Chapter 34

Sorry for the typos and grammatical errors. Enjoy reading!

••••••

Chapter 34

I was shocked knowing na mas matanda pa pala si Cass sa akin ng tatlong taon. She really look young. Mukha siyang walang anak kaya hindi talaga ako makapaniwala na mas matanda siya kesa sa akin.

Cassandra is twenty-five years old with two kids. While me is twenty-two. And Saber and her husband Jayvee is twenty-seven. I'm the youngest!

Kung titingnan mo lang si Cass ay nagmumukha siyang eighteen or nineteen years old. From her natural beauty that made her look very young to her good attitude. At ang paraan ng pagkilos niya ay sobrang pino at mahinhin. Dalagang pilipina.

Habang ako ay sobrang mature. I look older than her even though I'm younger. Lalo na't buntis ako. Dahil din siguro sa height diffrence namin. Mas matangkad kasi ako sa kanya. And I heard she's a former ballerina.

Masaya ang naging hapunan namin kasama ang mag-asawang Frost. Sabi ni Cass kasama daw nila ang kanilang dalawang anak pero nauna na daw itong kumain. I want to see their kids.

"Ahm...where's your kids? I haven't see them around." tanong ko kay Cass na abala sa paglalagay ng beer pilsen sa isang tray habang ako ay pinupunasan ang basong gagamitin.

Nandito kami sa kusina. Kakatapos lang namin kumain at sinamahan ko si Cass para tulungang kumuha ng beer para sa dalawang lalaki na nasa portiko ng rest house nila.

Inayos niya muna ang pagkakalagay ng inumin bago bumaling sa akin. "Oh, the kids? Nasa kwarto nagpapahinga. Nauna kasi silang nag-dinner dahil napagod kakalaro kanina sa dalampasigan. Pasensya na." she answered shyly.

"Naku, okay lang." ngiti kong sabi.

"I'm sorry, but don't worry tatawagin ko sila mamaya para makilala mo sila."

Tumango ako.

"How old are they?" tanong ko sa kanya habang papalabas kami ng kusina dala ang tray ng baso at inumin.

"Our daughter Yvee is four years old, she's the eldest. While our son Andrae is three, our youngest." may bahid na ngiti niyang sabi.

Sinulyapan niya ang aking tiyan. "How about your baby? How many months?"

"Four months."

Naptango siya.

Nang mailapag namin ang baso at inumin ang dalawa ay nagkatinginan kami ni Saber. He smiled and winked at me before he pulled me gently on his side. Nakatayo ako sa gilid niya. Ang kanyang isang kamay ay nakahawak sa beywang ko na marahan niyang pinipisil o di kaya ay hinahaplos habang ang isa naman ay may hawak na inumin.

Tingala niya ako. "You tired?" tanong niya sa malalim na boses.

Mabilis akong umiling ay hinaplos ang kanyamg buhok. Muli niya akong nginitian at hinalikan ang aking tiyan bago bumaling sa mag-asawang nakatingin pala sa amin. Bigla akong nahiya dahil sa nanunuksong tingin nila sa amin.

Nakangisi si Jayvee sa amin. "Hindi ko akalain na mas sweet ka pa pala sa asukal, Saber." sabi niya at mahinang tumawa.

Hinatak ako ni Saber paupo sa hita niya. Ramdam ko ang pamumula ng mukha ko dahil sa kanyang ginawa. Nakakahiya.

"Well, inlove ako sa asawa ko eh." puno ng pagmamalaki niyang sabi.

Lihim ko siyang kinurot at inirapan. I heard the couple chuckle.

"Naku, Alice. Ano pa kaya kung lalabas na yang anak mo? Mas doble ang pagiging sweet niyan! Hula ko." singit ni Cass at sumulyap sa kanyang asawa. "Itong asawa ko nung nag-buntis ako sa panganay namin sobrang O.A! Hindi ko alam kung siya ba ang buntis o ako. Siya kasi yung nagsusuka every morning at kumakain ng mangga o something na maasim. Pero kahit ganon sobrang sweet niya parin sa akin halos kada oras naglalambing." pagkwento ni Cass.

Tahimik lang ang kanyang asawa pero halatang nahihiya dahil namumula ang tenga nito at panay iwas ng tingin.

"Oh pano ba yan? Ikaw ang nakabuntis pero ikaw yung may sintomas na ang buntis lang ang dapat mayroon." tukso ni Saber kay Jayvee.

Jayvee glared at him. Tinampal siya ng mahina ni Cass. "Shut up, Saber. Baka nakalimutan mong—"

Saber cut him with his fake cough.

"My Alice, hindi ako maggaganyan. Lalambingin lang kita pero hindi ako O.A. Di'ba?" bulong ng kuneho sa akin kaya nilingon ko siya at tinaasan ng kilay.

"Talaga lang ha." paghahamon ko sa kanya. Ngumisi lang siya at tumingin sa harap.

Bumaling ako kay Cass. "Mabuti nalang nga at ganyan lang yang asawa mo, Cass. Pero itong katabi ko? O.A pa lahat ng O.A!" kunwari problemadong kong sabi.

Kaya ngayon ay siya naman ang tinukso ni Jayvee. Cass and I laugh in unison because of the two who started teasing each other. Naiiling kaming umalis sa dalawa. Inaya ako ni Cass sa second floor to check her kids.

"By the way, can I ask you something?" biglang tanong ni Cass habang pumapanhik kami sa taas.

"Sure." ngiti kong sagot.

Matagal bago siya nagsalita. "I'm just curious. Sorry for asking this. But, are you two married?"

Napahinto ako. "Huh?" hindi kaagad nakuha ang tanong niya.

"Kasal na ba kayo ni Saber?" ulit niya.

Napayuko ako at umiling. "No. Hindi pa." tipid kong sagot at pilit itinatago ang tunay na nararamdaman.

"Oh. I'm sorry." she said.

Ngumiti lang ako.

Nagpapasalamat ako sa dalawang anak ni Cass dahil kahit papaano ay nabawasan ang bigat ng dibdib ko. Their kids are so lovely and cute. Bigla tuloy akong na-excite na manganak.

Nang nasa sasakyan na kami at pauwi na ay pareho kaming tahimik. Nakailanh tikhim na si Saber para pansinin ko. But my mind was occupied about the 'married'.

Buong atensyon ko ay nasa labas ng bintana. Wala akong pakialam kung madilim lang na paligid ang nakikita ko. Hindi ko naman din masyadong pinagtuonan ng pansin dahil sa lalim ng iniisip ko.

Hindi ko namalayang nakauwi na kami. Nauna akong bumaba ng kotse at walang imik na pumasok sa bah

Napabuntong hininga ako. Hindi ko dapat iniisip ang tungkol sa kasal. Hindi ko akalaing magiging big deal pala 'to sa akin. When Saber offered to marry him, I decline. Balewala lang sa akin iyon. Pero ngayon ay hindi na. Iba parin talaga pag may nagtanong sa akin tungkol sa relasyon namin tapos wala akong maisagot.

Oo, buntis ako. Oo, kasama ko ang ama ng anak ko. Oo, mahal ko siya at mahal niya ako. Pero ang relasyon naming dalawa ay walang label. He haven't talk about us since I got here. Dahil ako mismo ang umiiwas tuwing gusto niyang pag-usapan iyon. It's my fault.

Naramdaman ko ang mainit niyang yakap sa likod ko. Kakatapos ko lang maligo at mag-bihis at kasalukuyang nagpupunas ng buhok.

"Are you okay? Kanina ka pa tahimik. I'm worried." nag-aalala niyang tanong sa akin.

Napakagat ako sa ibabang labi. Maybe this is the right time to open the topic about us.

I sigh before facing him.

"Cass asked me if we're married." i said directly to his eyes.

He stiffed. I spoke again. "Saber, what are we?" I asked and i feel a lump in my throat.

He blinked before reaching my hands. Iginaya niya ako paupo sa gilid ng kama.

"I'm sorry about that, baby. Alam mong naghihintay lang ako kung kailan ka handa. God knows, how I badly want to marry you. At king label man, gusto kong ipakilala mo ako hindi bilang boyfriend kundi bilang asawa mo. Alice, matagal na akong handa na pakasalan ka. Kahit nireject mo na ako ay irereject palang ay himdi parin ako mapapagod na alokin kang magpakasal sa akin." madamdamin niyang sabi.

Nasasaktan ako dahil kita ko sa mga mata niya at ramdam kong nahihirapan na din siya sa sitwasyon namin.

"B-but you know about our situation. Hindi kaya ng konsenya kong magpakasal sayo habang ang pamilya natin ay patuloy na magkalaban at nag-aaway." hindi ko namalayang umiiyak na pala ako.

Kinabig niya ako para mayakap. "Shh. Then I'll be the one who'll gonna fight for us. Wala akong papanigan sa dalawa. Tatayo ako sa gitna. Gagawa ako ng paraan para mahinto ang away."

Umiling ako. "No. Lalaban din ako. Kami ni baby. We'll fight together, Saber. Gusto ko ng tapusin ang away ng pamilya natin."

"Your moral support will do, my Alice. Ako ang gagalaw. Habang ikaw ay nandito at inaalagan si baby at ang sarili mo. Ayaw kong mapahamak ka. Lalo na si baby." saad niya at hinalikan ang noo ko.

Wala akong nagawa kundi tumango. He's right I must keep the baby safe.

"Hindi pa man tayo kasal at kung may mag tanong man ulit tungkol sa relasyon natin. Sabihin mong fiancee mo ako." sabi niya sa akin.

Nanlaki ang mga mata ko nang maramdamang may malamig na bagay sa ring finger ko.

"Oh my gosh...."

"Fiancee is better than calling me a boyfriend, baby."

Hindi ko mapigilang yakapin siya ng mahigpit dahil sa saya. "I'm gonna say yes this time." masaya kong sabi.

"This is the reaction I expected from you when I offered you to marry me for months ago. Pero kahit ganon atleast pumayag ka na this time. I happy, baby. Really happy." sabi niya habang mahigpit din akong niyakap pero puno ng pag-iingat dahil baka maipit si baby.

"I'm sorry but I'm ready now. Let's just fix our family fight." tumango siya sa sinabi ko.

Humiwalay siya sa pagkakayap sa akin at hinawakan ako sa pinsgi.

"I love you, my Alice and my little Douglas." bulong niya.

"We love you too, Daddy." nakangiti kong tugon.

Binigyan niya ako ng marahan na halik bago muling niyakap.

As the months passed by, palaki na ng palaki ang tiyan ko. And Saber still working to stopped the fight between our families. Walang araw na hindi siya umaalis at late na ng gabi kung umuwi.

Kinuha niya ulit yung nurse na nag-alaga sa akin para may makasama at may mag-aalaga sa akin habang wala siya.

"Sobrang laki ata ng tiyan mo, Ms. Alice. Nagmumukhang nine months kahit seven pa." manghang sabi ng nurse na ngayo'y nakatingin sa malaking tiyan ko.

Nasa sun lounger ako dahil gusto kong makalanghap ng hangin na galing sa dagat at kasama ko ngayon ang nurse na nakaupo sa kabilang sun lounger.

Ngumiti. ako at hinaplos ang aking tingnan. "Yes." malaki talaga. Tatlo eh.

Saber didn't know na nagpa-ultrasound ako. Nagpasama ako sa nurse. I went out in the island secretly. It was two months ago. Tatlong araw wala si Saber kaya nakalabas ako ng isla. Mabuti nalang at kinausap ko ang mga bodyguard na nagbabantay sa akin na huwag ipaalam kay Saber ang pag-alis ko. Nung una ay ayaw nila dahil baka sisantihin sila bit I made sure that they won't. Kaya kalaunan ay pumayag na din sila at sinamahan ako.

Sa isang private hospital kami nagtungo kung saan nagtatrabaho ang nurse ko. May halong kaba at excitement ang nararamdaman ko habang naghihintay sa doctor na mag-uultrasound sa akin.

And i was so damn happy that I'm carrying a baby girl triplets. Ilang minuto ata akong umiyak dahil sa saya.

And up 'til now hindi pa alam ni Saber. I want to surprise him. And I'm planning to tell him tonight.

Tanghali na ng bumalik kami sa loob ng bahay ng nurse. May kinuha din si Saber ng dalawang katulong pata maglinis at magluto.

Pagkapasok ko palang ay agad akong napaatras. Nanlambot ang tuhod ko kaya mabilis akong hinawakan ng nurse.

"Ms. Alice, ayos lang po ba kayo?" nag-aalalang tanong niya.

Pero hindi ko magawang sumagot. Nasa lalaki ang atensyon ko na ngayo'y nakangisi sa akin pero nag-aalab sa galit ang kanyang mga mata.

"Oh nandito na pala si, Sir!" may tuwang dagdag ng nurse ng nilingon niya kung sino ang tinitingnan ko.

"It's been a while, Alice." may diin ang pagkabigkas niya sa pangalan ko. "Dito lang pala kita matatagpuan." hindi parin nawawala ang ngisi niya.

Napalunok ako dahil sa takot. "A-anong ginagawa mo dito?" nanginginig na boses ko g tanong.

Sinulyapan ko ang nurse na nagyo'y nagtatakang nakatingin sa akin. Napabaling ako sa lalaki ng muli itong nag-salita.

"Malaki na pala ang tiyan mo. Kailan ka manganganak? I want to see my little niece. I so excited." kinalibutan ako sa sinabi niya.

Niyakap ko ang aking tiyan. "Umalis ka na!"

Napaatras ako ng humakbang siya palapit sa akin.

"Uh-uh. Hindi ako aalis hangga't hindi ka kasama. You can't hide and run this time, Alice. At isa pa, hindi na babalik si Saber dito! You son of a bitch!" this time ang nakangisi niyang mukha ay napalitan ng galit.

"A-anong ibig mong sabihin?" kinakabahang tanong ko.

Apat na araw ng hindi umuuwi si Saber but he promise me that he'll be home tonight.

Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko habang nanlilisik ang mga mata. Nagpumiglas ako dahil nasasaktan ako sa pagkakahawak niya.

"Ano ba, Sion! Nasasaktan ako! Bitawan mo ako!" sigaw ko. At pilit itinutulak pada hindi matamaan ang tiyan ko kung ano mang balak niya.

"Dahil sayo nahuli si Saber ng kalaban! Tangina mo, Alice! Tangina mo!" natulala ako sa sinabi niya.

"S-sir...b-bitawan niyo po si Ms. Alice. Baka mapano po yung baby." biglang sabi ng nurse. Sion glare at her bago ako marahas na binitiwan.

"Sumama ka sa akin! Kung gusto mo pang makita ang kapatid ko! Fuck!" turo niya sa akin bago kami iniwan at nagmartsa palabas.

No. This can't be. Saber....