CHAPTER 2

Agad akong naligo at isang oras ang gunugol ko para sa sarili ko dahil nahirapan ako sa pagtanggal ng mga dumi na dumikit sa katawan ko. Pagkatapos kong maligo ay para akong binunutan ng tinik at nakabawas sa mga problema ko.

Dala ng sobrang pagod ay agad akong nakaidlip hanggang sa nakarinig ako ng malalakas na katok mula sa pinto,at di na ako nagulat pa. Dahil kilala ko ang taong yun.

"Ano ba buksan mo nga tong pinto!"

Reklamo ng magaling ko kapatid, bahala ka diyan mabulok ka diyan sa labas ang kapal ng mukha mong sabihing pagbukasan ka ng pinto, apartment mo ba to! Ikaw ba ang nagbabayad ng upa! Gusto ko sanang isigaw yun sa pagmumukha ng kapatid ko pero masyado akong tinatamad para makipag sigawan sa kapatid kong nasa labas na hanggang ngayon ay kumakatok parin ng pagkalakas-lakas.

Dalawang linggo narin ang lumipas, dalawang linggo akong nagdusa sa kamay ng di ko kilalang lalaki at sa lansangan.

Inayos ko muna ang sarili ko bago ko pinagbuksan ng pinto ang kapatid ko.

"Ano!!!" sigaw ko sa kanya kahit alam kong nangungulay kamatis na ang ilong ko dahil sa galit pero wala akong pakealam gusto niyang makipagsigawan sakin sige di ko siya uurungan.

"Di mo ba ako papasukin?!" Mataray ding sagot ng bruhang toh.

"Aba anong pinaglalaban mo, apartment mo ba toh! Ikaw ba ang nagbabayad ng upa! Sayo ba nga mga gamit ko!" Ayan na nasabi ko na tignan ko lang kung may maisusumbat pa siya.

Nakita kong umasim ang mukha ng kakambal ko, naiirita na talaga ako sa pagmumukha niya kahit magkamukha kami.

"Pwede ba papasukin mo ko may dahilan ako kung bakit ko yung ginawa sayo," dahilan ng kapatid kong demonyo.

"Wow, may dahilan sige nga pakinggan natin ang dahilan mo. Ang kapal ng mukha mo!"

"Pag di ko ginawa yun siguradong nahanap ka na nila! Ano ba kahit kailan talaga napakakitid ng utak mo! Sige nga kung di kita tinaboy sa tinggin mo meron ka pa dito. Hoy kambal ko para sabihin ko sayo pinaghahap ka na ng buong mafia sa bansa buti nga pinalayas kita para di ka muling mabihag. At para sa kaalaman mo ilang milyones ang nakapatong diyan sa bungo mo! Kalahating bilyon! Naiintindihan mo ba kaya ko ginawa yun para mailayo kita sa mga naghahanap sayo kung bakit pa kasi kung kanino ka nalang bumuka!" Mahabang paliwanag ng kapatid ko.

Hindi ko nga naintindihan ang mga sinabi niya dahil nag proprocess pa sa utak ko ang mga detalye. Pero mas nainis parin ako sa kanya dahil siya ang punot dulo ng lahat ng ito, kung bakit biglang gumulo ang buhay ko.

"Aba at ako pa ang may kasalanan may laban ba ako ha! Putang*na naman ginahasa ako habang may baril na nakatutok sa bungo ko! Sa tingin mo makakalaban pa ako sa sitwasyon kong iyon ha!" Naiiyak na talaga ako, dahil walang tigil ang mga luha ko sa pag agos.

Natigilan naman ang kapatid ko sa sinabi ko at nakita ko sa mukha niya ang pagkabigla na

parang hindi niya inaasahan ang sagot ko.

"Ginawa niya yun sayo?" Mahina pero sapat na para marinig ko.

Tumango ako bilang pagsagot.

"Pumasok ka na," sabi ko naman. Pumasok naman agad ang kapatid ko at mabilis niyang inilock ang pinto.

Hinabol niya ako at hinila para dalhin sa kwarto ko. Mabilis niyang inayos ang kurtina at linock ang bintana, kita ko sa mukha niya natataranta siya na parang may nakatingin sa bawat galaw namin. Kaya naramdaman ako ng matinding takot at kaba.

"May problema ba?" Tanong ko.

Humarap sakin ang kakambal ko nakita ko sa mga mata nito ang pag aalala.

"Makinig kang mabuti Ang lalaki bumihag sayo ay isang---" natigilan ang kapatid ko sa pagsasalita dahil sa isang malakas na ingay na nagmumula sa labas.

"I told you can't hide from me, I'm watching everything single move you make."

Ang boses na iyon hindi maari papaano niya ako natunton, papaano niya nalaman kung nasaan ako.

Tumgin ako sa kakambal ko at nakita ko ang mga mumunting luha sa mga mata niya.

"I'M SORRY."

Napatakip ako sa bibig ko nang malaman na ang kapatid ko pala ang dahilan kung bakit nila ako natunton.

"TUMAKAS KA NA."

Marahas niya akong hinila patayo at pinagtutulakan sa bintana.

Nalilito ako sa buong pangyayari ang bilis ni hindi ko maiintindihan, hindi ko alam kung ano ang paniniwalaan ko kung ang kakambal ko o ang sarili kong sumusunod sa pinapagawa ng kapatid ko.

Hanggang nakikita ko nalang ang sarili kong tumatakbo patungong sa police station , ilang hakbang nalang.pero bago pa man ako makaapak sa teritoryo ng hustisya ay may humila sakin at napasubsob ang mukha ko sa katawan niya.

Then i heard his familiar chuckle.

" Bitiwan mo ko ," sigaw ko habang pilit na inaagaw ang kamay ko sa kanya pero kahit anong gawin ko ay hindi siya bumibitaw. Napakalakas niya ang bibig ko na dahilan para hindi ako makasigaw.

Mahigpit ang pagkakahawak niya sakin.

"Calm down woman!"

Yun ang huling salita niya bago ako mawalan ng malay. Ang unti-unting paglamon sakin ng kadilim at ang unti-unting paglamon sakin ng matinding takot.

"Bakit....mo...ba ginagawa...toh....sakin."

(3rd person p.o.v)

When she lost her consciousness agad ko siyang binuhat at pinasok sa kotse. Inayos ko ang buhok nitong magulo na kumalat sa mukha niya.

Mabilis kong pinaandar ang kotse at pinatakbo patungo sa mansion. Habang nasa biyahe ay sandali akong napalingon sa backseat.

She's still asleep mabuti nalang baka magwala na naman ito pag nagising. Knowing this woman di malabong magwala siya. Malayo layo pa ang daan patungong mansion at habang nagmamaneho ako nanumbalik ang lahat ng alala ng nakaraan.

I smiled bitterly,alam kong lasing ako nang gabing iyon pero nagpaubaya ako sa kalasingan ko at ngayon ay nagkasala ako sa inosenteng babae at nadamay siya sa magulong mundo ko.

That night habang pauwi ako nakita ko siyang naglalakad ng mag-isa kaya agad kong hininto ang sasakyan at lumabas, hinila ko siya at sinandal sa sasakyan ko not knowing na nasasaktan ko na siya. I kissed her with force and bit her lower lips dahilan para malasahan ko na ang dugo na nagmumula sa ibabang labi niya.

I was on fire and didn't care even just a little bit, kinakain na ako ng kagustuhan kong maangkin siya.

Alam kong umiiyak siya dahil nababasa narin ang pisngi ko dahil sa mga luhang nagmumula sa mga mata niya, kung nasa tamang katinuan lang sana ako nang gabing yun ay sana baka napigilan ko pa ang sarili ko.

I raped her, sa mismong kotse ko. Nabaliw na rin siguro ako dahil tinutukan ko siya ng baril sa ulo at tanging hikbi lang ang nagsisilbing ingay sa loob ng kotse, kaya di ko siya masisisi kung bakit ganito nalang ang takot at galit niya sa akin. It was my entirely fault, I caused her so much pain that's why I understand her hatred for me.

Pero hindi lang doon nagtatapos ang kasalanan ko sa kanya, dahil inuwi ko pa siya sa hideout ng organization at doon ko ilang ulit siyang ginahasa at nawala ako sa tamang katinuan. I force myself to her that caused her to bleed, tumigil lang ako nang pigilan na ako ng isa sa mga kasamahan ko.

Kinailangan pa nilang sirain ang pinto para lang pigilan ako sa kababuyang ginagawa ko. Bumalik ako sa katinuan nang isang malakas na suntok ang tumama sa pisngi ko.

"The f*ck dude, may balak ka bang patayin ang dalagang yan. Geez she's bleeding to death habang ikaw nagpapakasarap sa kababuyang ginagawa mo. Dude are you in drugs because just looking at you I can tell that your high!"

Tinignan ko ang dalagang walang malay na nakahilata sa kama ko.

Agad ko itong linayuan at humarap sa dingding at pinagsusuntok ito hanggang sa dumugo na ang kamao ko, what have I done.

Lumabas ako ng kwarto para pakalmahin ang sarili ko, nagpahangin ako pero hindi parin sapat para pakalmahin ang sarili ko.

Pagbalik ko sa loob ay sumalubong sakin ang magulong mga tao na kasama sa org. lahat sila ay parang hinahabol na ang oras. Hanggang sa linapitan ako ng isa sa mga taong pinagkakatiwalaan ko.

At iyon ay tungkol sa magiging tagapagmana ko at kung wala pa akong maihaharap sa council ay mawawala sakin ang lahat ng pinaghirapan ko.

Pumasok sa isip ko ang dalagang nasa kwarto ko, may kasalanan ako sa kanya at dapat lang na panagutan ko ito. Kung ito lang ang tanging paraan ko para lang makabawi sa inosenteng katulad niya I'm more than willing to have her as my heir's mother, lalo na't di ako gumamit ng proteksyon.

Bumalik ako sa reyalidad nang nakarating na kami sa mansion at sumalubong sa akin ang mga katulong, gwardiya at iba pang tao na may katungkulan sa mansion.

Paglabas ko ng kotse ay agad akong pumunta sa backseat para buhatin ng dahan dahan ang dalaga na hanggang ngayon ay di pa nagigising dahil narin sa pagod.