!!!!!!!!!!!!!!!"sigaw ni yngrid habang inaalog-alog ang kuya nyang walang malay
"kuya gumising ka!!!!!!"
"parang ace!!!!"
"pareng ace walang biruan ahhh!!!!!"
"pareng ace sila ba ang may gawa nito sayo hahh!!!!"
"kuya ipaghihiganti kita!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
sigaw sila ng sigaw walang tigil ang buhos ng kanilang luha
tumawag si aira kay natalie
"tita *hik* nabaril *hik* po si pa-pareng ace!!! ayaw gumising *hik*!!"iyak ng iyak si aira dahil sa nangyari
"ano!!!!"sigaw ni natalie at nag uunahan ang mga luha na pumatak"nasan kayo?"taranta na si natalie
"sa****** street po *hik* bi-bilisan nyo po *hik*"
dumating sila natalie sa lugar na yon at wala siyang nagawa kundi umiyak ng umiyak galit na galit siya sa gumawa nito sa anak niya
*2 weeks later*
Rose ann pov
andito ako kila yngrid
si yngrid?ayun naiyak pa din sa kwarto niya
naawa na ko kay yngrid simula nung binurol at nilibing si pareng ace naka kulong lang siya sa kwarto niya kinakausap namin siya pero ayaw niya sumagot
kakausapin ko nalang siguro ngayon si yngrid sa lagay niya kase kami yung lalong nasasaktan
pumasok ako sa kwarto nya at nakita ko sa yngrid sa bed side ng kama niya anong ginagawa nya?
sinilip ko ang ginagawa niya at nanlaki ang mata ko kung sino ang nasa larawang dina drawing niya O.O
"yn sino siya?"
kase parang nakita ko na ung taong yon di ko lang maalala
"siya ang pumatay kay kuya."sa tono ng boses ni yngrid natatakot ako napaka seryoso "ipaghihiganti ko si kuya" sabi niya habang titig na titig sa larawan
oo galit din ako sa mga yon hindi lang galit dahil galit na galit ako pag naaalala ko ang nangyare nung araw na yon gusto ko kumatil ng buhay kahit di ko pa nagagawa yon
si pareng ace ang the one para sa amin he treated us like his sibling ,he taking care of us mahal na mahal namin si pareng ace
"rose annn tawagin mo sila " yngrid
tinawag ko sila aira at ang iba pa na pumunta sa kwarto ni yngrid
andito na kaming lahat sa kwarto ni yngrid
ipinakita ni yngrid ang dinrawing niya na muka nung leader ata na pumatay kay pareng ace
"siya ang pumatay kay kuya ,gusto kong ipaghigante si kuya,gusto kong mag aral kung papaano makipag laban ...papatayin ko ang gumawa nito sa kanya .........lilipad ako papuntang korea pag balik ko dito mag sisimula nang mawala ang buhay ng gumawa nito kay kuya" nagulat kaming lahat sa sinabi ni yngrid ramdam ko kug gaano siya kagalit at nanggigil sa mga taong yon
"sasama ba kayo sakin?" seryoso si yngrid???
tinitigan naming muli ang drawing
"oo"sabay sabay naming sagot
tiningnan ko sila ang mga awra namin ay puno ng galit at pag ka seryoso
si aira na kumakain kanina ng chocolate ngayon nakaupo at walang ginagawa kundi titigan ang drawing para bang sina sa ulo ang bawat parte ng muka
wag kang mag alala pareng ace igaganti ka namin
Yngrid pov
buo na ang desisyon ko ipaghihiganti ko si kuya
mag handa kayo nag kamali kayo ng pinatay
andito ako ngayon sa bahay at inaayos ang mga gamit na kailangan ko
"princess,ready na ang private plane niyo"sabi ni mommy sakin habang pababa ako ng sala
tumango ako saka lumabas nakita ko na ang mga kaibigan ko na nakasakay sa kotse nila sinenyasan ko na sila na umalis natayo
sa kabila ng byahe andito nakami
*at korea airport*
"ready na kayo?"tanong ko sa kanila
"oo always"sabi nila
ngumisi ako nananaiig ang saya ko ngayong araw dahil mag sisimula na ang REVENGE ng mga conception